De meerderheid van mensen die de hele dag niets beters te doen heeft dan thuis zitten en meedoen aan telefonische enquêtes, heeft weer eens gesproken. Omdat ons zorgsysteem nog steeds veel te duur is en er volgend jaar weer meer betaald moet worden, terwijl er minder vergoed wordt, zijn we op zoek naar een zondebok. Ongezonde mensen, zoals rokers en drinkers, zouden een hogere zorgpremie moeten gaan betalen. De verzekeraars vinden het een briljant idee. Een dergelijke ‘ongezondheidspremie’ zou namelijk de weg vrijmaken voor een wildgroei aan risicopremies, waarvan je leuke bonussen kunt uitkeren aan je bestuurders. Bovendien zouden we onze verzekeraars daarmee toestemming verlenen om ons gedrag te controleren èn om niet uit te keren als wij wilder leven dan waarvoor wij ons hebben verzekerd. What could possibly go wrong?
Persoonlijke crisisverzekering
Misschien bent u zelf wel zo’n huisvrouw van middelbare leeftijd die graag deelneemt aan telefonische enquêtes. Stelt u zich eens voor dat u begin december uw aanvraagformulier zorgverzekering in orde maakt, vol van goede voornemens voor het nieuwe jaar. Voornemens die u ook nog eens honderden euro’s per maand kunnen besparen. Want stoppen met roken, twee keer per week naar de sportschool in plaats van twee keer per jaar, vijf alcoholconsumpties per week in plaats van vijfentwintig, dat scheelt u toch al gauw een slordige duizend euro op jaarbasis. Niet alleen wordt u gezonder (en ongetwijfeld slanker, mooier en jonger), die duizend euro kunt u mooi gebruiken voor een romantisch weekendje weg met uw hondstrouwe lieve lobbes van een echtgenoot. Hoeveel motivatie heeft een mens nodig? Het lijkt u volkomen logisch en een win voor iedereen!
U had er alleen niet op gerekend dat uw man er nog voor de kerst vandoor zou gaan met de buurvrouw. Wat het wel erg moeilijk maakte om die halve liter bakken Ben & Jerry’s te laten staan. Net als de zoete witte wijn. En de peuken. Wie denkt er nu aan verzekeringen in tijden van emotionele crisis? (Persoonlijke crisis is per 1-1-12 aanvullend te verzekeren à 30 euro per maand.) Gelukkig heeft u nog vrienden. Met hen viert u met frisse tegenzin Sylvester. Het is een zware avond, vol meewarige blikken en fluisteraars achter uw rug. Ergens in de waas van glitters, ballonnen en champagne staat een jongen. Een hele mooie jongen zelfs. Hij lacht en u geeft zich over aan zijn Filippijnse charmes. Voor even voelt u zich weer geliefd. Zolang u zijn huur, drank en sigaretten betaalt blijft hij bij u. De jeuk in uw kruis negerend, rookt en drinkt u mee. Totdat de bel gaat.
Mannen in pak met clipboards
Aan de deur staat een controleur van uw zorgverzekeraar. Terwijl u krampachtig met uw armen de blauwe walm uit het raam probeert te wapperen, de inhoud van de volle asbak door de plee spoelt en de lege drankflessen over de schutting bij de buren in de tuin slingert, ontvlucht uw Filippijnse minnaar via het keukenraam uw huis. Hij heeft slechte ervaringen met mannen in pak met clipboards die midden op de dag aanbellen. Met knikkende knieën doet u open. “Goedemiddag, controle AchDeltaVGZmea.” Klinkt het van onder zijn vleespet. “Komt u toch binnen”, zegt u aarzelend. De controleur neemt plaats op de bank en kijkt afkeurend om zich heen, terwijl u een kopje thee inschenkt. Als u terug de kamer in loopt, zegt de man streng: “Mevrouw, ik zal maar meteen met de deur in huis vallen. Ik constateer dat u fraude heeft gepleegd met uw verzekeringsaanvraag. Er wordt hier meer gerookt dan bij Unox, mensen die twee keer per week sporten hebben echt niet zo’n reet als de uwe en bovendien heeft u een kegel waar ik met gemak tegenaan zou kunnen leunen.” U slikt, en de man spreekt verder: “U ontvangt later deze week een brief van ons waarin staat dat eventuele behandeling van gezondsheidsklachten ten gevolg van dit gedrag niet door ons zullen worden gedekt. Goedemiddag mevrouw.”
De brief komt inderdaad en u hoort van de rechtsbijstand dat een bezwaarschrift weinig kans maakt. Blijf de rest van het jaar zo gezond mogelijk, is hun advies. U stopt onmiddellijk met roken en drinken, en bezoekt een dokter voor de aanhoudende jeukklachten die zich inmiddels hebben uitgebreid naar uw anus. Vergevorderde syfilis is de diagnose. Dat u die te danken heeft aan uw ex-man die jarenlang tijdens het hond uitlaten aan ‘dogging’ bleek te doen, maakt voor de verzekering niets uit. U heeft namelijk destijds op uw formulier aangegeven geen onbeschermde seks met wisselende contacten te hebben, maar volgens de getuigenis die de buurvrouw aan de controleur aflegde was uw Filippino zeker niet de enige. Ook deze behandeling wordt dus van dekking uitgesloten. Onbehandeld keert u huiswaarts in de hoop dat uw hersenen spoedig zo aangetast zullen zijn dat u zich van deze ellende niets meer kunt herinneren. En terwijl u de ene na de andere pijnstiller wegspoelt met whiskey, denkt u: “Ongezondheidspremie. Het leek zo’n goed idee…”
