Heel Nederland keek er al weken naar uit: de start van de Eredivisie. En helaas was ook iedereen benieuwd hoe onze scheidsrechters het er vanaf zouden brengen. Bij Studio Voetbal en VI TV raakten de analisten er niet over uitgesproken: het was weer huilen met de pet op. Al jaren is er van diverse kanten steeds meer kritiek op de arbitrage. Supporters, trainers, fans en journalisten schuiven hun kritiek op de scheidsrechters niet onder stoelen of banken. Niet zelden gaat het maandagochtend bij de koffieautomaat over die niet toegekende penalty of die grensrechter die een hoopvolle aanval onterecht afvlagde wegens vermeend buitenspel.
Kritiek op de scheidsrechter is vaak terecht, maar door de komst van moderne technologieën zie je op televisie meer dan de scheidsrechter. Bovendien moet de leidsman in een fractie van een seconde beslissen, en dat kan helaas wel eens misgaan. Fouten maken is menselijk, en ook de gemiddelde scheidsrechter is niets menselijks vreemd.
Sinds enige tijd is oud-scheidsrechter Dick van Egmond in dienst van de KNVB, en is hij mag zich nu de baas van alle scheidsrechters noemen. Sinds zijn aantreden waait er nieuwe wind door ‘Zeist’. Wat heel Nederland kon zien moest Van Egmond gaan aanpakken: het niveau van de arbitrage moest omhoog. De KNVB ontwikkelde masterclasses voor talentvolle jongeren, en vaak groeien deze jongens snel naar een hoog niveau. Onder begeleiding van een ervaren scheidsrechter leren deze gasten snel alle kneepjes van het vak.
Te snelle opleiding
De bond laat met enige regelmaat jonge scheidsrechters debuteren in de Jupiler League, het tweede niveau van ons land. Een goede en harde leerschool, maar daar kleeft ook een risicio aan. Niet iedereen kan de druk van een stadion aan en niet iedereen is bestand tegen opmerkingen van de zijkant en de kwetsende spreekkoren van supporters. Foute beslissingen komen op televisie en worden besproken in de media. Het vrijblijvende van het amateurvoetbal is er vanaf. De bond wil te snel de jongere scheidsrechters klaarstomen voor het hoogste niveau, maar jonge en talentvolle arbiters moet je stapje voor stapje laten groeien. Je hoeft op je 23e helemaal niet in het betaalde voetbal te fluiten, bewijs jezelf eerst maar eens in bijvoorbeeld de Topklasse. En als je enige tijd laat zien dit niveau aan te kunnen, dan kun je de stap riching het betaalde voetbal zetten.
”De KNVB is blij dat deze heren het afgelopen jaar zo goed gepresteerd hebben en op basis daarvan op de arbitrale ladder omhoog klimmen. Wij willen hen dan ook van harte feliciteren met deze promoties”, aldus een ronkend persbericht. “Het afgelopen jaar”, de bond zegt het zelf. Laat die jongens nou eens langer proeven aan het vak. Scheidsrechters hebben ervaring nodig. Ze zijn gebaat bij rust. Je bent een goede scheidsrechter als je niet bij ieder duwtje strak je regeltjes volgt. Een wedstrijd moet je aanvoelen, en zoiets leer je door veel ervaring te doen. Niet door snel via het keurslijf van de bond naar het hoogste niveau te promoveren.
Het zou dus beter zijn wanneer de bond minder snel haar talenten voor de leeuwen smijt. Het zijn doorgaans maar kleine berichten, die niet eens de landelijke media halen. ‘Scheidsrechter x stopt met betaald voetbal’. Niet zelden is het een jonge gozer die kiest voor een maatschappelijke loopbaan. En niet zelden is het een talentvolle scheidsrechter die door de KNVB over de kling is gejaagd. En dat is –ook voor het Nederlandse scheidsrechtersgilde- dood- en doodzonde.
Yelle Tieleman ziet per seizoen ongeveer 45 wedstrijden live in het stadion en staat iedere maandag bij de koffieautomaat te kankeren over de scheidsrechter van het afgelopen weekend.
Foto: Vincent Teeuwen
