Deze week was op twitter de ene foto na de andere van Geert Wilders met willekeurige voorbijgangers te zien. Het zonnetje schijnt, Wilders begroet diverse mensen, en laat zich maar al te graag fotograferen. Lachend. Met hordes van geïnteresseerden om hem heen, dus niet alleen beveiligers. Het lijkt wel een campagne, en verrek, dat is het ook. Dat heeft hij handig aangepakt.
Wilders was in Volendam en Spijkenisse. In beide gemeenten is de aanhang van de PVV groot. Mensen willen best met hem geafficheerd worden, dus beide plekken zijn slim uitgekozen. De kans dat hij zulke enthousiaste reacties krijgt op de Amsterdamse grachtengordel, of midden in Wassenaar, zijn minder groot. Daarbij is bekend van Wilders dat hij weinig in het openbaar verschijnt. Als je in Den Haag woont kun je vrijwel iedere dag met 149 kamerleden en de gehele ministersploeg op de foto, maar met hem dus niet. Aanhangers en sympathisanten van Wilders zijn dus ongelofelijk blij dat ze dit mee mogen maken. Het is een echte happening.
Vraag Nederlanders welke politici ze kennen, en veel Nederlanders niet verder dan Rutte, Samsom en Wilders. In tegenstelling tot Rutte en Samsom, waarvan iedereen weet dat ze constant op markten en in winkelcentra verschijnen, verwachten mensen dat ze Wilders nooit zullen tegenkomen. Hij is ongrijpbaar en louter bekend uit media. Tevens is hij, net als popsterren, iemand met een talent dat de fan zelf eigenlijk graag zou willen hebben. Bij de popster is dat de gave om te zingen. Bij Wilders is het de retorische gave om te zeggen wat de aanhanger eigenlijk zou willen zeggen, als hij net zo ad rem en gewiekst zou zijn.
De popster Wilders laat zich veelvuldig fotograferen, en dat ziet er natuurlijk leuk uit. Een sympathieke man. Hij is aardig, toont interesse, en is toch best benaderbaar. Mensen verwachten hem nooit te zien, en daar staat hij opeens. En nee, het is niet de kwade genius die de media er van gemaakt heeft. Wat we in de krant lazen en op tv zagen klopt niet. In het echt is Wilders een ontzettend fijne vent.
Deze ‘selfie’-campagne is het antwoord op Wilders’ eigen ‘minder-minder’ gescandeer, op 19 maart in een kroeg in Den Haag. Voor zijn achterban was de inhoudelijke boodschap niet zo’n groot probleem. Maar in media en bij zijn partijgenoten was de reactie op dat gescandeer zo heftig, dat het risico bestond dat ook zijn kiezers zich gedeeltelijk van hem af zouden keren.
De leegloop bij de PVV, die volgde op de beruchte nacht na de gemeenteraadsverkiezingen, maakte ook wat anders duidelijk. Media en voormalig partijgenoten berichtten steeds vaker over de slechte communicatie, het wantrouwen en het gebrek aan overleg binnen de PVV-fractie. Wilders is bozig en humeurig, onbereikbaar, en bij de allerbelangrijkste beslissingen licht hij zijn fractiegenoten niet in. Wanneer fractiegenoten onderling met elkaar overleggen, zonder Wilders daarover vooraf te informeren, ontsteekt hij in woede. Op het praten met pers over de partij staat een boete van 25.000 euro. Van een relaxte sfeer kan moeilijk worden gesproken .
Ook de samenwerking met de partijen Front National, Vlaams Belang FPÖ maakt de PVV niet bepaald sympathiek. Je beste vrienden noemen gaskamers een detail in de geschiedenis (Front National). De FPÖ, waarvan we in Nederland schande spraken dat die aan de macht kwam in het Alpenland, werd note bene opgericht door oud-SS-ers. En het Vlaams Belang, wat we in Nederland zien als extreem rechts vinden we in Nederland gewoon eng. Enge vriendjes, ook dat maakt kiezers ook niet heel blij.
Tel je dit bij elkaar op, dan is het beeld ronduit negatief. Ofwel: Wilders is een eikel, een onbeschofte hufter, heeft verkeerde vrienden, en is gewoonweg te extreem. Daar wil je niet mee samenwerken, laat staan dat die macht moet krijgen. Er ligt een gevaar op de loer: Wilders zou zomaar zijn kiezers kwijt kunnen raken omdat ze hem niet meer okee vinden, omdat ze hem niet meer vertrouwen, omdat ze hem geen stem meer gunnen.
Dus is Wilders’ campagne er op gericht om hem neer te zetten als een aardige en geïnteresseerde vent. Met vrolijke foto’s van hem, in omhelzing met de gewone man en vrouw. Een goede strategie. Zo pareert hij de mogelijke kritiek op hemzelf.
Het doet niet ter zake wat media en oud-fractiegenoten over hem zeggen. Ook zijn politieke vrienden doen er niet toe. Op dat geschreeuw in de kroeg hebben media veel te overdreven gereageerd. Wilders zelf is okee. Hij is niet slecht, hij is ronduit sympathiek.
We hebben het allemaal zelf kunnen zien.
N.B.
Wilders maakt geen selfies, hij laat zich fotograferen. Het woord selfie duikt echter regelmatig op in de berichtgeving.
