Sinds de overwinning van Donald Trump bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen zit de angst er bij het establishment goed in. Volgens een bericht van de Volkskrant ven enige weken terug zit de politiek-bestuurlijke elite zelfs met de handen in het haar. Rillend van angst ziet men de 15e maart tegemoet, want de PVV van Geert Wilders zou zomaar eens de grootste partij kunnen worden.
Eén van de trouwste herauten van het establishment is Bert Wagendorp. Bert Wagendorp was ooit een niet onverdienstelijk lid van de sportredactie bij de Volkskrant en hij schreef aardige verslagen van wielerwedstrijden. Op zeker moment voelde Bert zich tot het hogere geroepen en mocht hij van de directie om de zoveel dagen een heuse column gaan verzorgen op pagina twee van de Volkskrant. Het Leitmotiv van zijn columns kan als volgt worden samengevat: we hebben het in Nederland reuzegoed voor elkaar en wie op de PVV overweegt te stemmen is een boze, blanke man of een tokkie. In het ergste geval allebei. Als nieuwste wapen tegen mensen die het zomaar wagen om in maart een proteststem te overwegen werden er een paar lijstjes aangehaald waar Nederland stijf in de top tien staat. U kent ze wel: goed onderwijs, persvrijheid, fijne gezondheidszorg. De boodschap: u heeft geen enkele reden om boos te zijn, wees tevreden!
Het is een geruststellende gedachte, dat de boze blanke man voor dit soort ‘argumenten’ nu juist in het geheel niet ontvankelijk is. Hij stemt immers niet met zijn verstand, maar met zijn onderbuik en die heeft geen oren. De blanke man is boos, omdat onze regering al jarenlang liegt dat de staatsschuld daalt, terwijl die in absolute cijfers alleen maar is gestegen sinds de jaren ’70. De blanke man is boos, omdat iemand die zichzelf volpompt met drugs en vervolgens een paar mensen dood- dan wel levenslang invalide rijdt er vanaf komt met een relatief milde straf omdat hij “nu eenmaal in een psychose was geraakt”. De blanke man is boos, omdat onze premier acht maanden van zijn tijd besteedt aan het omdraaien van een duidelijk NEE bij het Oekraïnereferendum in een JA. De blanke man is boos, omdat bij zijn oma in het verzorgingstehuis de urine langs de enkels loopt, terwijl de falende directeur met een half miljoen euro mag vertrekken.
In heel Europa klopt ‘extreem rechts’ aan de poorten, als we de mainstream media mogen geloven. Wie dat vindt, heeft bij de geschiedenisles niet goed opgelet. Extreem rechts ziet er nog heel anders uit dan de burgerlijk-conservatieve partijen die alleen maar verwoorden wat iedere weldenkende burger denkt maar niet durft te zeggen.
Nadat de classe politique decennialang heeft kunnen wegkomen met het eigengereide beleid dat op geen enkel terrein rekening hield met de behoeftes van de bevolking, lijkt er eindelijk een kentering te komen. De nervositeit van mensen als Bert Wagendorp is daar de bemoedigende indicatie van.
