“In NRC vandaag (Blendle-link) een opiniestuk van Geert Corstens. Voormalig president van de Hoge Raad en ook onder juristen gezien als een van de knapste bollen op dit terrein. De ongetwijfeld gepikeerde rechters in het Wilders-proces hebben kennelijk hun hoogste vrindje Corsten zover gekregen dat hij korte metten maakt met Wilders.
Corstens betoogt dat Wilders niet in het parlement hoort, in een stukje dat even deftig en welluidend verwoord als treurig is. Treurig, omdat hij – al bedoelt hij dat ongetwijfeld niet – precies aantoont wat Wilders betoogt: hij staat terecht voor een vooringenomen rechterlijke macht waarbinnen nu zelfs de hoogste (voormalige) rechter een openlijk beleden afkeer van hem aan de dag legt. Met ronkende zinnen als: “Essentieel onderdeel van ons grondwettelijk stelsel is de opdracht aan onafhankelijke en onpartijdige rechters van het beslechten van conflicten en het opleggen van straffen.”
Nou jammer dan – die rechters hebben wij dus niet. Want als je als verdachte twijfelt aan de kwaliteit van de rechtbank…ja, dan gaan ze je met alle middelen buiten de rechtszaak om onderuit halen.
Wilders heeft gelijk: een politiek proces voor een partijdige rechterlijke macht.
Ik moet ook ineens weer denken aan de beruchte oorlogsdecreten van de Hoge Raad in WO2. Even knappe koppen als deze Corstens oordeelden toen dat de besluiten van de Duitse bezetter als recht hadden te gelden, omdat ‘blablabla’ (knappe juridische redenering). Dit even ter staving van de stelling dat ook uit de knapste juridische bollen in prachtige woorden verpakte shit kan komen.”
