AMSTERDAM – George Sluizer leek onsterfelijk. Dat stelt actrice Johanna ter Steege zondag in een reactie op het overlijden van de regisseur met wie ze in 1988 de klassieker Spoorloos maakte. Het tweetal hield altijd contact.
“Hij was al zeven jaar een tikkende tijdbom en hij had ondraaglijke zenuwpijnen”, vertelt zij. “Maar hij was geen ander mens dan 25 jaar geleden toen we Spoorloos maakten. Hij kon nog net zo levendig en gepassioneerd praten over films, mensen en dingen, hoe ziek hij ook was. Hij stond nog midden in het leven.”
Sluizer benaderde Ter Steege voor de vrouwelijke hoofdrol in zijn thriller toen zij aan het afstuderen was op de toneelschool. “Ik was nooit in de film terechtgekomen als ik George niet had ontmoet”, stelt ze. “Film was toen voor maar weinig acteurs weggelegd.” Het draaien van de film was voor de actrice een enorm avontuur. “Ik maakte dat hele proces voor de eerste keer mee. George was een acteursregisseur met een enorme mensenkennis. Hij wist precies wat hij wilde, maar luisterde ook altijd naar hoe ik mijn personage zag. Hij toonde altijd heel veel interesse in zijn acteurs.”
Toch werkte het tweetal na Spoorloos niet meer samen. “George was altijd op zoek naar iets nieuws”, vertelt Ter Steege. “Als hij met iemand had gewerkt, kende hij zijn of haar geheimen qua acteren.” Maar buiten de set was Sluizer enorm loyaal. “De vriendschap en zijn interesse in mijn leven en mijn werk is altijd gebleven.”
