Moslims als mensenrechtenkrijgers: islamofobie is geen bedreiging

30-01-2017 21:33

Naar aanleiding van het intussen legendarische debat in De Balie hebben allerlei obscurantistische figuren en organisaties gemeend de mensenrechtentrom te moeten roeren. Van in policor-land levende groupuscules zijn we dat intussen gewoon. Maar ook een heleboel orthodoxe gelovigen die de mohammedaanse leer genegen zijn en dus de facto geen moer geven om door mensen geconstrueerde wetgeving, maken te pas en te onpas gebruik van het westers begrip ‘mensenrechten’. Ook naar aanleiding van het debat in De Balie was dat zo.

Hoewel veel moslims met zoveel woorden aangeven de sharia boven alles te stellen zijn ze niet te beroerd om datgene te gebruiken wat ze willen, als het hun zaak maar dient. Hoewel een kleuter merkt dat moslimorganisaties en mensenrechten een contradictio in terminis zijn, blijven overheden en media zonder veel wederwoord een forum bieden aan sharia-verheerlijkende zeloten.

Dat schimmige groeperingen zoals de Raad van Marokkaanse Moskeeën in Nederland (RMMN) of de Moslimexecutieve in België blijkbaar au sérieux worden genomen, is een regelrechte schande. De banden die verschillende van hun leden onderhouden met allerlei dubieuze luitjes uit het Midden-Oosten zijn genoegzaam bekend. Zo oefent de al Khalil-moskee in Molenbeek, bijvoorbeeld, veel invloed uit op de Belgische Moslimexecutieve. De al Khalil-moskee staat onder directe invloed van de Grote Moskee in Brussel, een salafistisch-wahabistische broedplaats.

Dat de salafistische predikers uit de al Khalil-moskee de meest gore en mensenrechten-onterende uitspraken mogen doen, en dat de ondervoorzitter van de Moslimexecutieve (Mohamed Achaibi) in de pers doodleuk kan sussen dat alles wat in die moskee gebeurt ‘perfect binnen het kader van de wet en de rechtsstaat’ plaatsvindt, is te gek voor woorden.

De zeer katholieke koning die een gebouw cadeau gaf

Wanneer men even teruggaat in de tijd mag het geen verbazing wekken dat fundamentalistische moslims op een zekere salonfähigkeit lijken te kunnen rekenen. Er wordt hen in ieder geval weinig in de weg gelegd. Een prachtig voorbeeld van de perfide politieke spelletjes die mede aan de basis liggen van de huidige malaise, is de voormalige Belgische koning Boudewijn (1930-1993).

Naast zijn betrokkenheid bij de moord Lumumba en het bakken van zoete broodjes met Saoedische islamfascisten, was Boudewijn ook een zeer vroom katholiek. Allicht gedreven door barmhartigheid besloot onze goede vorst zijn Saoedische medezeloten een cadeautje te geven. In 1967 kreeg de Saoedische koning Faisal bin Abdul Aziz al-Saud een gebouw in Brussel cadeau. Het betrof een complex dat tijdens de wereldtentoonstelling van 1897 dienst had gedaan als Panorama van Cairo. In 1978 werd het voormalige Panorama plechtig geopend, zij het ditmaal als Grote Moskee.

Vanuit de Grote Moskee, die volledig gestuurd wordt vanuit Saoedi-Arabië, wordt de islamitische leer in zijn meest strenge, salafistisch-wahabitische vorm, verspreid. Potsierlijk en hemeltergend is het, dat een haatpaleis dat gesponsord wordt door een fascistisch land waar hoofden afhakken tot de geplogenheden van het dagelijks bestaan behoort op zoveel bijstand kan rekenen van lui die pretenderen o zo mensenrechten-lievend te zijn. Want tot een doorlichting, laat staan een opheffing van het Brussels haatpaleis is het tot nog toe niet gekomen.

De rechtvaardigheidsstrijders van de RMMN

Samenhangend met de laffe houding tegenover de Saoedische intriges die niet alleen kenmerkend was voor Boudewijn maar evenzeer voor de huidige generatie bewindvoerders, is de laksheid tegenover de ‘zachte’ islamitische stem. Want laat ons niet naïef wezen, wanneer men goed leest en luistert naar wat bijvoorbeeld de Raad van Marokkaanse Moskeeën in Nederland op haar website zet, kan het maar één richting uitgaan. Yahia Bouyafa, voorzitter van de RMMN, stelt daar het volgende:

 

“Islamofobie is een bedreiging voor een veilige samenleving.”

 

Bovendien faciliteert eenieder die het waagt kritiek te geven op de godsdienst waar de vrede van afdruipt, zo stelde de RMMN naar aanleiding van het debat in De Balie, “het fascisme”.

Jaja, dat zal allemaal wel. Zou het niet eerder zo zijn dat moslims door de band genomen helemaal niet tegen kritiek kunnen? En dat hun uiteindelijke einddoel ligt bij een totaalverbod op kritische uitlatingen over de islam? En dat ze, om dat doel te bereiken, op nogal doorzichtige wijze gebruik maakt van in het Westen gevoelig liggende zaken zoals ‘mensenrechten’?

En wat dat fascisme betreft vermoed ik dat de RMMN het niet zover moet gaan zoeken. Het gezegde van de splinter en de balk indachtig zou de RMMN (en bij uitbreiding al die andere islamitische organisaties) wat minder moeten jij-bakken. Maar goed, de RMMN en consorten moeten het hebben van de lichtgelovigheid van linkse malloten en nog net uit het ei komende wereldverbeteraars. Met zulke nuttige idioten heb je immers geen vijanden meer nodig.

Islamofobie is geen bedreiging

Neen, islamofobie is geen bedreiging voor een veilige samenleving. In het licht van de hierboven geschetste treurzang van de Brusselse Grote Moskee en de compleet ongeloofwaardige prietpraat van de RMMN lijkt islamofobie mij eerder een plicht. Er kan niet genoeg worden gewezen op de dubbele standaarden die de vredelievende missionarissen van de profeet hanteren.

Bij deze wil ik een oproep doen aan alle mensen (ook moslims) die er mooi genoeg van hebben, maar zich niet durven uitspreken omdat ze bang zijn. Ik doe mijn oproep aan de hand van een citaat van de filosoof Bertrand Russell: “Angst is de belangrijkste bron van bijgeloof en één van de belangrijkste bronnen van wreedheid. Angst overwinnen is het begin van wijsheid.”