Het CIDI strijdt al jaren tegen antisemitisme in onze samenleving. Dat virus is helaas nooit helemaal weg geweest, maar er waren jaren waarin Joden vrijuit over straat konden en zich op geen enkele wijze beperkt of bedreigd voelden. Die tijd is helaas voorbij.
Joodse scholen en synagogen worden streng beveiligd en Joden voelen zich al lang niet meer safe genoeg in Nederland. Met een keppeltje over straat lopen is voor velen tegenwoordig een secure afweging. Het vertrouwen in het optreden van de overheid is dalende, en daarmee ook het melden van de vele incidenten. “Alles went.”
In interviews die Hanneke Groenteman heeft gegeven over de documentaire De kanarie in de kolenmijn zegt zij geschrokken te zijn dat het eeuwenoude spookje van Jodenhaat in toenemende mate lijkt rond te waren.
Het CIDI waarschuwt al jaren voor het ‘nieuwe’ antisemitisme dat voor een belangrijk deel wordt geuit door eenzijdige kritiek op alles wat Israël doet. Alle nuance ontbreekt. Het virus van Jodenhaat is gemuteerd tot antizionisme. Door deze ongenuanceerde kritiek op Israël worden de Joden weggezet als barbaren. Joden zijn de oorzaak van alle problemen in het Midden-Oosten. Vooral in de Arabische wereld, waar zelfkritiek in de media onmogelijk is. In cartoons met oude antisemitische stereotypen worden Israël en Joden weggezet als de bron van al het kwaad. “Ze” zijn het brein achter Islamitische Staat (ISIS) en schuldig aan alles wat er in het Palestijns-Israëlisch conflict plaatsvindt. Deze denkbeelden vinden via Arabische televisie en Facebook hun weg naar delen van de Nederlandse bevolking. En dat leidt er toe dat je in bepaalde buurten als Jood gewoon niet meer kan wonen.
De grens tussen kritiek op Israël en Jodenhaat moet goed worden bewaakt. Het CIDI heeft de rol van een grenswachter, maar kan dat niet alleen. Wij constateren, bekritiseren en monitoren. We roepen de politiek op die grens tussen kritiek (op wie dan ook) en ordinaire haat zeer streng te bewaken.
Politie en Justitie moeten scherp en serieus het probleem van Jodenhaat erkennen en herkennen. Het onderwijs zal daarop moeten worden aangepast en dat gaat verder dan het herschrijven van foute passages in schoolboeken, waar het CIDI reeds op hamert.
Ook in het debat over de uitblijvende vrede tussen Israël en de Palestijnen moet de kwalijke polarisatie gestopt worden. De politiek dient daarop te sturen. Als men dat nalaat zullen niet alleen de Nederlandse Joden, maar uiteindelijk alle Nederlanders onder het virus van haat en polarisatie gaan lijden. Het wordt dan onmogelijk om hier te blijven wonen.
De Joden zijn de kanarie in de kolenmijn van het racisme. De wens leeft dat de Joden weer gerust met keppel over straat kunnen. Die keppel is ons ‘touwtje uit de brievenbus’, waar Jan Terlouw afgelopen week zo passievol over sprak. Vandaag is deze wens verder uit zicht dan ooit. Laten we het tij zo snel mogelijk keren. Met uw hulp lukt dat.
