Rust op het Haagse Buitenhof. Frank Verhoef van de Dagelijkse Standaard heeft de eerste agenten in burger al gespot. Er staan dranghekken om de Israëlische ambassade, er zijn tientallen agenten aanwezig en de ME staat ook klaar. Veel politie-inzet voor de 300 mensen die op Facebook hadden aangegeven vandaag ‘op vreedzame wijze’ de Israëlische ambassade te gaan versperren.
De ene na de andere journalist meldt zich. TV West meldt zich al vroeg, GeenStijl geeft acte de presence en zelfs het internationale persbureau Associated Press is op komen dagen. Verder: NOS, Novum, AD, Telegraaf en nog vele anderen. Gaza-protest is in de mode bij de media, nu er in komkommertijd werkelijk niets gebeurt, behalve de nasleep van de vliegramp in de Oekraïne.
Maar er gebeurt niks. Drie personen lopen naar de dranghekken, wisselen een paar woorden met de ME-ers en lopen vervolgens weer weg. ‘Waren dat de demonstranten?’ vraag ik. Er komt geen antwoord van de norse gezichten. Er staan twee linksige types op het plein, maar ze verroeren zich niet. Zouden zij dan misschien de demonstranten zijn?
De journalistieke verveling slaat hier in hoog tempo toe, nu ook op het geplande tijdstip – twaalf uur – geen demonstrant zich richting de ambassade begeeft. Het is ook niet duidelijk wie dat zouden moeten zijn. Hoewel de demonstranten waren opgeroepen onherkenbaar te blijven en geen Palestina-sjaals te dragen, zijn er überhaupt te weinig mensen voor een reële actie.
De belangrijkste vraag die de journalisten hier bezighoudt is: kan deze totaal afwezige demonstratie überhaupt een item opleveren? Een enorm aantal fotografen meldt zich in de hoop een verkoopbare foto te kunnen schieten. Maar er is ook al niks te zien. De toeristen op het terras lijken zich niet bewust van de gebeurtenissen die hier in theorie zouden kunnen plaatsvinden.
Na een uur volgt een hoop lawaai. Er is een klein groepje demonstranten alsnog op komen draven om de weg bij de McDonalds, honderd meter verder, te versperren. De twee linksige types voegen zich bij hen. We herkennen de hare kern van afgelopen zondag: het hoofd ordedienst en de activist die RTL Nieuws toen te woord stond, maar die RTL niet bereid was uit te zenden.
Lawaai maken, dat kunnen ze wel. Er is een Palestijnse vlag en iedereen schreeuwt dat Palestina vrij moet zijn, dat er te veel wordt weggekeken en dat de politiek Israël moet veroordelen. De demonstratie doet alle journalisten blij ademhalen, want er gebeurt in ieder geval iets. Het heeft de demonstranten kennelijk een uur geduurd om dit alternatieve protest te bedenken.
De meeste journalisten kennen dit ritueel al. Na een tijdje komt een agent vertellen dat de demonstranten weg moeten gaan. Dan volgt nog een waarschuwing, en dan wordt de ene na de andere demonstrant gearresteerd en in een politiebusje afgevoerd. Het ritueel duurt een uur en dan is het weer rustig. Alleen de paardenpoep op straat herinnert aan het evenement.
Deze demonstratie laat zien hoe protest in de Nederlandse consensuscultuur vorm krijgt. Het protest was onlangs nog controversieel vanwege allerlei nare associaties die de Gaza-beweging inmiddels aan zich heeft kleven. Maar men houdt zich steeds meer aan de regels en dus is er steeds minder kritiek mogelijk.
Sterker nog: vandaag werden ieders belangen gediend. Van Aartsen wilde geen rel en dus was de ME aanwezig om de ambassade af te sluiten. Van Aartsen maakt eindelijk mooie sier en de politie was er niet voor niks. De demonstranten konden niks meer doen, behalve met een alternatief protest komen om toch wat publiciteit binnen te halen en de journalisten niet onverrichter zake naar huis te laten gaan. De media ook weer blij en die komen de volgende keer zeker weer.
En tegelijk kunnen de actievoerders hun imago als strijders die ‘door het vuur gaan voor Palestina’ hoog houden. Wat het allemaal heeft opgeleverd voor Palestina is een raadsel, maar iedereen kon toch tevreden weer naar huis.
