Als jongere mocht ik deze week vernemen dat ik dringend behoefte heb aan een jongerenwethouder. Waarom? Omdat jongeren in Rotterdam op het moment alleen maar mogen meedenken en adviseren. Dat is niet genoeg. Een doorslaggevende stem moeten we krijgen!
Hoe ik hier achterkwam? Omdat ik een vriendschapsverzoek kreeg op Facebook. Leuk! Wie zou ik nu weer ontmoet hebben? Nieuwsgierig klik ik verder op zoek naar zijn of haar naam. Wie het was? Jouw wethouder. Juist ja, diegene heette Jouw wethouder. Direct rees het vermoeden dat dit vriendschapsverzoek niet van een persoon van vlees en bloed kon zijn, maar van een of andere organisatie waar men blijkbaar niet weet hoe je op Facebook een pagina voor organisaties en evenementen aanmaakt. Kan gebeuren. Het bleek om maar liefst drie organisaties te gaan, en niet de minste. De Rotterdamse Jongeren Raad, Young EDBR en het Jong RRKC.
Belangrijke toekomst
Die jongerenwethouder heeft blijkbaar genoeg te doen. Hij gaat wekelijks met me praten, hij gaat me medeverantwoordelijk maken voor jongerenbeleid en hij gaat ervoor zorgen dat ik mag meebeslissen. Let wel: dus niet gewoon een beetje meedenken en adviseren, nee: meebeslissen. Hoe gaat die wethouder dat doen? Nou, hij gaat eindelijk eens écht naar me luisteren. Daarna gaat ie mijn verhaal met kracht herhalen bij zijn collega-wethouders zodat jongerenthema’s een integraal onderdeel uitmaken van beleid. Wat dat betekent? Dat je eigenlijk op alle beleidsterreinen goed over jongeren moet hebben nagedacht, omdat jongeren de toekomst zijn en de toekomst is heel belangrijk.
Vervolgens gaan collega-wethouders en de volksvertegenwoordigers in de gemeenteraad natuurlijk luisteren! Ze zouden wel dom zijn om het niet te doen. Er is namelijk nog een extra argument waarom jongeren een jongerenwethouder moeten hebben: we zijn zo creatief en barsten van de expertise. Bovendien hebben we gigantisch goede netwerken. Het zou zonde zijn als niemand daar gebruik van maakt. Jongeren verdienen een kans en de politiek verdient nieuwe, innovatieve structuren die dat mogelijk maken.
Vaagtaal
Eigenlijk weet ik niet of een jongerenwethouder een goed idee is. Misschien dat een toekomstig college om praktische redenen zo’n portefeuille in het leven roept. Maar met serieuze politieke innovatie heeft het natuurlijk geen reet te maken. Als jongere ben ik altijd heel hard weggerend bij clubjes waar dit soort vaagtaal wordt gebezigd, omdat ze bij zulke clubjes zelf geen idee hebben waar ze mee bezig zijn en wat ze eigenlijk bedoelen. Weggerend omdat ik ze nooit heb kunnen betrappen op innovatieve ideeën. En omdat ze hun eigen positie niet begrijpen. Jongeren die menen dat ze ondanks hun surplus aan creativiteit en expertise niet voldoende invloed kunnen uitoefenen, hebben waarschijnlijk minder creativiteit en expertise in huis dan ze zouden willen. Wat ze nodig hebben is geen jongerenwethouder maar het besef dat ze hun adviezen eens van overtuigende inhoud kunnen voorzien in plaats van dansjes te doen op YouTube als een vorm van stil politiek protest.
Eric Stam (1984) is debattrainer, coach en gespreksleider. Hij houdt blogs bij op www.ericstam.nl en www.debatblog.nl.
