Het feit dat wij hier jaren discussies voeren over lappen stof die al dan niet rond vrouwen moeten hangen, is op zichzelf al een overwinning voor de morbide ideologie islam. Hoofddoeken wel of niet in overheidsfuncties? En voor de klas? Boerkae, ja of nee? De burkini, wat vinden we daar van?
Het is ziek en regressief en het maakt me woedend dat het zo ver heeft moeten komen. De islam had hier om te beginnen nooit een plaats moeten verwerven, deze hele discussie hoort in een beschaafd, westers land niet gevoerd te worden. Maargoed, we zitten er nu mee opgescheept. Onze wetgeving, onze manier van leven, ons idee van vrijheid is niet ingesteld op de dwingende, provocatieve, zelfmedelijdende, stapsgewijze en gluiperige usurpatietactieken waar de islam zich van bedient. Nee, wij houden niet van verbieden, dus laten we textiele onderdrukking toe onder het mom van ‘keuzevrijheid’.
Van een hoofddoekje (“onze oma’s droegen die in de jaren vijftig allemaal!”) via gescheiden zwemmen en burkini naar allengs zwaardere besluiering en uiteindelijk het totaalgordijn, stapsgewijs wordt het uitgummen van vrouwen genormaliseerd. En er is kennelijk geen enkele rechtsgrond om dit tegen te gaan, onze duurbevochten vrijheid geldt ook voor hen die onvrijheid wensen te propageren. Nu baren islamitische totaalspoken nog opzien op de meeste schoolpleinen, deze vooruitgeschoven provocatieposten moeten zorgen voor schok en ophef. Demonstratief op niet-islamtische scholen respect eisen voor je gewaad, het heeft met vroomheid niets te maken maar met militante islamisering des te meer.
“Het zijn er in heel Nederland maar een paar honderd”, klinkt het dan. Sja. Met een paar honderd agents provocateurs kun je ver komen hoor. Kijk maar naar die paar barbapappa’s met kijkvenster die provoceren op het schoolplein: hopla, we worden gedwongen er landelijk discussie over te voeren. De school grijpt in, de politiek duikt er op, ze moeten wel. Een jengelend kind kan men uit opvoedkundig oogpunt het beste negeren, maar weigert hij gekleed naar school te gaan, dan moet je toch wát.
En hier zien we wederom gebeuren wat de hele integratie tot zo een giftige mislukking heeft gemaakt: progressief-links verwart vrijheid en tolerantie met lafheid en laksheid. Het laten oprichten van moskeeën en islamitische scholen: ja, want we hebben vrijheid van godsdienst, maar uit lafheid is er nooit de eis gesteld dat Nederlands de voertaal is in dergelijke instellingen. Uit laksheid is er nooit op gelet waar het geld vandaan kwam. Folders en overheidscommunicatie in de eigen taal: desastreus voor de integratie, maar je zal toch racist worden genoemd (lafheid) en bovendien is het makkelijker om er een soort parallelle voertaal op na te houden dan om mensen te dwingen de taal te leren (laksheid).
We kunnen niet laf en laks omgaan met lieden die onze vrijheden en verworvenheden maximaal benutten om diezelfde vrijheden en verworvenheden te ondermijnen. Het is een dunne lijn: domweg de koran verbieden maakt ons geen haar beter dan de mullahs die wij zo verafschuwen, maar wegkijken van de gevaren van deze handleiding van de haat is ook onwenselijk. In het geval van de schoolplein-burka’s: burkas verbieden is strijdig met ons idee van vrijheid, maar dat wil niet zeggen dat we geen eisen mogen stellen aan omgangsvormen op plekken waar behalve totaalpinguïns ook andere mensen samenkomen. Daar denken progressieflinkse politici dus anders over, uit laffe laksheid draaien zij de hele probleemstelling om.
Raadslid Selma Bos van D66 zegt: “Ik vraag me af of scholen zomaar zulke verregaande huisregels mogen maken. Onze fractie laat dat momenteel uitzoeken.”
Wacht even. Een vrouw onderwerpt zich, al dan niet vrijwillig, aan de extreem verregaande huisregels van de profeet. Er staat een non-entiteit, vormloos, gezichtsloos, onzichtbaar maar door de bespottelijke uitdossing bijzonder opvallend, midden op een schoolplein waar ouders en kinderen met elkaar interacteren, en de school die dat verbiedt, is volgens D66 de partij met de verregaande huisregels?
Ik zal eens bij mevrouw Bos op de koffie komen. Rokend plof ik op haar sofa, leg mijn voeten, met daaraan bemodderd schoeisel, op haar salontafel, weiger mijn bivakmuts af te doen en als zij zich beklaagt, zal ik sputteren over haar ‘verregaande huisregels’. Alles wat ik doe is toch binnen de grenzen van de wet? Nou dan. Dat is mijn vrijheid, respecteren graag!
Dan zijn er nog de moreel zwakzinnige utopisten van GroenLinks. Mentaal amechtige deugneusjes die na generaties vegetarisme zijn verzwakt tot het niveau van de kasplantjes die zij consumeren, als het aankomt op het verdedigen van westerse normen en waarden. Tara Scally van GroenLinks vindt de keuzevrijheid erg belangrijk. “Als vrouwen in een nikab hun kinderen van het schoolplein willen ophalen zou dat moeten kunnen.” Weer een omdraaiing: als scholen geen volledig gemaskerde types tussen hun kinderen dulden, dan moet DAT kunnen! De vanzelfsprekende lafheid waarmee de keuzevrijheid van een extremist die nota bene haar eigen vrijheid beperkt, wordt gesteld boven de keuzevrijheid van een school die rekening heeft te houden met de belangen van honderden ouders en kinderen, het zou een mens bijna somber stemmen.
Wen er maar aan, overmatig gestoffeerde mokkels zullen de komende jaren zich overal laten gelden. Burkadraagsters zijn geen vrome diepgelovigen, het zijn jihadisten. Zij veroorzaken bewust strijd en tweedracht, zij proberen terrein te veroveren en zij voeren de islamitische strijd, laf, met gesloten vizier.
