“Wat maakt veel links protest tegen het kabinet-Rutte zo tragikomisch én zo onuitstaanbaar?” Dat is de vraag die Kustaw Bessems zich vandaag stelt in zijn column voor De Pers. Goeie vraag! Makkelijk te beantwoorden en een gouden kans om de reeds lang vervaagde links/rechts scheidslijn af te stoffen en critici van Rutte I in een overzichtelijk hokje te duwen. Want mensen die dingen anders willen worden nu eenmaal snel gezien als zeurkousen. Vooral als ze daarbij gebruik maken van ethische argumenten en emotionele chantage. In de discussies rondom Mauro en Jossef werd er rijkelijk gestrooid met hartenkreten. Hashtags, slogans, petities en zelfs fysieke protesten werden ingezet om het kabinet ervan te overtuigen dat dit ‘onrecht’ ongedaan gemaakt moest worden. Tot grote apathie van het merendeel van de bevolking. Want het onrecht-argument is veel te makkelijk kapot te rationaliseren. Onrecht, de wereld is er vol van. Waarom zijn deze jongens zo bijzonder? We kunnen moeilijk iedereen helpen. Het is potverdomme crisis hoor!
Kustaw Bessems heeft gelijk als het zegt dat het protest versnipperd is, en niet altijd doordacht, laat staan dat het eloquent wordt gepresenteerd. Dat exact hetzelfde gezegd kan worden over de besluitvorming van dit kabinet doet niet ter zake, want als je beter en anders vraagt loont het om zelf ook beter en anders te zijn. Daarom is het jammer dat hij de critici van Rutte I verwijt veel op een hoop te gooien en vervolgens zelf zijn column afsluit met: “Het gebrek aan denkkracht en de stuurloosheid van de protesten zijn tragikomisch, de morele vlekkerigheid is onuitstaanbaar.” Want het zijn inderdaad alleen maar geitenwollensokken en hypocriete huisvrouwen die het niet eens zijn met het beleid van dit gedoogkabinet. Inhoudelijke kritiek en concrete alternatieven worden totaal niet gegeven door mensen als Ewald Engelen, Pieter Hilhorst, Hans Spekman, Tofik Dibi en Femke Halsema. Of wacht, toch wel! Dat daar vervolgens geen haan naar kraait omdat mensen nu eenmaal minder gevoelig zijn voor argumenten dan voor schreeuwerige slogans, hartjes, ribbons en twibbons valt deze critici niet te verwijten. Dat een kundig journalist als Kustaw Bessems deze mensen voor het gemak vergeet in een column over inhoudsloos links gejank is wel een beetje jammer.
Grote natte pot kritiek
Inderdaad, de regels waarvan Mauro en Jossef het slachtoffer dreigen te worden zijn ooit doorgevoerd door de PvdA. Is de PvdA links? Who the fuck knows anymore. Economisch links en xenofobisch rechts zijn al jaren gelukkig getrouwd en verenigd in verschillende partijen. Boze mensen vind je aan beide zijden van het spectrum en zij die nog niet zijn bezweken aan een overweldigend gevoel van zinloosheid en cynisme kijken verward om zich heen in het midden. Is het in deze tijden schrijnend dat subsidiekunstenaars schreeuwen om beschaving geld? Ja. Heeft dat iets te maken met ons asielbeleid? Nee. Zijn er mensen die deze en andere zaken verzamelen in een grote natte pot vol kritiek op VVD/PVV/CDA? Ja. Is dat constructief? Nee. Is dat irritant? Ja. Is Kustaw Bessems een haar beter door te zwatelen over links en rechts terwijl hij met geen woord rept over het beleid waartegen men zich verzet? Zegt u het maar.
