Buitenland kleurt de vandaag gepresenteerde vooruitzichten voor 2015. Nederland sprak even een woordje mee en rook aan oorlog. Dus sneuvelde de waarheid als eerste. Een teken van volwassenheid in het babbelensemble dat Buitenlandse Zaken heet. Het Hosannah onder aanvoering van onze politieke ster Frans Timmermans en zijn tranentrekker bij de Verenigde Naties, direct overgaand in de ‘zware post’ te Brussel, moet beklijven. Evident jokken van het kabinet dat zich recent openbaarde is wonderlijk snel onder het tapijt geveegd. Uit de brief van minister Frans Timmermans aan de Kamer bleek bij nader inzien dat in Oost-Oekraïne direct na de ramp met de MH17 op 17 juli keurig is gespeurd naar stoffelijke resten en persoonlijk bezittingen van de slachtoffers, om die netjes over te dragen. Door ondermeer 800 (!) Oekraïense vrijwilligers.
“Het is de inschatting van de bij het onderzoek betrokken partijen dat het zoeken weliswaar niet conform de Nederlandse normen heeft plaatsgevonden, maar dat gelet op de omstandigheden het hoogst haalbare is gedaan. Het feit dat de onderzoekers van de repatriëringsmissie weinig stoffelijke overschotten hebben gevonden, lijkt erop te wijzen dat de Oekraïense inspanningen direct na de ramp doelmatiger waren dan aanvankelijk werd gedacht. Men heeft zoveel mogelijk lichamen geborgen en deze later overgedragen aan het identificatieteam.”
Iets minder bevlogen Timmermanstaal dan bij de VN, maar vrij vertaald: we hebben u een rad voor ogen gedraaid. Pas op 5 augustus 2014 is dit feit aan de Tweede Kamer en aan de nabestaanden bekendgemaakt, en recent volgde de volledige bekentenis met die brief.
Gedurende de ruim twee weken onbekendheid met deze ware feiten kon de verontwaardiging hier groeien, het volstrekt zinloze ramptoerisme een record omvang bereiken, Timmermans de climax van zijn zegetocht in New York acteren en de populariteit van dit kabinet stijgen tot een record van 82 procent.
De valse beelden die nu, twee maanden later, bij de meesten een onuitwisbaar in het geheugen zijn gegrift als Russen-fout-en-wij-goed:
De man met het knuffelkonijn was een still uit een video: in het volgende shot zet het knuffeldier neer, neemt zijn pet af en slaat een kruis, tranen in zijn ogen. Die man van de trouwring deed deze zorgvuldig in een doosje. Paspoorten zijn niet gestolen maar overgedragen
Rutte op 19 juli: “Ik ben geschokt door de beelden van volstrekt respectloos gedrag op deze tragische plek. Tegen alle regels van een zorgvuldig onderzoek in blijken er mensen te zijn die tussen de brokstukken lopen te rotzooien met de persoonlijke en herkenbare bezittingen van slachtoffers.”
Timmermans voor de VN: “De afgelopen dagen hebben we zeer verontrustende verslagen binnengekregen over lichamen waarmee wordt rondgezeuld en waarvan de bezittingen worden geroofd. Stelt u zich eens voor, en ik spreek u niet aan als vertegenwoordigers van uw land, maar als echtgenoten en echtgenotes, stelt u zich eens voor dat u hoort dat uw echtgenoot of echtgenote om het leven is gekomen en dat u een of twee dagen later een of andere schurk de trouwring van zijn vinger ziet halen. Stelt u zich eens voor dat dat uw man of vrouw geweest was.”
Tweede-Kamervoorzitter Anouchka van Miltenburg eerder bij de parlementaire herdenking van de ramp met de MH17: “Er was woede over de onmenselijke manier waarop er met slachtoffers werd omgegaan.”
Heeft het trio in de afgelopen weken verontschuldigingen aangeboden in en aan Nederland, Europa en de VN? Onderzochten media zichzelf, of bleef het bij excuusjes voor de ongelovige Thomas-vraag van Andries Knevel en per ongeluk bladeren in een dagboekje door 1Vandaag?
De Telegraaf sprak voortdurend van een ‘terreuraanslag’ en zette dit in boterletters bovenaan de pagina’s over alle MH17-berichtgeving. Andere media sloegen zo’n teneur van verontwaardiging aan, maar qua toon in lijn met wat de doelgroep verlangt en verwacht. Daar is goed aan verdiend, in geld en klantenbinding.
Voor terreur (= vooropgezet doel tot vernietiging) is geen enkel bewijs. Hoogstwaarschijnlijk was het neerhalen van de MH17 vliegtuig een deerlijke vergissing. Wellicht van separatisten. En hoogstwaarschijnlijk aangewakkerd door alcohol. ‘Collateral damage’, niettemin tragisch voor nabestaanden.
Maar verder vooral amusement in de vorm van een spannend treurspel voor de media vanwege de 196 Nederlandse paspoorten onder 298 slachtoffers. Die vormden de enige reden voor de mate van verontwaardiging en opportunistische, volkomen misplaatste collectieve rouw.
Peter Olsthoorn schrijft ook voor TPO Magazine.
