Tjongejonge zeg. Na jarenlange leegloop der kerken, allerhande misbruikschandalen en voortschrijdend secularisme, kon gristelijk Nederland wel een opkikkertje gebruiken. Lange tijd zag het er naar uit dat die paar knikkebollende grijze koppen in de voorste bankjes van de kerk het de facto eindrendement was van eeuwenlange vroomheid en gristengeduld. Een overtuigend antwoord op de vurige gebeden van de noodlijdende kerken (die zelfs in verenigingsverband weinig kunnen uitrichten tegen het voortschrijdend secularisme) bleef maar uit.
En juist toen de spreekwoordelijke sloopwagens kwamen aanrijden om het kerkgebouw te scheppen waar ze staat, was daar ineens de verlossing in de vorm van geïmproviseerde vlotten en bootjes en de daarin gezeten beduusd kijkende vluchtelingen die ongetwijfeld snakken naar het Evangelie. ook al moet ze dat nog aan het verstand worden gebracht door de brave borsten van stichting Evangelie & Moslims, die staan te popelen “de hoop van het evangelie” te delen met juist binnengekomen nieuwe Nederlanders.
Kwam dat dus even goed uit! Wat is er beter om het gehavende imago van de vaderlandse geloofsgemeenschap op te vijzelen dan gratis af te halen kommer en kwel op de visafslag van de internationale mensensmokkelarij?
Afijn, eindelijk diende zich daar de mogelijkheid aan om zich te ontfermen over een potentieel clientèle waarvoor men voorheen helemaal naar Afrika of andere wanhoopsoorden moest afreizen om de zieltjes jezuswaarts te draaien. Maar door de wondere werking van massa-immigratie en oorlog vullen de uitgeworpen netten van het evangelie zich nu als vanzelf aan de Europese kusten: hele scholen nieuwkomers die nog niet weten dat de Vader Zijn afvaardiging op aarde heeft beopdracht om de barmhartigheidsnetten binnen te halen, hoewel de evangelisten hun plek op de kade moeten delen met hele colonnes deugbn’ers met voorgedrukte solidariteits-t-shirts, hele drommen rozebrildragende millennialmeisjes en Arie Boomsma.
In integratietechnisch opzicht geen catastrofaler welkomstcomité denkbaar dan deze combinatie van wegkijkers en blindstaarders, maar wat verwacht je van een volk dat geen gelegenheid onbenut laat om te deugen?
Hoe vangt men zoiets aan? Hoe overwin je de hindernis van meegebrachte trauma’s, om maar te zwijgen van het islamitische geloof dat de vluchteling met zich meetorst? En hoe deprogrammeer je iemand die van jongs af is doordrenkt in de religie van de vrede?
Wel, hiertoe hebben de mensen van Evangelie & Moslims een handige handleiding vervaardigd met praktische instructies hoe de helpende hand van Jezus gedoseerd uit te reiken aan de in het helledonker rondscharrelende andersgelovige. Altijd handig, zo’n bekeringsinstructieboekje, vooral als je je hebt voorgenomen om hem weg te voeren van zijn profeet. Eerste regel: niet gelijk over Jezus gaan jengelen, dat schrikt de muzelman alleen maar af. Het is zaak de Genade des Heren stukje bij beetje op hem te laten neerdalen- ook kan de heilige geest desgewenst via de bidstip doorgang vinden om het gelaat definitief van Mekka af te wenden.
“Houd rekening met wat uw gedrag betekent in de cultuur van de ander”, lezen wij met grenzeloze verbazing. “Respecteer de grotere afstand die er is tussen mannen en vrouwen in de wereld van de islam. Kennisnemen van het geloof van de ander is belangrijk om de ander te begrijpen, maar meedoen met islamitische rituelen kan niet samengaan met trouw blijven aan Jezus. Wie een verbond heeft met Jezus, kan volgens het Nieuwe Testament geen huwelijk aangaan met iemand die Hem niet erkent als Redder en Heer.”
Ik zal u een verdere rondleiding besparen. Neemt u zelf maar eens een kijkje op de website van de Stichting. De ene achterlijkheid die de andere, nog grotere achterlijkheid in de armen sluit. Verblind als hij is door zijn eigen bekeringsgezindheid, ziet de met goede bedoelingen omfloerste gristenvrind een ander gevaar volledig over het hoofd, namelijk die voor de bekeringsgezinde zélf. Onderschat nooit de explosieve werking van trauma en islam zodra deze in aanraking komen met de halfzachtheid en halfslachtigheid van westerse welkomheters, want de poorten van het paradijs mogen voor de westerling dan met zachte hand geopend kunnen worden; in de islam bevindt het paradijs zich in de schaduw van het zwaard.
Aan de onnozelen van geest behoort het eeuwige leven, aldus de grote voorganger vanaf de berg. Een nogal omslachtige manier om te zeggen: “Voor wat hoort wat”, maar evengoed: meer aansporing om zijn rechtmatige plaats in het Koninkrijk Gods zeker te stellen heeft de andere wanger niet nodig. De vermaledijde grauwgristelijke tegemoetkomingsgezindheid is gewoon een andere manier van wegkijken, waarmee men het ene sprookje met het andere poogt te verdrijven.
Nu is het gristendom een onschuldiger sprookje, maar het geeft vele malen de voorkeur om de Nieuwe Nederlanders direct bij aankomst te doordringen van het seculiere beenmerg dat de westelijke beschaving staande houdt, de bron van alle welvaart immers, en precies datgene wat ons scheidt van de zandbakimperiums vanwaar zij zijn komen aandrijven.
