Wie zijn de kandidaten voor de Tweede Kamer in maart 2017? Hoe word je Tweede Kamerlid? Elke week tot aan de Tweede Kamerverkiezingen gaat uw interviewer op bezoek bij diegenen op wie u in maart kunt stemmen. In aflevering 16: Salima Belhaj (38), Tweede Kamerlid voor D66. In januari 2016 kwam ze in de Kamer toen Wassila Hachchi plotseling vertrok om mee te helpen aan de verkiezingscampagne van Hillary Clinton. “Als je zekerheid wilt over wat je over vijf jaar doet, moet je niet de politiek ingaan.”
Na jarenlang werk in de culturele sector, besloot Salima in 2015 opnieuw te gaan studeren: Internationale betrekkingen in historisch perspectief. Ze was bezig met haar laatste tentamen en toen ging de telefoon: “Ik werd gebeld met de vraag: zou je misschien even naar Den Haag kunnen komen? Toen bleek dat Wassila een dag ervoor had opgezegd. Ik werd gebeld op dinsdag en de dinsdag erop werd ik geïnstalleerd in de Tweede Kamer en nam ik afscheid van de gemeenteraad.”
Salima wil haar hart volgen: “Ik wil niet vastzitten aan wat ik heb opgebouwd. Dat is de rode draad in mijn leven: kiezen voor wat je gelukkig maakt, ook al betekent dat dat het moeilijk kan worden. Ik wist dat ik deze opleiding wilde doen. Ik heb er veel baat bij vanwege mijn woordvoerderschap defensie. Een essentiële vraag is voor mij hoe je oorlog kunt voorkomen. Dat is bijna kinderlijk, maar dat is wel de essentie. Hoe werkt rechtvaardigheid, hoe werkt het ontstaan van genocide, hoe werken straffen, hoe verhoudt de politiek zich tot de ellende die mensen wordt aangedaan?”
Salima was geen onbekende bij D66: onder haar leiding groeide de gemeenteraadsfractie in Rotterdam van één naar zes zetels: “Leefbaar Rotterdam en PvdA maakten veel ruzie. Wij vonden het nodig om samen te werken en dingen voor elkaar te krijgen. Want als we elkaar de hersens in blijven slaan krijg je niet de goede energie om Rotterdam mooier en veiliger te maken. Doordat D66 met Leefbaar Rotterdam de stad is gaan besturen is dat laatste wel gebeurd. De stad is veiliger geworden, de stad is schoon en neemt op het gebied van klimaat een aantal maatregelen. Er kunnen ook nog terrasjes worden neergezet zonder al dat strakke handhavingsgebeuren.”
Salima gaat altijd voor resultaat, vertelt ze. De resultaten zijn er volgens haar ook, maar ze is er niet trots op: “Trots vind ik een gek woord. Dan is het net alsof ik het allemaal in mijn eentje heb gedaan en dat is niet zo. Er waren heel veel mensen bij betrokken. Ik ben wel blij dat het is gelukt en ben er nog steeds heel gelukkig mee. Als ik nu om me heenkijk in Rotterdam dan denk ik: wow.” Dat klinkt wel heel algemeen, denkt uw interviewer. “Ik kreeg de Erasmusspeld als enige politicus ooit,” zegt Salima: “Die wordt door de burgemeester uitgereikt aan mensen die zich hebben ingezet voor de Rotterdamse samenleving. Het is voor mij de erkenning dat wat ik in de raad deed effect had.”
Toen Salima ja zei tegen het Kamerlidmaatschap werd niet gesproken over de lijst voor de aanstaande verkiezingen. Nu staat ze op plek 14. Uw interviewer vindt dat laag want er is een kans dat ze na veertien maanden niet terugkeert. Salima ziet dat anders: “Ik vind het een mooie plek! De anderen willen ook door. Het zou een beetje raar zijn om tegen hen te zeggen: ik ben nu nieuw, dus schuif eens even op. Ze hebben het goed gedaan, dus waarom zou ik dat vragen?”
Salima relativeert dat ze wellicht niet herkozen wordt: “Ik weet: dat hoort er gewoon bij. Als je daar niet tegen kunt, moet je niet de politiek ingaan. Als je zekerheid wilt hebben over wat je over vijf jaar doet, moet je dit niet doen. Ik vind het fantastisch dat ik dit nu kan doen. Ik weet het nog van de vorige keer, toen stond ik op vijftien en kwam er niet in. Ik dacht toen: ik heb een dag voor mezelf nodig om al mijn emoties te verwerken. Drie uur later verveelde ik me kapot en dacht: dit schiet zo niet op.”
Wat laat je achter als je na dertien maanden weg zou moeten? vraagt uw interviewer. “Veel dingen die je wilt bereiken kosten veel tijd,” denkt Salima: “Wat ik gedaan heb is snel meedraaien met alle debatten. Verkeersveiligheid is voor mij al heel lang een belangrijk onderwerp. Dat gaat over heel veel doden en gewonden. Daarbij heb ik wel een motie ingediend omdat we onze verkeersongelukken registratie niet op orde hebben. Hierdoor weet je helemaal niet wat de oorzaken zijn, wanneer het gebeurt, en dergelijke. Dus onze registratie op orde brengen waardoor we gerichter beleid kunnen voeren in Nederland om ongelukken te voorkomen. Dat is iets kleins maar als ik daarmee letsel of doden heb kunnen voorkomen, ben ik tevreden.”
“De kunst is natuurlijk dat je je controletaak goed uitvoert. Dat is niet zo sexy maar dat is wel ongelofelijk belangrijk,” vindt Salima: “Als iemand macht heeft en die macht wordt niet gecontroleerd dan is het heel makkelijk om slecht beleid te voeren. Je ziet hoe mensen beginnen over hoeveel moties ze hebben ingediend en hoeveel geld ze hebben binnengehaald voor een bepaald thema. Het is ongelofelijk belangrijk om controle uit te oefenen. Het stellen van de juiste vragen kan enorm helpen om het beleid aan te passen.”
Dat werk wordt dus niet beloond, denkt uw interviewer. Salima: “De beloning is niet om op nummer twee van de kandidatenlijst te staan. De beloning zit voor mij in dat ik mijn werk goed kan doen, dat het misschien nu niet de onderwerpen zijn die voor iedereen het meest sexy zijn, maar ik breng er altijd wel weer glans in en ik heb altijd de natuurlijke neiging om te denken: dit is interessant, wat vind ik daar eigenlijk van, waarom vinden we daar iets van? Daar ideologische lijnen in aanbrengen. Het onderwerp uitdiepen. Waarom is infrastructuur een VVD-onderwerp? Iedereen roept: meer asfalt gaat het niet worden. Laten we er dan ook op een andere manier naar kijken.”
