“Zou u in opdracht ook peilen hoeveel Nederlanders minder Joden willen; of minder Katholieken?” wilde oud-Kamervoorzitter Frans Weisglas (VVD) vanmorgen van Maurice de Hond weten. U begrijpt: of de Jood De Hond zich maar even wil verantwoorden. Een discriminerende reactie op een onderzoek over de racistische sentimenten in Nederland. Ik snap de woede over het onderzoek van De Hond in opdracht van de PVV niet: zou het komen omdat hij ongemakkelijke waarheden voorschotelt? Don’t shoot the messenger.
Voor deze VVD-stemmer is het zeker een ongemakkelijke waarheid: 59 procent van de VVD’ers wil minder Marokkanen. Ik had een lager percentage verwacht. Van de SP-stemmer wil 36 procent minder Marokkanen: dat percentage had ik juist hoger verwacht. Ik leefde in de veronderstelling dat de socialisten iets feller waren op buitenlanders, mede met het oog op het Polenmeldpunt dat de partij ooit oprichtte. Maar misschien dat ze Marokkanen niet als bedreiging zien voor ‘hun’ arbeidsplaatsen. Dat 63 procent van de D66’ers Wilders strafrechtelijk wil vervolgen keek ik ook van op. Je zou verwachten dat de sociaal-liberale kosmopolieten ook Wilders’ recht zijn mening te uiten – hoe abject ook et cetera – zouden verdedigen.
Er is geen politieke partij die nooit juichte als ze goed uit de bus kwam bij Maurice de Hond. Wat politici over dit onderzoek zeggen is daarom niet zo relevant, als ik eerlijk ben. Waar ik wel benieuwd naar ben is wat ze van de kern van het onderzoek vinden: 43 procent van de Nederlanders wil minder Marokkanen. Een onderwerp dat zich uitermate leent voor een debat in de Nationale Vergaderzaal: hoe is het gesteld met racisme en discriminatie in Nederland?
Dat debat is nooit goed van de grond gekomen in de Tweede Kamer. In mijn herinnering is de eerste die zo’n debat ooit heeft aangevraagd Tofik Dibi, maar het toenmalig GroenLinks-Kamerlid kreeg de handen niet op elkaar. Onlangs deed GroenLinks-fractievoorzitter Bram van Ojik ook een poging, hem wachtte hetzelfde lot. Zijn nooit uitgesproken spreektekst vindt u hier.
Enfin, 43 procent van de Nederlanders wil minder Marokkanen. Persoonlijk vind ik dat onwenselijk, maar wie ben ik? Het lijkt mij in ieder geval aan te raden dat onze vertegenwoordigers in het parlement zich over de kwestie gaan buigen. Op een ander platform betoogde ik dit Paasweekeinde dat racisme al veel langer bestaat in Nederland. Zo blijkt de problematiek in het Haagse Duindorp, in tegenstelling tot wat PvdA-Kamerlid Ahmed Marcouch denkt, al minimaal 22 jaar te spelen.
Voor mijn part doen we een parlementaire enquête, of noemen we het Het Grote Racisme Debat. Voor het Marokkanendebat was ook een meerderheid te vinden, nietwaar? Alhoewel, dat ging als een nachtkaars uit. Een parlementaire enquête naar Ongemakkelijke Waarheden is toch beter.
Wie ik dan als eerste wil horen zijn Tofik Dibi en Zihni Özdil. En oud-Kamervoorzitter Frans Weisglas. Vanmiddag na het Vragenuur is de Regeling van Werkzaamheden waarin de Kamer de agenda voor de komende tijd bepaalt. Ik ben benieuwd of de resultaten van De Hond zijn onderzoek ter sprake komen.
Deze stuurman aan de wal heeft gelijk een suggestie: de Xenofobenpremie. Een oplossing zou zijn om xenofobe blanke buren/buurten geld te geven als er een Marokkaan naast ze komt wonen. Moet u eens kijken hoe snel de haat omslaat in liefde. Voor geld is alles te koop, ook liefde voor de vreemdeling. Helaas is deze maatregel onuitvoerbaar want discriminerend. Des te meer reden voor debat, nietwaar?
