Eindelijk is het dan zover. Donderdagochtend presenteert de Integriteitspartij zichzelf in perscentrum Nieuwspoort in Den Haag. De sfeer bij de nieuwe partij blijkt allesbehalve feestelijk. Een kwartier voor aanvang staan er twee mannen in de zaal. Ze blijken samen de partij te zijn. Er is ook een fotograaf van ANP die toegeeft een fascinatie te hebben voor marginale politieke bijeenkomsten.
Een van de twee mannen stelt zich voor. Hij heet Jan Nijeboer en is een van de initiatiefnemers. Uw verslaggever krijgt ook een hand van de tweede man, die “de partijstrateeg” blijkt te zijn. Zijn achternaam is Nagel, maar hij blijkt geen familie van 50PLUS-partijvoorzitter Jan Nagel. De mannen lopen wat zenuwachtig heen en weer en verdwijnen af en toe in een zijzaaltje. Om 11.14 zegt de een tegen de ander dat het bijna tijd is. In de zaal zit nog steeds uw verslaggever met naast hem de ANP-fotograaf.
Nijeboer begint toch maar: “Dames en heren” zegt hij, alsof er een hele groep mannen en vrouwen aanwezig is. Uw verslaggever leert dat er “een stream” is, een mooie manier om te suggereren dat er meer mensen getuige zijn van deze gebeurtenis dan het op het eerste gezicht lijkt. Dan komt er een tweede journalist binnen: Titia Ketelaar van NRC Handelsblad. Ze schrijft momenteel over nieuwe partijen en maakt een foto van het treurige tafereel. In de hoek van de zaal staat een scherm waarop de website van de Integriteitspartij wordt geprojecteerd. “Voor een eerlijke overheid”, staat er.
Nijeboer praat over Mitch Henriquez, Fred Spijker en de door een medische fout overleden hockeyer Rogier Mooij. We leren dat er veel voorbeelden zijn van “falend overheidsoptreden en integriteitsproblemen.” Klokkenluiders halen de media nauwelijks terwijl mensen die “voelen dat er iets mis is” meestal wel gelijk hebben. Daarom moet klokkenluiden de nieuwe norm worden. Klokkenluiders moeten een Koninklijke onderscheiding krijgen én tien procent van de besparingen die door hun melding worden gerealiseerd. Mensen die weigeren klokken te luiden worden strafbaar. De overheid en ambtenaren moeten vaker worden bestraft, herhaalt Nijeboer talloze keren.
Nijeboer heeft ook nog een plan voor meer orgaan- en stamceldonatie. Wat de logica achter deze combinatie van thema’s is, blijft onduidelijk.
Nijeboer wil ook nog iets kwijt over politieke versplintering. De Integriteitspartij gaat het regeren vergemakkelijken want ze willen gewoon hun hele programma uitvoeren. De partij wil meeregeren of meedoen aan een gedoogconstructie. Het idee is dat alle punten van de Integriteitspartij volledig worden uitgevoerd en dat ze voor de rest van de onderwerpen meestemmen met de volgende regering. De partij denkt twee tot tien zetels te halen. Nijeboer vraagt uw verslaggever en de NRC-journalist op te schrijven “dat wij de enige partij zijn die al zijn beloften gaat nakomen.”
In zijn eindbetoog meldt Nijeboer dat burgers die de partij willen steunen naar het gemeentehuis kunnen gaan om ondersteuningsverklaringen te tekenen en dat de partij ook nog een crowdfunding-actie houdt. Dat geen journalist dit ooit in deze vorm zal opschrijven deert hem niet. Nog meer onhandigheid volgt bij het vragen stellen. De NRC-journalist krijgt een microfoon uitgereikt terwijl de zaal zo leeg is dat ze fluisterend nog te verstaan is.
Het geforceerde gebruik van de microfoon voedt de suggestie dat er mensen bestaan die de persconferentie via “de stream” volgen. De NRC-journalist stelt meteen de hamvraag hoeveel leden deze partij eigenlijk heeft. Het antwoord luidt: twee. Nijeboer is wel in gesprek met “sympathisanten”. De NRC-journalist bijt door: waarom sluit Nijeboer zich niet aan bij een andere partij die ook opkomt voor klokkenluiders? Het antwoord is dat andere partijen niets hebben bereikt maar dat de Integriteitspartij dit wel gaat doen.
Zo leren we hoe het kan gaan bij nieuwe partijen: de initiatiefnemers hebben geen enkel idee van politiek Den Haag en huren een zaaltje in Nieuwspoort in de hoop dat daar journalisten verschijnen die hen de publiciteit geven om in de Tweede Kamer te komen. De initiatiefnemers hebben geen enkele achterban of organisatie en hebben niet eens gecheckt of hun standpunten wellicht al door andere oude en nieuwe partijen worden vertolkt. Zelfs de basale vraag wat ze toevoegen aan het politieke landschap kunnen ze niet beantwoorden.
Nijeboer schudt ons hoopvol de hand. De NRC-journalist meldt dat deze bijeenkomst de krant echt niet gaat halen. “TPO wel hoor!” zegt uw verslaggever. Nijeboer zal het in de gaten houden.
