In theater Bellevue in Amsterdam speelt momenteel de voorstelling Kogelvis. Een toneelstuk dat gaat over Jeffrey Dahmer. Een serie- en lustmoordenaar die tussen 1978 en 1991 maar liefst 17, voornamelijk jonge, mannen om het leven bracht.
Jeffrey Dahmer was een van de eerste seriemoordenaars die een sterrenstatus kreeg. Zijn afbeelding was te zien op T-shirts, petten en koffiemokken. Met als absoluut hoogtepunt een actiepop die, onder het bloed en met een boor in zijn hand, in de verkoop kwam. Het kwaad als gezellig tussendoortje.
Het toneelstuk kreeg nogal uiteenlopende kritieken. Over het algemeen een teken dat het de moeite waard is om te gaan bekijken. De insteek van het toneelstuk is dan ook bijzonder te noemen. De makers hebben er bewust voor gekozen om de slachtoffers niet als willoze mensen voor te stellen en Dahmer niet alleen als monster te portretteren. Volgens de regisseur van het stuk waren de slachtoffers jongens die zich wilden overgeven en wilden verdwijnen. En Dahmer wilde bezitten en controleren. De meeste jongens lieten zich vrijwillig handboeien. Dahmer wordt neergezet als iemand die zijn veroveringen niet kon laten gaan. Hij wilde ze voor altijd in zijn bezit houden. Afscheid nemen was nogal een dingetje voor Jeffrey.
Ik heb het vermoeden dat deze aanpak, de vermenselijking van het kwaad, meer ophef zou geven als Dahmer een seriemoordenaar was die jonge vrouwen had verkracht, mishandeld en vermoord.
