Wim van de Camp (CDA) zou hebben gezegd dat u niet moet zeiken over uw overvloedige belastingbijdrage aan riante Brusselse salarissen en vergoedingen. Van het zijne schafte hij een Ducati 899 Penigale aan. En zeg nou zelf, je kan je grijze gristelijke gebeente over misselijker metaal slingeren. Uw geld had een gruwelijkere bestemming kunnen krijgen. Camp for president dus. Stelletje zeikerds.
Kijk, Confucius (K’ung Fu Tzu) zei het al. “Wat Italiaans desmodromisch zingt is kunst KUNST.” Daar ook in deze 898 cc (huh?) metende Twin Ducati elk van de acht kleppen volledig desmo-gecontroleerd geopend en gesloten wordt, is Confucius van toepassing. Wie hier in investeert pleurt geen geld weg. Ongeacht wiens geld. Goed, hebben we dat gehad. Gaan we de Penigale verder bewonderen.
Het heet een 899, het bevat er 898. Ondanks de gesmokkelde kubieke centimeter komen er 148 elektronisch ingespoten pk’s uit bij 10.750 tpm. Met 99 Nm sleureenheden op 9000 tpm. Zesvoudig te verdelen met de DQS quick shift. Het geheel zit in een zelfdragende aluminium behuizing, wat rijklaar met een volle tank in totaal 193 kilo weegt. De grip achter komt met 180/60 ZR17 Pirelli Diablo Rosso Corsa‘s tot stand. Voor houden 120/70 ZR17 Rosso Corsa’s het contact met de weg. Althans, als je geen wheelies trekt.
Dan kunt u nu gewoon gaan zitten om u verder alleen te vergapen aan wat een Brussels verblijf mogelijk maakt. Ook hier had de wijze Chinees trouwens het nodige over in huis. Zoals: “Brussel kent geen ‘minder’, alleen ‘meer’.” Wat deze dwarse Ducati wel een beetje logenstraft door met één minder toch meer te zijn. Dus best een rebelse keuze van Wim.
899 *zucht* -waarom toch altijd andermans herrie met zoveel fijna noten aan boord?
Met Straatsburg toelage, een 1199(R)
(Foto’s van-, en meer bij Ducati)