“Fijn de EU als allesbepalend. Nederland heeft circa voor 5 miljard euro handel met China. Maar wat blijft daar van over na de bedrijven die op de klippen gaan door de dumpprijzen van China en de oplopende werkeloosheid. (Tata Steel). Lees ook dat de EU twee jaar nodig heeft voor het herstellen van een mislukte deal en de US 45 dagen.
Neem dan Israel: Netanyahu zit nu met een delegatie in China voor het verstevigen van de handelsbetrekkingen, met name voor de techniek (waar wij vroeger toonaangevend in waren). Israel heeft een handel ter waarde van 11 miljard dollar met China en zij zullen geen handelsovereenkomsten hebben die niet dichtgetimmerd zijn. Dat kunnen zij zich niet permitteren zoals de EU dat denkt wel te kunnen doen.
En dan heb je nog de belachelijke importbeperkingen uit Israel om de Palestijnen-knuffelaars tevreden te stellen. Ze denken daarmee Israel te kunnen straffen. Die zoekt het dus nu in China wat uiteindelijk veel lucratiever zal zijn.
Mogelijk is dit interessant genoeg om het door een econoom onder jullie te laten duiden?
Groeten,
Hans”
Beste Hans,
We hebben dit even laten duiden door onze huiseconoom (die wil anoniem blijven want hij werkt op aandelenmarkten in landen waar ze minder van vrije meningsuiting houden, maar we weten waar zijn kapitale villa’s huizen wonen). Zijn reactie:
“Hier een stukje duiding betreffende het dumpen van staal door de Chinezen op de wereldmarkt.
Ja, de Chinezen dumpen. Ze hebben ongelofelijk veel staalfabrieken en het is soms minder verliesgevend om de fabrieken open te houden dan ze te sluiten (om ze dan weer te openen wanneer de prijs van staal weer stijgt). Nu heffen zowel de VS als de EU boetes op dit soort praktijken, waarbij de VS zware boetes heft en de EU, dankzij of vanwege de Britten, lichte boetes.
Waarom willen de Britten lichte boetes? Dit is omdat ze een andere rekenmethode hanteren. Simpel gezegd: zware boete is het verschil tussen de marktprijs en de dumpprijs. Simpel en logisch. Of niet? Lichte boete is het verschil tussen de marktprijs en de dumpprijs minus het opgelopen voordeel van staalgebruikers.
Een voorbeeld van het laatste is bijvoorbeeld de bouwsector die dankzij de dumpprijzen uit China nu goedkoper wolkenkrabbers kan bouwen, of autofabrikanten die tegen minder kosten de zoveelste Mini of Jaguar van de band laat rollen.
Ik weet te weinig van handelsverdragen tussen China en Israël om daar iets over te zeggen. Wel blijven de zeer slechte patentwetten een bron van zorg voor elke handel met China, vooral op het gebied van hoogwaardige technologie.”
