Op de dag dat Hans van Mierlo in de Tweede Kamer wordt herdacht en geroemd om zijn bijdrage aan de Nederlandse politiek, is zijn gedachtegoed meer dan ooit relevant. Na jaren van politieke betutteling verlangt Nederland weer terug naar de Paarse vrijheden en in een versplinterd politiek landschap dat gebouwd is op de ruïnes van verzuiling, hebben traditionele partijen hun bestaansrecht verloren. Van Mierlo wist dit al in ’66. Laten we hem eren door de vrijheid terug te brengen in de Nederlandse politiek.
D66 was het kind van de vrije jaren 60 en een nieuwe morele wind die door Nederland waaide. De spruitjeslucht van de jaren 50 was opgetrokken en wat overbleef was een fundamentele wens om vrij te zijn, eigen keuzes te maken en bespaard te blijven van een overheid die de mensen vertelde wat goed voor ze was. In de jaren 90 beleefde van Mierlo his finest hour toen voor het eerst geregeerd werd zonder christelijke partij; het Paarse kind van zijn gedachten was geboren. Morele vrijheid stond hoog in het vaandel en op het gebied van softdrugs, prostitutie, euthanasie, abortus en het homohuwelijk werden de ketenen van moralistisch christendom afgeworpen.
Paars
De opkomst van Pim Fortuyn bracht echter verzet tegen Paars naar de voorgrond en voor ‘normen en waarden’ premier Balkenende was dat het handvat om vast te grijpen in zijn wens om de jaren 50 te doen herleven. Onder zijn leiding slaagde vier vallende kabinetten er in om de christelijke moraal terug te brengen, om het gezin en de traditionele rolverdeling daarbinnen weer centraal te stellen en om de koopzondag als iets slechts weg te zetten. De vrijheid door de gootsteen en het christendom regeert.
Laten we daarom, terwijl van Mierlo bejubeld wordt, vooral niet vergeten waar hij voor stond. Een overheid die vanuit een geloof haar moraal opdringt aan haar burgers, staat niet in dienst van de burgers, maar stelt de burgers in dienst van haar eigen groter belang. Vrijheid betekent een overheid die ons niet vertelt wat goed voor ons is, maar die ons onze eigen keuzes en fouten laat maken. Het is tijd voor een andere politiek, wederom!
Adriaan Andringa heeft ook een eigen weblog.
