Hallo, ik ben hetero. Ik ben er trots op. Soms wou ik dat ik homo was. Dan had ik geen kinderen en kon ik elke avond lekker overwerken en me vol overgave storten op mijn baan. Maar ik ben geen gay, ik ben ‘he’. God heeft me zo gemaakt. Ik dank God. Tim Cook, de opvolger van Apple-autist Steve Jobs, heeft in een pathetische brief aan de wereld laten weten dat hij homo is. De wereld stond even stil na deze mededeling van de Apple-CEO.
De reacties op zijn coming out weken nauwelijks af van de reacties die Neil Armstrong ten deel viel toen hij een voet op de maan plantte. Van Bill Clinton tot Richard Branson en van de collega-baas bij Microsoft tot aan Amazonbobo’s; iedereen probeerde elkaar te overtroeven in likkerige loftuitingen. Ik begrijp werkelijk niet waarom we naar dit gekweel moeten luisteren.
Lange tijd was het een goede gewoonte om mensen niet te beoordelen op hun ras, afkomst of hun religie, maar te kijken wat ze presteerden. Tim Cook is de baas van Apple.
Dat hij seks met mannen heeft is fijn voor hem, maar doet niet ter zake. In het bedrijfsleven zijn wel meer homo’s actief. Nina Brink’s opvolger bij World Online was van de herenliefde. Hij kon het bedrijf ook niet redden van de ondergang.
Waarom is het chique om te koketteren met je seksuele geaardheid en te suggereren dat je jarenlang worstelde om uit de kast te komen? En waarom is het zo verschrikkelijk moeilijk om je eigen sores niet uit te venten ten overstaan van de wereld en domweg je werk te doen?
De Amerikaanse essayist Allan Bloom was homoseksueel en stierf aan aids, maar sprak nooit over zijn geaardheid. Bloom probeerde zijn seksuele leven privé te houden, sterker nog: hij ageerde tegen homoseksueel exhibitionisme. Allan Bloom schreef briljante boeken, waaronder het ijzersterke The Closing of The American Mind.
In dat boek, dat elk denkend wezen zou moeten lezen, haalt hij uit naar de neiging om jezelf als middelpunt van alles te zien en je identiteit te ontlenen aan het gevlei van anderen. The horror is het. Narcisme is een welvaartsziekte waar steeds meer volwassen mensen aan lijden. Negeren is het beste, maar het wordt steeds moeilijker. Net zoals het steeds moeilijker wordt om niet te gaan schelden als de batterij van je Apple-apparaat het weer eens begeeft.
