Uwe Majesteit, geachte mevrouw van Oranje, beste Beatrix,
Deze brief is afgelopen maandag al geschreven. Misschien ben ik vandaag in het nieuws. Dan heb heb ik gisteren, geheel volgens plan, mijn schoenen naar uw rollende gouden kooitje gegooid. Zo niet, dan heb ik een Houellebecqje gedaan. Eerlijk gezegd acht ik de kans dat ik gisteren in bed pizzawinden heb liggen laten het grootst. Beter ook voor al die kindertjes met vlaggetjes die naar uwe hoogheid stonden te zwaaien. Maar de tv is sowieso uit gebleven. U zegt toch altijd hetzelfde. Ja, misschien deze keer iets over bezuinigingen. Maar verder… Ik ben afgehaakt bij deze quote uit uw kerstkletspraatje van 2009:
“De moderne mens lijkt weinig aandacht te hebben voor de naaste. Tegenwoordig zijn zelfs buren soms vreemden. Je spreekt elkaar zonder gesprek, kijkt naar elkaar zonder de ander te zien. … Met virtuele ontmoetingen is die leegte niet te vullen; integendeel, afstanden worden juist vergroot. Om te kunnen mee-leven is tastbare nabijheid nodig. We moeten trachten een weg terug te vinden naar wat samenbindt.”
“Wat samenbindt”. Daarmee bedoelt u natuurlijk uzelf. Sociale media oude stijl, zeg maar. God en vaderland enzo. “Komt allen tezamen, jubelend van vreugde! De Heer is waarlijk opgestaan! Er is een prinsesje geboren! De dijken breken door!” Enzovoorts. En wij er maar achteraan hobbelen. Daar zijn we een beetje klaar mee, uwe hoogwaterigheid.
Beste contacten op aarde
U snapt maar niet waarom. Logisch. U vertelt het ons niet in uw kletspraatjes, maar u hebt de beste In Real Life contacten op aarde. Wij niet. Als gewone burgers waren we tot voor kort wat IRL-contacten betreft aan toeval en willekeur overgeleverd. Maar de nieuwe sociale media hebben ons daarvan bevrijdt. De privileges van uw kaste zijn gedemocratiseerd. Gemeenschap-overstijgende korte lijntjes zijn er nu voor iedereen.
U bent daar misschien minder gelukkig mee. Wij niet. Wij zijn er dolblij mee. Twitter heeft meer dan 200 miljoen gebruikers, Facebook driekwart miljard. Even serieus hè, lieve schatplicht, waarom zou ik willen kennismaken met mijn buurman, een man met een blik zo leeg als een koninklijk koekblik die de hele dag porno kijkt, als ik het thuis met gelijkgestemden gezellig kan hebben via Facebook en Twitter?
Sociale Media 0.0
Sociale media 0.0 zijn uit. Saaie IRL-rituelen oude stijl, zoals de troonrede, kunnen we eigenlijk best skippen. We sponsoren al decennia met liefde uw kletspraatjes, uw gekke hoedjes en uw skireisjes naar Lech, maar met alle bezuinigingen van dit kabinet begint het toch een beetje te jeuken hoor. Misschien moet u wat aardiger worden? Een zielig onderdaantje een jaar lang opsluiten voor een waxinelichthoudertje maakt uwe overtollige toverkolligheid er niet sympathieker op. U kunt stampvoeten wat u wilt, maar op deze manier gaat u de leeglopende kerken achterna.Toch zou afschaffen van het koningshuis op dit moment dom zijn. Daarvoor zijn er te veel mensen in dit land die niets zouden overhouden om voor te leven. Maar we kunnen het anders inrichten. Ik heb een voorstel: waarom wordt u geen onderdeel van een sociaal medium oude stijl met uitstekende toekomstperspectieven: de Efteling. U verkast met uw gehele hofhouding, incluis paleizen en stoeterijen, naar Kaatsheuvel. Er is nog wel een plekje naast het Land van Laaf.
Papierproppen in het haardvuur
U blijft gewoon alles doen wat u altijd al deed. Alleen de vertrekken die u gebruikt bouwen we zo om, dat als iemand een euro in de gleuf gooit, de wand doorzichtig wordt. Kan heel het volk zien hoe u met een ganzenveer uw toespraakjes schrijft, op echt papier. U moet dan wel uw gouden iPhone en met diamantjes ingelegde iPad inleveren. Maar dat vindt u vast niet erg. Heerlijk ouderwets van inkt druipende papierproppen in het haardvuur gooien. Dagelijks onderdeel vormen van dat “wat samenbindt”: blije kindergezichtjes met vlaggetjes, moeders die een traantje wegpinken, vaders met de pet in de hand, kwijlende onrendabelen op een piekmoment in hun leven. En het mooie is: u verdient nog wat geld voor de gemeenschap terug ook. Niet onbelangrijk in deze zuinige tijden. Denkt u er eens rustig over na. U zult ontdekken dat het de meest logische stap is.
Ik moge de Koningin verzoeken deze betuiging van mijn diepste eerbied te willen aanvaarden,
