Om een of andere reden hebben we in dit land besloten dat ook het begin van het jaar nieuwskomkommertijd is, dus is er fopnieuws via persberichten. Lichten we voor u even een fopnieuwtje eruit, omdat we hier een open doel zien om een stukje actiejournalistiek te bedrijven.
Het betreft een verwarde mevrouw die een site heeft opgericht om met uw baby of peuter naar het museum te gaan. ANP:
Musea doen veel om jeugdig publiek te trekken, maar hebben beperkt aandacht voor baby’s en peuters. Dat zegt voormalig museumvoorlichtster Brigitte Timmermans, die maandag een site lanceerde met museumtips voor de ouders van de allerkleinsten. Want ook die kunnen volgens haar al genieten van kunst, vooral van abstracte en kleurrijke werken.
Welnu. NEEN. Echt gewoon niet. Een baby heeft niets aan museumbezoek. En andere kunstliefhebbers hebben last van een baby in een museum. Mensen hebben sowieso overal in de openbare ruimte last van andermans kinderen, maargoed, dat is tot op zekere hoogte niet te voorkomen. Geeft niks want er zijn plekken waar mensen niet worden geterroriseerd door baby’s en peuters, zoals bijvoorbeeld musea.
Niet als het aan deze mevrouw ligt dus, die heeft bedacht dat een baby (!!) in een museum (!!) zo leuk naar kleuren en vormen kan kijken. En waar een baby meestal nog behapbaar in een karretje is gesnoerd of opgebonden met doeken aan een ouder wordt vervoerd -de overlast van baby’s is louter het gekrijs- zijn peuters al helemaal een ramp: die lopen los.
En leer ons het slag ouders kennen dat hun vier-minners meesleept naar een museum. Ovejjjrrassejrtieve millennials en laatstekans- danwel tweedeleg-ouders die allerlei afschuwelijk permissieve opvoedstijlen uit boekjes en van internet hanteren. Die hebben alle een ding gemeen: ‘nee’ zeggen is nooit een optie, kinderen mogen alles zelf ontdekken en derden die er iets van zeggen (u bijvoorbeeld, als u ongestoord wil genieten van een expositie maar kleine Dante ligt op de grond op een soepstengel te kauwen en simultaan te zingen) zijn de satan.
Er zijn wel musea met speciale kinderafdelingen, daar hebben wij het verder niet over. Dan weet de rust- en kunstminnende dagjesmens welke musea danwel zalen te mijden als open ebola. Maar laten we in godsnaam de pockettirannen met altoos kleverige tengels en immer snotaangekoekte gezichtjes en een compleet afwezige frustratietolerantie zo strikt mogelijk segregeren van de rest van de mensheid. Kinderen jonger dan zes jaar horen beslist niet in musea en zijn anderen tot last. Ja ook de uwe, want nee uw wurm is niet voorlijk of schattig en stelt met te luide stem net zulke debiele vragen en eisen als al zijn leeftijdgenootjes.
Ja? Mooi.
Laat ‘s lands musea alstublieft ietwat saaie, belegen kunstkijk-bolwerken blijven en ga met die kinderen lekker naar Artis ofzo. En wil uw baby echt genieten van abstracte kunst, dan zet u hem maar voor de TV en laat u hem een biljartwedstrijd kijken. Geen grap: het fascineert ze máteloos en het is ook meteen goed voor hun ruimtelijk inzicht. En van het bijbehorende gekrijs en de poeplucht die baby’s alsmaar produceren heeft alleen u als rechtmatige eigenaar last. Wel zo fair.
Beeld: een pretentieuze babyboomer in een museum, zoals het heurt
