“Laatst haakte een gemotiveerde teamchef af, omdat ze te horen had gekregen dat het geen zin had te solliciteren naar de functie van chef bij een rechercheteam. Na vele tropenjaren wilde zij, een prima vakvrouw en onder het personeel zeer geliefd, iets anders, maar op de plek die zij ambieerde zou een collega met diverse achtergrond komen. Zonder sollicitatieprocedure.
Alle leidinggevende plekken die vrijkomen in Amsterdam zijn gereserveerd voor diversiteit. De meeste collega’s zijn voorstander van meer diversiteit, maar nu wordt het, net als in de jaren negentig, geforceerd door de strot geduwd. Carrièrekansen van autochtone politiemensen nemen behoorlijk af door deze ‘positieve discriminatie’.
Door de aanhoudende incidenten, de toenemende bureaucratie en de voortdurende reorganisatie, ervaar ik een explosieve sfeer.”
Aldus Jack Druppers (54), wijkagent in Amsterdam tegenover NRC Handelsblad dat deze zaterdag drie interviews met drie politie-agenten publiceert. Twee geïnterviewde agenten vinden de politie-organisatie best wel een beetje een puinhoop, en de Nationale Politie vinden ze ook best wel een beetje mislukt.
Eén geïnterviewde vindt dat allemaal niet, zelfs de Nationale Politie vindt hij best wel okee, maar die is dan ook baas van een heel politiekorps, dus die kán niet anders dan zijn camera’s standaard in pre-set modus telkens de verkeerde kant op laten kijken. Hij wil natuurlijk liever niet de ziektewet in worden geduwd omdat hij te kritisch is.
Huh? Wat raar, als een leidinggevende bij de politie positief is over de politie dan denken wij automatisch dat deze leidinggevende een beetje jokkebrokt. Goh. Hoe zou dat nou toch komen?
