Je zou het bijna gaan vergeten met al dat Belangwekkende Nieuws tegenswoordigs, maar in een terzijde stukje las ik de volgende spraakmakende, zeg maar gerust hilarische kop: Uitvinder BioStabil verspreidt 1,5 miljoen foldertjes om TROS zwart te maken.
In de door Bruno Santanera verspreide folder valt te lezen: “Dit beroemde programma (RADAR, red.) maakt gebruik van vervalsingen, trucages, leugens of halve waarheden en manipuleert de nietsvermoedende kijker. Dit allemaal ter meerdere glorie van de zeer riant betaalde eindredactrice Antoinette Hertzenberg”, aldus een briesende Bruno.
Zou ik trouwens ook doen als ik de TROS zwart wilde maken. 1,5 miljoen foldertjes laten drukken. Ik zou er dan ook heel boos bij gaan kijken en er mijn levenswerk van maken om de TROS uit te wringen voor elke cent die ze bezit.
En laat dat nu precies zijn wat de uitvinder van de BioStabil 2000 zich heeft voorgenomen. De wát, vraagt u? De Biostabil- of BioStabil 2000. U kunt het zich misschien nog herinneren: een ronde hanger met daarop (hoe origineel!) een yin-yang symbool om de even onbegrijpelijke als listige claim van heilzaamheid, of überhaupt werkzaamheid, kracht bij te zetten. Het rare ding werd in een duister verleden nog aan de man gebracht door Veronica-presentatrice Tineke de Nooij. De Nooij, die er overigens geen vinger méér van is gaan groeien, zwoor evengoed bij dat malle hangertje en de vermeende effectiviteit ervan- en dan vooral die van de duurdere maar “meer samenhangende” BioStabil-systeemcollectie. Waarom één BioStabil 2000 aanschaffen als je er ook drie voor de prijs van tweeënhalf op de kop kan tikken? En dat voor een luttele 376,50 euro! Want goeiekoop is dure koop, zou Ron L. Hubbard zeggen als Ron L. Hubbard uit Zuid-Brabant kwam en betalend lid van Helmond Sport zou zijn. Wat hij niet is. Maar hij had het kunnen zijn. Whatever. Je vangt mijn tocht.
Terug naar de controverse. Het TROS-programma Radar had in 2004 (2004!) een uitzending gewijd aan het draagbare wonderelixer van Bruno waarin Bruno en zijn malle hangertjes volledig werden afgebrand want onzin enzo. Als gevolg van een en ander stortte de vraag naar BioStabieletjes volledig in, en zat er voor Bruno niets anders op dan wat te kniezen in zijn akelig stille marmeren bedrijfspand te Groningen, omringd door duizenden bibberende polarisatie-kettingen en gefingeerde getuigschriften van ‘tevreden’ afnemers.
Maar wacht! Ziet Bruno er uit als iemand die het hier bij laat zitten? Is Bruno het type opgever die zich dan maar op de vastgoedmarkt ofzo stort? Nee joh, ben je mal! Niet Bruno, die de twaalf jaar oude Radar-uitzending aangrijpt om zijn product wegens tegenvallende verkoopcijfers opnieuw bij demense onder de aandacht te brengen. Bruno zet zijn hakken in het zand en procedeerde de TROS in de afgelopen jaren helemaal de moeder. Tot tweemaal toe. Zonder succes overigens, maar dat zal Bruno aan zijn magnetisch-gepolariseerde reet roesten.
Volgens de onvermurwbare Bruno mag de drager van de BioStabil zich gevrijwaard weten van onder meer stemmingswisselingen, gangreen, bloedarmoede, typhus, AIDS, de seizoensgriep, verschillende huis, tuin- en keukenallergieën, gordelroos, gewrichtspijn, impotentie, de bof, de mazelen, slapeloosheid, al dan niet klinische depressies, geheugenverlies, diarree, lomgemfyseem, geelzucht, blindedarmontsteking, ADHD, schizofrenie en andere volgens Bruno louter door de geest ingegeven kwalen. Kortom, een ding dat zelfs een stronken Simon Vinkenoog in een hangmat zich niet zou laten aansmeren.
Je zou denken dat een louche slangenolieverkoper als Santanera gebaat zou zijn bij een minder opzichtige opstelling, vooral nadat zijn product is afgefakkeld door een populair consumentenprogramma met een aanzienlijk kijkerspubliek. Niets is minder waar. Bruno, een groot aanprijzer van evidente onzin, is ziedend. Laaiend, om niet te zeggen Mad as hell. En dat zal de TROS weten ook!
Je zult maar de programmadirecteur van de TROS zijn, nadenkend over naar welk exotisch land je Frans Bauer déze keer weer zult sturen, om dan ineens een dwangoproep te ontvangen uit handen van ‘s-werelds meest lachwekkende hangertjescolporteur, althans van zijn advocaat die je er even fijntjes op wijst dat met de BioStabil ab-so-luut niet te spotten valt en dat hij zich per die en die datum dient te vervoegen bij de rechter, dank u vriendelijk.
Kan het mooier? Een ordinaire inlandse lasterfittie- inmiddels gepromoveerd tot juridisch handgemeen- tussen de onverzettelijke Bruno Santanera en de grootste familie van Nederland? Puur genieten, althans voor een gluurpaparazzi zoals ik, die niets leuker zou vinden dan in Bruno een meester-bedrieger van het niveau Harry Houdini te begroeten, met een vleugje Uri Geller op de koop toe. De waarheid is natuurlijk dat hij knettertjekrankjorum is. Maar lachen kun je wel met Bruno. En dat is ook wat waard.
