In het Singel geboren
heb ik mijn hart varend verloren
Voor deze stad kan het branden
zelfs als grachten blussend zijn
bevroren
Gebouwd met kussende handen
voor wie ons Amsterdams Canon wil horen
Kabbelend op deze gordel
als de babbelende lokalen
die zich gonzend blijven herhalen
in dit lichte godswonder
Verwonderd door waterige halen
en honderden vlagen van verhalen
over stonden, stalen, raadden
Het geheim van de roos is onder
Onder de kaal bekruiste palen
voor afgezette wandelpaden
Een beeldenstormpje bracht verlichting,
vele flauwe en een gouden bochtje
voor de heren-, keizers- en prinsenstichting
De stad heeft voor schoonheid gevochten,
is een thuis voor al wie haar bezochten
en laaft zelfs de dorstigste gedrochten
die om roodverlichte wallen verzochten
Het verenigde vakmanschap
is hier stap voor stap begeleid
op de golven van de tijd
Iedereen mag op de boot en eraf
maar in mijn hoofd is dit de schat
die alleen geborgen is
in mijn stadshart
De pracht van elke gracht
maakt juist deze stenen stad
weer zuiver nat en zacht
Beeld: Shutterstock
