“Beste Esther,
Dit ben ik toch allemaal zo met je oneens! Het soort medeleven waar we vandaag de dag mee worden doodgegooid en ook door naar de afgrond worden geleid, zie ik helemaal niet als het morele erfgoed van Jezus. Geloof me, door een watje te zijn verzet je geen jaartellingen, zeker niet als je moet opereren in een tijd zonder massa communicatie.
Het is toch wel bekend hoe hij omging met de Farizeeërs, of met die lui die handel dreven op het tempelplein? En nu ben ik niet zo Bijbelvast dat ik weet waar het staat, maar er is ergens een tekst die gaat over het ontvangen van gasten bij je thuis. Die mogen zo’n dag of drie gratis blijven, maar moeten daarna gewoon volwaardig meewerken. Als dat voor een huishouden geldt, lijkt me dat ook voor een samenleving.
Dus zijn morele erfgoed is niet onvoldoende gerelativeerd, het wordt verkeerd geïnterpreteerd!
Zoals bij veel wijze teksten, hier geen hapklare brokken, maar even doordenken. Uit bovenstaande voorbeelden blijkt, dat een goed christen juist heel duidelijke grenzen heeft. Mensen die daarover heen willen gaan stop je wanneer mogelijk. Punt. Maar niet vanuit gevoelens van haat en agressie, maar vanuit een normbesef. Daar heeft je andere wang toekeren ook mee te maken, niet meegaan met de eventuele haat en agressie van je tegenstander. Die gevoelens halen nu eenmaal niet het beste in een mens naar voren en stimuleren ook niet bepaald je denk- en beoordelingsvermogen.
Geen hapklare brokken
Zo zal een goed leraar ook niet in oncontroleerbare woede ontsteken door klierende en provocerende leerlingen. Hij zal ze proberen op te voeden en te ontwikkelen en is daar nog steeds mee bezig, als hij ze op een gegeven moment de klas uit trapt, omdat ze bewust over grenzen (blijven) gaan. Dat heet ‘liefde hebben voor je medemens’.
Hij wil ze immers iets bijbrengen, zijn kennis, waarden en normen en ervaringen, zodat ook zij zich kunnen gaan redden in het leven en in de maatschappij en hopelijk een goed leven zullen hebben. Willen ze dat niet aannemen, dan ook niet in zijn klas, want dat is zinloos en gaat ten koste van de ontwikkeling van de rest. Dan moeten ze het elders leren. Hebben ze eenmaal de juiste inzichten verworven en de juiste houding ontwikkelt, dan kunnen ze er natuurlijk altijd weer bij en dan zal hij zich weer met liefde voor ze inzetten.
Tolerant of streng
Dan de ‘heb u naaste lief als u zelf’. Deze is juist prachtig! Hoe tolerant of streng ben je naar jezelf? Hoe tolerant of streng is de cultuur waar je deel van uit maakt al naar zichzelf? Zie je niet hoe briljant deze uitspraak mee beweegt met het geestelijke niveau en zelfbewustzijn van de ‘kijker’ of bevolkingsgroep? En dus altijd en overal een positief effect kan hebben op de omgangsvormen, maar er tevens altijd voor zorgt dat je nooit méér van een ander hoeft te accepteren, dan dat je, vanuit je eigen normbesef, van jezelf goed zou vinden!
Sociale uitdagingen
Ook het stuk wat je daarna citeert is belangrijk voor je eigen welzijn en het behoud van een goed functionerende samenleving.
“Gij hebt gehoord dat er werd gezegd: ‘Gij moet uw naaste liefhebben en uw vijand haten.’ Ik zeg u echter: Blijft uw vijanden liefhebben en blijft bidden voor hen die u vervolgen, opdat gij er blijk van moogt geven zonen te zijn van uw Vader, die in de hemelen is”
Er is niets, maar dan ook niets moeilijks aan het houden van de mensen waar je toch al van houdt. Maar hoe ga je in Godsnaam om met mensen die je woedend maken, die het bloed onder je nagels vandaan halen en die je het liefst de hersens in zou slaan. Kijk, daar liggen de werkelijke uitdagingen voor een mens! Daar hebben we allemaal dagelijks mee te maken, ook op Social Media. En dat heeft – wat mij betreft – alles met respect en fatsoen te maken, maar vooral ook met het behouden van je eigen niveau. En dit is niet gemakkelijk! Je kunt maar aan de bak als mens, en de vinger goed aan de pols houden, want verlies van zelfbeheersing ligt altijd op de loer, en daar word je dan weer op gepakt. Kijk naar Israël, dat wordt nu al een eeuw zo heftig beproefd op dit punt. Wat een gevecht!
Weg kwijt
Maar het heeft niets te maken met die ongelofelijke slappe hap, met die ‘ik gooi al mijn principes en waarde en normen overboord en vind alles goed en (bijna) iedereen aardig en wil iedereen helpen’ houding, die je tegenwoordig zoveel ziet, en die ons volledig naar de verdommenis helpt.
Jezus is de weg niet kwijt. Wij.
Miranda Wentink.”
