Het Europarlement in hartje Brussel was gisteravond zowaar gezellig. Verslaggever Arnold Karskens, die toevallig in Brussel woont, stapte even binnen.
Van de 751 zetels waren er 26 te verdelen onder de Nederlandse kandidaten. En dat geeft op zo’n verkiezingsavond veel stress in de brede wandelgangen. Zeker bij CDA-kandidaat Wim van de Camp (links op de foto). De nummer drie op de lijst schuift urenlang zenuwachtig van de de ene interviewstand, de Belgische VRT, naar de volgende, France 24. “Misschien word ik verdrongen door iemand lager op de lijst maar met veel lokale steun.” In peiling stond zijn partij een half jaar geleden nog op twee zetels. Het worden er uiteindelijk vijf. Hij mag dus nog vijf jaar blijven . “Ik spring een gat in de lucht.”
De man naast hem Derk Jan Eppink, lijstduwer van de VDD, hoort vrijdag pas of hij eventueel door voorkeurstemmen alsnog zijn zetel houdt. Eppink bezet die nu voor de Vlaamse LDD. “Om te blijven heb ik 18.000 stemmen nodig.” Mocht hij het niet halen dan vertrekt hij definitief naar New York en gaat dan werken in de verkiezingscampagne voor de komende presidentsverkiezingen. “Voor de republikeinse partij natuurlijk.”
Teleurstelling bij Erik Wesselius, nummer vier op de lijst van de Socialistische Partij. De SP is de enige partij waarvan je zeker weet dat leden niet voor persoonlijke verrijking Europarlementariër worden. Een groot deel van het salaris vloeit namelijk in de partijkas. De kans dat Wesselius in het EP komt is op het begin van de avond klein maar niet ondenkbaar. “Er wordt misschien nog wat geschoven,” zegt Hans van Heijningen, de almachtige SP-partijsecretaris. Hij vertegenwoordigt ‘de grootste op links’ want lijsttrekker Dennis de Jong is niet aanwezig. De SP blijft in Europa steken op twee zetels. “ Jammer voor Erik.” Van Heijningen ziet een doorbraak, maar dan in Nederland: “In 45 gemeenten gaan we meeregeren.”
In de hoek van de liberale ALDE waar de VVD en de D66 hokken is geen enkele kandidaat zichtbaar. “Ze dragen nog net geen grafzerken naar binnen, zegt Erik Noomen, hoofdredacteur van Nieuwe Revu die zich deze verkiezingsavond ‘out’ als trouw D66-lid. Een van de weinigen die naar Brussel is afgezakt. De partij die zich zo pro-Europa manifesteert, viert het feest toch liever thuis, in Den Haag. D66 is winnaar in Nederland maar de liberale bondgenoten elders uit Europa en verbonden binnen de ALDE-fractie blijven stevig achter. “Komt door de polarisatie,” verzekert Noomen. Andere aanwezigen in de zaal waar de witte wijn en bier overigens ruim voorhanden is, geven de extreem-federale gedachten van lijstrekker Guy Verhofstadt de schuld. Gelukkig vindt Noomen troost. Hij heeft het GSM-nummer gescoord van BNR-radioverslaggeefster Anke Truijen.
Aan de drank ook Toine Manders lijstrekker van 50Plus. Zijn partij haalt ondanks de verwachtingen geen zetel. Zijn overstap na drie termijnen voor de VVD loopt dus uit op een deceptie. Partijkoning Henk Krol, die meereist ziet al een alternatief: “Als komisch duo door het land trekken. We hebben de laatste tijd zoveel plezier gemaakt.” Ook Toine Manders geeft de moed niet op. “47 procent van de alle kiezers in Europa is ouder dan 50 jaar.”
In de zaal van de Sociaal-Democraten zijn de lichten uit. Er is geen vertegenwoordiger van de Piratenpartij. Ook geen PVV-er. Wel voorzitter Gerolf Annemans van het Vlaams Belang waarmee de PVV eventueel een rechts blok gaat vormen samen met het Frans Front National dat een eclatante overwinning haalde met 25 procent van de stemmen. Annemans partij incasseerde in België bij de regionale en federale verkiezingen van gisteren een forse nederlaag, tweederde van de zetels gingen naar de Vlaamse nationalisten van de N-VA. “Als het Vlaams Belang niet in het Europarlement komt dan verdwijnt het eurosceptische geluid uit Vlaanderen.” Door problemen met stemcomputers blijft het de hele nacht onzeker. “Ik heb een zetel,” zegt hij wat dizzy aan de telefoon deze ochtend. “We kunnen vooruit.”