Een aantal toeristen uit Israël is toevallig op de Dam. Ze kijken naar een groepje jongeren met een buitenlands uiterlijk, die een Palestijnse vlag bij zich hebben en wat in het rond schreeuwen. De politie heeft het er druk mee ze af te scheiden van de rest van de aanwezigen. Een toerist vertelt de omstanders hoe naïef deze jongeren zijn. Israël doet veel voor de Palestijnen en moet zichzelf verdedigen terwijl Hamas de eigen burgers inzet in de strijd. “Laat ze maar eens discussiëren op basis van inhoud”.
Donderdagavond was er op de Dam een manifestatie voor Israël. Het doel was Israël te steunen omdat zij het recht heeft haar bevolking te beschermen en zichzelf te verdedigen. Er waren enkele honderden mensen aanwezig, waarvan tientallen de vlag van Israël droegen. Vooral joden en conservatieve christenen wilden hun verbondenheid met Israël tonen. De bijeenkomst verliep vredig, al waren er in de marge wat arrestaties. Een ding ontbrak: nuance.
Deze manifestatie is een geregisseerde gebeurtenis. Er zijn geen eigen spandoeken toegestaan, maar de organisatie deelt er wel een aantal uit. “Red de vrede” bijvoorbeeld. CIDI-directeur Esther Voet meldt aan het begin van de manifestatie dat er een hashtag is: #israelopdedam.
De goede verstaander ziet dat het conflict tussen Israël en de Palestijnen ook een PR-oorlog is. Een demonstratie voor de Palestijnen werd niet toegestaan en andersdenkenden werden op afstand gehouden. Een kartonnetje met ‘Stop the occupation‘ was na enkele minuten alweer weg. Esther Voet introduceert de waarden die zij graag benadrukt wil zien: er moet geen zwart-wit denken zijn en het moet een waardige bijeenkomst worden.
De boodschap van vandaag is: Israël beschermt haar burgers met wapens, Hamas beschermt haar wapens met burgers. Roger van Oort van Christenen voor Israël krijgt veel applaus voor zijn uitleg wat er aan de hand is. Hamas is er slechts op uit veel slachtoffers te maken terwijl Israël veiligheid voor iedereen wil. Hamas weet dat Israël geen burgerslachtoffers wil maken. Velen zeggen dat Israël niets mag doen om zich te verdedigen, maar de joden moeten overal in veiligheid kunnen leven, ook in Israël.
Kamerlid Joel Voordewind van de ChristenUnie vindt het jammer dat dit soort bijeenkomsten nodig blijven. Hij wil niet meegaan in de geschiedvervalsing die her en der plaatsvindt. Er staan zelfs grove fouten over Israël in de geschiedenisboeken van het VWO. De media doen geloven dat Israël een agressor is maar zij heeft het recht zich tegen terreur te beschermen.
En zo gaat dat nog een tijdje verder. Frits Barend en de Israëlitische ambassadeur Haim Divon komen ook aan het woord. Veel applaus dat het slecht is dat deskundigen bij de VPRO-radio hebben gezegd dat Hamas ook positieve dingen bewerkstelligt voor de Palestijnse bevolking. Oorverdovend applaus dat er hypocrisie is dat er wel wordt gekeken naar slachtoffers in Israël maar niet elders, terwijl daar veel meer mensen omkomen, zoals in Syrië. Frits Barend haalt de onderduikgeschiedenis van zijn familie erbij.
Meerdere keren wordt deze avond verwezen naar de steen die dezelfde dag door het raam van opperrabbijn Binyomin Jacobs vloog. Ook worden we eraan herinnerd dat antisemitisme en anti-Israëlgevoelens vaak hand-in-hand gaan en dat antisemitisme springlevend is. Allemaal zeer ernstig. Toch staat dit los van de politieke mening die we kunnen hebben over het optreden van Israël.
Bij deze bijeenkomst wordt continu de suggestie gewekt dat als je een andere mening over het conflict hebt dan de organisatie, je eigenlijk niet weet waar je het over hebt. Nergens is een seconde aandacht voor de essentiële vraag of het optreden van Israël tegen de Palestijnen proportioneel is. Dat past niet in de PR-strategie.
Maar heel even wordt de manifestatie echt interessant: Frits Bolkestein maakt een kort statement. Hij wil beide partijen in het conflict niet steunen. Meteen boe-geroep, maar Bolkestein spreekt stoïcijns verder. De regering van Netanyahu krijgt Bolkesteins steun niet omdat deze de oplossing van twee staten niet wil verwezenlijken. Dit is volgens Bolkestein de enige oplossing die rust en vrede kan brengen. Het bouwen van nederzettingen op de Westoever gaat gewoon door, meldt Bolkestein. “Ga naar huis”, roept een vrouw.
Bolkestein wil Hamas ook niet steunen. Zij willen geen wapenstilstand en zijn dictatoriaal. Bolkestein is gekomen omdat Hamas weigert de wapens neer te leggen. Hamas offert de levens van eigen burgers op voor politiek gewin. Geen steun voor beide partijen dus, concludeert Bolkestein. Weer boe-geroep.
Bij deze demonstratie is alles gedaan om kritiek op Israël te negeren, te doen alsof die kritiek ongeïnformeerd is, te suggereren dat een pro-Israël mening de enige genuanceerde visie op het conflict is en de indruk te wekken dat kritiek op Israël gelijk staat aan het goedpraten van antisemitisme. Hier wreekt zich de Israël-PR. Het is evident dat Israël zonder zelfverdediging van de kaart wordt geveegd. Natuurlijk moet zij zich verdedigen. Maar het is ook evident dat als er geen levensvatbare Palestijnse staat komt, er altijd oorlog zal blijven. Dat laatste wordt gemakshalve even vergeten.
Niemand durft dit te zeggen, behalve Bolkestein. Boegeroep is zijn deel. De toerist uit Israël grijnst: “Er zijn duizend raketten op Israël afgevuurd en er is maar een persoon omgekomen. Die kreeg een hartaanval. Het had niet eens iets met die aanvallen te maken. Het wordt nooit vrede.”
Chris Aalberts is auteur van Achter de PVV: waarom burgers op Geert Wilders stemmen.
Foto: Maarten Brante.
