Beste Jesse en geliefd Nederlands volk,
Het is mijn plicht deze pijnlijke brief naar buiten te brengen. De lafhartige aanval op Jesse Klaver bij het satirische programma Zondag met Lubach maakte een bevlogen politicus vleugellam. Met deze open brief zal ik aan de bewoners van dit land uitleggen hoe het een en ander is verlopen. Met uiteindelijk de hoop dat Jesse wederom als betrouwbaar en integer wordt gezien.
Jesse Klaver is een groot fan van Obama, dat mag duidelijk zijn. Zijn uitgeschreven speeches waren dan ook een exacte kopie van uitspraken van de Amerikaanse president. Aandoenlijk plak en knip werk. Hier is niets mis mee. Wij als teamleden moeten vervolgens zorgen voor originaliteit. En wel op zo’n manier dat de media er niet achter zouden komen. Dat ze er wel achter zijn gekomen is volledig aan ons, zijn medewerkers te wijten! Wij moeten zorgen dat hij beslagen ten ijs komt. Hier hebben wij schromelijk in gefaald.
Sterker nog, wij hebben hem aangemoedigd! We vertelden hem dat hij zelfs grotere kwaliteiten heeft dan Obama. Met de bescheidenheid die Jesse eigen is, wuifde hij die gedachte weg. Maar door middel van method acting hebben wij die valse bescheidenheid eruit gekregen. We lieten Jesse met schoenpoets op zijn gezicht en de Amerikaanse vlag achter zich wapperend de originele, Engelse teksten van Obama uitspreken. En verdomd als het niet waar is, na enkele weken zagen we de staatsman Klaver ontwaken. Het beste kwam in hem naar voren. Daarna lieten we de schoenpoets achterwege en lieten hem met opgestroopte hemdsmouwen een directe vertaling uitspreken van de speeches van Obama. U kunt zich onze trots voorstellen toen bleek dat Jesse volledig in zijn rol als staatsman bleef. Vervolgens pasten we de teksten aan zodat niemand ons van plagiaat kon beschuldigen. Helaas zaten we daarmee volledig fout. Om Obama nog eenmaal te parafraseren: the shit had hit te fan!
En toch heb ik er geen spijt van. We deden het voor Volk en Vaderland. Uiteraard gaat het nogal ver om ook Obama’s persoonlijke levensverhaal te vertalen naar dat van Jesse. Want ja, de opa van Jesse was belangrijk voor hem maar het was gewoon zijn moeder die hem tot en met zijn twaalfde dagelijks naar school bracht en haalde. En ja, als we eerlijk zijn is het nogal wat om de situatie van een twintigjarige vrouw in Roosendaal te vergelijken met een tienermoeder op Jakarta maar ons leek dat geen enkel probleem. Het is zo’n mooi emotioneel beeld dat we hebben besloten om dit geheel uit context gehaalde feitje toch maar te gebruiken. Politiek is immers emotie, nietwaar?
Maar nu zijn we dus aangevallen door een zichzelf links noemend televisieprogramma. We zijn door het slijk gehaald door onze politieke vrienden. We hebben Arjen Lubach en de z(w)ijnen dan ook laten weten dat als Geert Wilders premier wordt van dit land, dit geheel voor rekening is van dit puberale kutprogramma.
