Of het nu gaat om ICT of mensen, Nederlander lijkt niet in staat beide te beveiligen. Dat blijkt wel uit de recente schandalen rondom de certificaten van Diginotar en de beveiliging van Beatrix. Het lek in de beveiliging van Beatrix is bijzonder interessant omdat ondanks een substantieel lek in de beveiliging, er volgens de autoriteiten niemand in gevaar is geweest. “Een lek in de beveiliging, maar niemand in gevaar”. Een rare constatering. In die constatering zit dan ook het grote probleem. De opmerking dat iemand niet in gevaar is geweest is niet relevant, maar aanleiding maatregelen te treffen. Hoe is het in godsnaam mogelijk dat iemand zo dicht bij ons staatshoofd komt?
Het is waarschijnlijk de mentaliteit “dat gebeurt niet in Nederland” die hier debet aan is. Minister Donner kan bijvoorbeeld gewoon op de fiets naar het Binnenhof. Leuk, maar het vormt een gevaar. Het is te gek voor woorden dat premier Rutte zonder beveiliging op een festival staat. Want laat u niks wijsmaken, er stond alleen wat politie op afstand. Eén malloot was voldoende geweest om nieuwe verkiezingen uit te schrijven.
Amateurisme
Zo ging het ook bij de koningin. Zelfs een simpele ingangscontrole bij elke ingang kon er niet vanaf. Het amateurisme was dan ook goed te zien op de beelden. De man staat twee minuten op het podium, wordt vervolgens door beveiliging van het concertgebouw afgevoerd en uiteindelijk komen twee mannen van de Dienst Koninklijke Beveiligingen stoer aanrennen en vragen om legitimatie. Vervolgens verklaarde de dienst fijntjes dat de koningin nooit in gevaar is geweest. Achteraf praten is namelijk erg makkelijk.
De vraag of zware beveiliging nodig is bij ministers en staatshoofden, is overbodig. Het ís in deze tijden helaas nodig, punt. Het is dan ook een typisch Nederlandse houding dat te onderzoeken. Men maakt een dreigingsanalyse en wanneer daar niets schokkends uitkomt, dan schroeft men de beveiliging terug. Geld besparen op veiligheid, hoe gevaarlijk ook, daar is men een kei in. Politici, zeker ministers en staatshoofden, dienen beveiligd te worden met de hoogst mogelijke prioriteit. Dit hoeft overigens niet te betekenen dat de bewegingsvrijheid tot een minimum beperkt wordt. Immers, zelfs Obama en Medvedev gaan rustig hamburgers eten als ze dat willen. Het lijkt alsof er geen beveiliging is, maar gelooft u mij, alles is drie dubbel gecheckt, inclusief het eten. Dat is het toppunt van persoonsbeveiliging: Maximale bewegingsvrijheid tegen maximale beveiliging.
Fortuyn
De Nederlandse overheid zou er dan ook goed aan doen eens serieus na te denken over de beveiliging van haar ministers en staatshoofd. Weg met de dreigingsanalyses en gewoon standaard zwaar beveiligen. Controleer bezoekers, zet voor mijn part dubbele detectiepoortjes neer, maar stop alsjeblieft met het naïeve denken. Dat dit wellicht ongemakken met zich meebrengt, het zij zo. De hoofdrolspelers weten nu eenmaal wat er kan gebeuren als men de post aanvaardt. Men zou moeten weten dat één gek voldoende is voor een catastrofe. Deze mensen lopen rond, daar kunt u zeker van zijn. Dat er, buiten Fortuyn, nog geen andere politicus vermoord is, heeft niet zozeer te maken met de goede beveiliging, maar meer met het feit dat de gekken onder ons nog geen actie hebben ondernomen.
