Tien jaar een bouwput, maar dan heb je ook wat: TivoliVredenburg opent eindelijk de deuren. De jazz in zaal ‘Cloud Nine’ triomfantelijk bovenop met het mooiste uitzicht. En met Leffe Blond van de tap.
De megalomane nieuwbouw naast Hoog Catharijne is nog lang niet van alle kinderziekten verlost. Met een softe opening test de directie van muziekcentrum TivoliVredenburg of al die verschillende zalen tegelijk kunnen functioneren. Beneden de oude grote klassieke zaal van Hertzberger, daarboven Ronda voor de pop (opvolger voor Tivoli), Hertz voor kamermuziek en Cloud Nine vooral voor de jazz.
De jazztempel bovenin het gebouw (negende verdieping) ging donderdag voor het eerst open voor publiek met een concert van Marc van Vugt & Ineke Vandoorn & Big Bizar Habit. Een groot orkest met blazers, strijkers, band en piano. Perfect om de akoestiek te proeven.
Eerst even de architectuur: Architectuurcentrale Thijs Asselbergs leverde een black box, zoals we die na 2000 steeds vaker zien. Multifunctionele lege ruimte met zwarte wanden. Flexibel voor de gebruikers, maar niet erg opvallend. Wel leuk is het open balkon, beetje zoals Melkweg The Max-zaal.
Geluid is fenomenaal, juist boven op het balkon. Elke trombonekreun en cellozwieper komt spatzuiver over. Tijdens dit optreden is desondanks de sfeer allemaal nog kaal en levenloos, dat moet snel veranderen. Het optreden van gitarist Van Vugt en pianiste Ineke Vandoorn helpt niet erg: nogal brave jazz-suites waarbij zero zweetdruppels worden verspild door de twaalf muzikanten. Slaapverwekkend, maar bij de VPRO kunnen ze er niet genoeg van krijgen.
De avond wordt gered door de belendende skybar die bij Cloud Nine hoort. Door ronde ramen kijk je uit over nachtelijk Utrecht (neon van de Bijenkorf en andere zaken). Vanachter een ruime bar serveert men Jupiler en Leffe Blond van de tap, dat zien we graag. Interieur in lekker felle kleuren, grote chesterfield banken (beetje afgezaagd, maar zitten wel lekker) en als grote triomf het behang. Een streepjesmotief waar Paul Smith jaloers op zou zijn. Hopelijk vinden we dit behang in de rest van het gebouw terug, maar daar heeft The Post Online nog niet kunnen rondkijken. TivoliVredenburg is nogal een kakelbont gebouw met 5 architectenbureaus voor 5 zalen. Dus weinig kans op meer streepjesbehang.
Deze eerste avond staat de brandweer ook nog een paar keer voor de deur, maar laten we aannemen dat dat geen traditie wordt. Binnenkort meer nieuws van de wanddecoraties in de rest van het pand, de spuuglelijke jarenzeventig bakstenen van Hertzberger en nog veel meer. Wordt vervolgd.
PS: de kassa is onvindbaar, maar daar wordt aan gewerkt.
