In Tunesië heeft men een meer ontdekt. Maar omdat er sinds de tijd van Columbus, Michiel de Ruyter en de gebroeders Wright niet zo heel veel te ontdekken valt is deze ontdekking een bijzondere. Het meer was er ineens. Het is een slordige 10.500 vierkante meter groot en is op sommige plaatsen vijftien meter diep. Het Gafsa-meer is genoemd naar een nabijgelegen stad en zorgt inmiddels voor dikke pret. Reden tot zorg is er ook.
De Tunesische overheid is met een onderzoek gestart. Het water kan vervuild zijn met fosfaat dat afkomstig is uit een nabijgelegen mijn. Dat kan radioactief afval achterlaten en is kankerverwekkend. Ook is men bezorgd om de algengroei. Het meer begon helder blauw en snelt door explosieve algengroei richting donkergroen.
Waar het water vandaan komt is onduidelijk. Men vermoedt dat seismische activiteit een oorzaak kan zijn, dat een ondergrondse watervoorraad aan de oppervlakte bracht. Die watervoorraden worden ook genoemd in de pseudowetenschap die creationisme heet en zorgden uiteindelijk voor de zondvloed. Een ark hoeft nog niet gebouwd te worden. Het is vooral bergen met plezier in het water van de anders droge woestijn.
