Om de 2 weken zal Justin Samgar willekeurig één van de vijftig vensters van het Amsterdams Canon verbrijzelen door zijn eigen interpretatie hiervan te geven. Een nieuw Amsterdam door de ogen van een jongeman die wenst om hier de nieuwe stadsdichter te worden. Het liefst nog voor dat hij grijs en lelijk is.
Onder de rok van Diemen, Duivendrecht
Waar eens een meer was, ongepolderd,
is nu een plek met typische flats
groot als niet zo kleine dorpen
Een ware pars pro toto
voor Amsterdam zuidoost
waar 50 jaar geleden ofzo
de onderklasse werd geloosd
en complexen sowieso
door de tijd zijn verwaarloosd
Waar camera´s en helikopters
in het straatbeeld zijn verweven
Waar ieders ogen automatisch volgen
naar elke laagvliegende 747
Alleen maar nette mensen
lopen door de Poort en het park
Ja de wijken dragen letters
en er heet hier niemand Mark
Waar de kraaien nestelen
en ganzen vreemd genoeg hoeven dragen
Het beton is zo ongemetseld
als de blauwe boorden zonder kragen
die van alles aan je vragen
over een mogelijke kans van slagen
Ze gebruiken de bergingen gewoon
bij gebrek aan zoiets als de Wallen
Tot slot een Arena, Hall en Dome
voor voetbal, toppers en andere ballen
die hier even komen lallen
Ja ik heb het over de Bijlmer
als het je nog niet was opgevallen
Het is nummertje 46 in het verhaal
van ons oud Amsterdams Canon
Maar ik heb liever de nummer 46
Surinaamse bami kip speciaal
van de Kam Yin, Lucky, King en Hong
of iets anders van onder de zon
Beeld: Shutterstock
