Ik betwijfel of de wereld er anders komt uit te zien na de verkiezing van Donald Trump tot de nieuwe president van Amerika. Hij zal in zijn eigen land een paar speerpunten benoemen en keihard gaan uitvoeren. Economische hervormingen en een scherper toezicht op illegale vluchtelingen kunnen we zeker verwachten. En het zou me ook niet verbazen als de nieuwe ministersploeg van Trump meer vrouwen dan ooit zal bevatten. Zijn onvoorspelbaarheid is soms nogal voorspelbaar.
De rest van de wereld zal waarschijnlijk weinig merken van de radicale keuzes van trump. Op een kleine uithoek na, het oude Europa. Trump heeft al tientallen malen laten weten dat hij helemaal geen fan is van de NAVO. Deze militaire samenwerking tussen Europa en Amerika is volgens hem een gedrocht. Europa leunt teveel op het machtige Amerika. En het eerste dat volgens hem moet gebeuren is dat Europa veel meer geld pompt in zijn militaire apparaat. En de samenwerking heeft volgens hem ook alleen maar zin als Europa veel meer militair optrekt in de brandhaarden van deze wereld. Dat zal de de samenwerking tussen Europa en Amerika op scherp zetten. De Europese partners binnen de NAVO zijn het onderling al niet eens wanneer er wel of niet moet worden ingegrepen bij brandhaarden.
Trump voelt zich beter bij potentaten als Poetin, Erdogan en Xi Jinping. Mannetjes die af en toe elkaar naar de keel grijpen om te kijken of ze de ander kunnen overweldigen. Ze zien Europa als een speeltje. Een niet serieus te nemen werelddeel dat een hopeloos ouderwetse strijd voert voor pas verworven gekkigheden als gelijkheid, gelijkwaardigheid en broederschap. De vier boefjes schijten op die waarden. Europa kon zijn positie als wereldspeler volhouden door de onvoorwaardelijke steun van de VS. We zullen er vanaf nu vanuit moeten gaan dat we het op eigen houtje moeten gaan doen. En dat zal nog een uitdaging worden. Want als Poetin, Erdogan en Xi Jinping Europa gaan zien als een lekker maaltje dat zonder repercussie van de grote broer VS kan worden opgepeuzeld hebben we een serieus probleem.
We zullen dus niet alleen als een dolle aan de slag moeten met het versterken van onze defensie. Nee, we zullen ook moeten laten zien dat wij het spel van de pestkoppen kunnen meespelen. Maar dan op zijn Europees. Met verstand van zaken, intelligent, met zelfspot en gevoel voor tradities. Kortom, ons rest slechts een mogelijkheid: Boris Johnson op geheel ondemocratische wijze naar voren schuiven als de President van de Verenigde Staten van Europa..
