Vlees als verbindingsmiddel tussen wit en zwart, arm en rijk, toerist en local. Het is waarschijnlijk niet het eerste waar Nelson Mandela aan dacht toen hij het had over het creëren van een „Rainbow Nation”, maar het braairestaurant Mzoli’s in de Kaapstadse township Gugulethu is het bewijs dat het werkt.
Het restaurant begon in 2003 als een kleine slagerij die – vanuit zijn garage – gerund werd door mister Mzoli Ngcawuzele himself. Wat een beetje handige marketing wel niet kan doen, werd al snel duidelijk: drie jaar later was de ongeregistreerde slagerij uitgegroeid tot één van de meest populaire restaurants van Kaapstad. En nog steeds is het er ieder weekend bomvol. “Onze strategie was om mensen uit alle lagen van de wereld bij elkaar te brengen, door middel van een stukje vlees”, aldus meneer Mzoli in een interview met Africa Report.
“Een stukje” is een understatement: van ‘s ochtends tot ‘s avonds staan er mensen in de rij om aan de counter van de slager hun vlees te bestellen. Van kippenpoot tot varkenssaucijs, je krijgt het allemaal in een grote plastic bak aangereikt. Let wel: rauw. Met je bak vol vlees loop je vervolgens een klein gangetje door, richting de keuken. Daar geef je je vlees af aan de braaimeesters, die het voor het braden voor je marineren in de geheime Mzoli marinade.
Aangezien het door de drukte al snel twee uur kan duren voor je je vlees weer terugkrijgt, heb je alle tijd om langs één van de drankwinkeltjes in de wijk te gaan. Wandelend door de wijk blijkt al snel dat er meer ondernemers profiteren van Mzoli’s populariteit. Rondom het restaurant staan verschillende kraampjes met uiteenlopende verkoopwaar: van de bekende ‘typisch Afrikaanse’ souvenirs tot de ‘urban streetwear’ van Gugulethu’s eigen kledinglijn Deep Settle, opgezet door modestudenten Asad, Chris en Fez.
Asad: „We waren de eersten die kleding verkochten hier in Gugs bij Mzoli’s. Eerst werd het label vooral door toeristen gekocht, maar na een tijdje begonnen de locals ons merk ook te begrijpen. Nu is Deep Settle het meest gerespecteerde merk in de township en verkopen we vooral aan locals. Mensen kunnen zich ermee identificeren, het voelt vertrouwd.”
Hoewel het vlees een onmisbaar onderdeel blijft van de “Mzoli’s experience”, is het dus zeker niet het enige. Het restaurant en de buurt eromheen vormen één grote ontmoetingsplek waar mensen eten, drinken, praten en feesten en het liefst allemaal tegelijkertijd. Kijk dus ook niet vreemd op als je je vlees zit te eten aan een van de lange houten tafels en de persoon naast je spontaan in dansen uitbarst (al dan niet met een stuk kip in de hand).
Locals, studenten, toeristen, zakenlui en politici, allemaal worden ze bijeengebracht door één gemene deler: VLEES. En tja, als zelfs lekkerbek Jamie Oliver er is geweest, dan kan jij toch niet achterblijven?
Steffi Posthumus en Loeke de Waal werkten vier weken lang in Kaapstad (Zuid-Afrika) aan hun documentaire over vrijwilligerswerk in het buitenland. Voor The Post Online schrijven ze over de culturele dingen die zij op hun trip tegenkwamen. Al hun avonturen zijn ook te volgen op Facebook.
