Zoals met de meeste Bijbelverhalen is waarschijnlijk ook het Paasverhaal een bijeengeraapt zootje dat zijn oorsprong kent in nog veel oudere mythes. De wederopstanding van Jezus, één van de belangrijkste pijlers onder het Christendom, zou zijn geplagieerd van een Sumerische mythe. Dit beweert assyrioloog Henriette Broekema in een nieuw boek waarover zij wordt geïnterviewd in de Volkskrant.
Volgens Broekema is het ‘aannemelijk dat Jezus inderdaad heeft geleefd’ maar ging hij gewoon dood zonder ooit nog weder te keren. Gewoon zoals alle normale mensen dus.
Jezus’ volgelingen zouden vervolgens het wederopstandingsverhaal hebben gebruikt om ‘het evangelie makkelijker door te kunnen geven’.
Broekema denkt dat het lijdensverhaal zoals dat wordt beschreven in de Bijbel en het wederopstandingsverhaal van Jezus één van de oudste mythen is die terugvoert naar culturen die leefden 10.000 jaar voor Christus of nog vroeger.
Dat het wederopstandingsverhaal geplagieerd is, mag geen verrassing heten. Vrijwel alle mythische elementen uit het christendom zijn herleidbaar tot veel oudere mythen.
Met name de geboorte en dood van Jezus zijn, in een of andere vorm maar dan niet met Jezus, wel terug te vinden in oudere culturen.
Maar ook oud-testamentische verhalen zijn waarschijnlijk afkomstig van oudere culturen.
Zo kent vrijwel elke pre-historische cultuur wel een verhaal over een zondvloed, wordt de aarde altijd door een of andere god geschapen en is de doodscultus, inclusief einde der tijden, verlossing of boetedoening, net zo’n belangrijk gegeven als in het christendom.
Ook zaken als heilige drie-eenheid, heilige getallen, onbevlekte ontvangenis, uitverkoren volk, uitverkoren profeet of transsubstantiatie zijn waarschijnlijk afkomstig uit veel oudere culturen.
