23-11-2037 Lief dagboek, gisteren ben ik voor de derde keer van mijn bed gelicht. Twaalf man politie stond ineens in mijn slaapkamer en sleurden me een busje in. Nu schrijf ik je terwijl ik in een kale cel zit met een dun dekentje en een papieren pyjama om me warm te houden. Ondertussen zijn politiemensen nog steeds bezig mijn huis te doorzoeken, ook al weten ze allang waarvoor ze me willen pakken: ongenuanceerd twitteren. Ik had een tweet geplaatst met daarin wat kritische kanttekeningen bij de Nederlandse ontwikkelingshulp en heb later zelfs tot twee keer toe “godverdomme” getwitterd.
Ik was geëmotioneerd, jij weet maar al te goed hoe ik soms kan zijn, en had direct spijt als haren op mijn hoofd. Maar ja, wet is wet. Het ziet er al met al slecht voor me uit want ze hebben screenshots, een soort van fotokopieën, van die tweets en omdat dit de derde keer is dat ik de Moralfagwetten overtreedt kunnen ze me levenslang opsluiten volgens het three-strike-out principe. Nouja, je begrijpt, slapen zal er vannacht niet van komen. Geeft niks, er is tenslotte niets leukers dan naar die zoemende TL-buis te staren. Ik spreek je morgen.
24-11-2037
Lief dagboek,
Vandaag hebben ze me de hele dag verhoord. Ik verkeerde in de veronderstelling dat ik alleen was opgepakt voor die illegale tweets maar nu willen ze me ook aanklagen voor georganiseerd racisme. Ze zeggen in mijn woning aanwijzingen te hebben gevonden dat ik bezig ben met het organiseren van “het voorbereiden tot schminken met het oogpunt tot verboden Zwarte Pieten te komen, al dan niet in combinatie met een verboden blanke goedheiligman”. Hun bewijs: een blikje schoensmeer! Volgens mijn advocaat kan dit toch verkeerd aflopen omdat ik me vorig jaar nog heb verzet door een ingezonden brief te schrijven naar de NRC Volkskrant en me daarin sterk heb gemaakt voor blanke pieten en een blanke sinterklaas in plaats van de verplichte regenboogpieten en de zwarte Klaas die sinds 2018 verplicht is dankzij de uitbreiding van de discriminatiewetten destijds. Het bezit van schoensmeer, moorkoppen, negerzoenen of zelfs chocolade kan in uitzonderlijke gevallen worden aangemerkt als aanzetten tot haat en zelfs voorbereiding van terroristische activiteiten. En dat terwijl ik toch echt alleen mijn schoenen wilde poetsen met die schoensmeer. Sinds het verboden is iets anders dan stukjes appel en mandarijntjes als strooigoed uit te delen, vind ik het Klaas-feest toch geen bal meer aan. De laatste keer dat ik me nog heb vermaakt met die verkleedpartij was denk ik 2011, toen we nog zo hebben gelachen met die filmposters. Achja, 2011. Wat was het eigenlijk een rare tolerante tijd als je er nu zo op terugkijkt. Overal zomaar filmposters op borden, mensen die hardop zeiden dat ze rechts stemden, vrije verkoop van tabak en alcohol en zelfs het internet was in die tijd nog ongefilterd. Kun je het je voorstellen lief dagboek? Je kon toen internetten wat je wilde, er werd helemaal niets gefilterd! Daar zou je nu eens mee aan moeten komen zeg. De Moslim Partij en de SGPII zouden uit woede de Tweede Kamer in de hens zetten denk ik. Ah, mijn eten wordt door het luikje geschoven. Het is weer die broccoli en die rechtsdraaiende yoghurt. Ergens had ik dat kunnen verwachten.
25-11-2037
Lief Dagboek,
Vandaag werd ik weer verhoord en weet je wat ze zeiden? Dat ze me ook willen aanklagen voor het toebrengen van zinloos verbaal geweld. Daarop staat zoals je weet de doodstraf, maar ik denk niet dat ze dit hard kunnen maken. Sinds ik vorig jaar die ingezonden brief over blanke pieten heb geplaatst heb ik geen letter meer geschreven. Ik heb na publicatie van die brief twee maanden ondergedoken gezeten omdat leden van de Fatsoenlijke Brigade voor Vrede, Naastenliefde en Tolerantie me op een dodenlijst hadden gezet. Zoiets breekt je week wel op, kan ik je vertellen dus ik kijk voortaan wel link uit met het inzenden van brieven.
Maargoed, ik ben nu dus ook een zinloos verbaal geweld-pleger, kennelijk. Ben erg benieuwd waar ze dat mee gaan bewijzen. Aan de andere kant: je weet het maar nooit. Ik zal niet de eerste zijn die keihard wordt aangepakt voor het bedrijven van “verbaal geweld” als satire. We wisten destijds ook niet dat het schrijven van een absoluut grappige In Memoriam van een of andere B.N.’er inderdaad streng verboden was. Die wetten zijn destijds ook zo snel doorgevoerd dat het onmogelijk is ze allemaal te kennen. Ik hoop maar dat als ze me veroordelen ze me niet al te hard martelen om me te leren wat aardiger te zijn en wat vriendelijker te doen. Alhoewel het er meestal vrij hard aan toegaat bij overtredingen van de fatsoenswetten. Hopelijk raak ik niet in paniek als het eenmaal zo ver is en kan ik met opgeheven hoofd naar het schavot. Dat heb ik tenslotte altijd gedaan: doorgaan met opgeheven hoofd, no matter what. Maar jij weet dat lief dagboek, jij en ik begrijpen elkaar.
