Hoe verschillend ze ook zijn, de Verenigde Staten en Europa kennen dezelfde problemen: politieke polarisatie en geen leiding om trots op te zijn. Washington noch Brussel inspireren de mensen. De gewone burger kijkt met verbazing en ongeloof naar wat zich daar afspeelt. Alleen lobbyisten, de vooruitgeschoven pionnen van het grote geld, vinden het prachtig en ruiken hun kans.
De Amerikaanse politieke analist en auteur Douglas Schoen, houdt in zijn boek America in the Age of Trump een warm pleidooi voor een herstel van het vertrouwen in de natie. Veel, vooral jonge Amerikanen, zijn het vertrouwen kwijt in de regering en de overheid. Dit creëert een gevaarlijke situatie, omdat de VS zwakker worden ten aanzien van nationale en internationale uitdagingen. Schoen denkt hierbij in het bijzonder aan het gebrek aan goed betaalde jobs voor jongeren, de torenhoge studieschulden die velen maken, de kosten van de gezondheidszorg die uit de hand zijn gelopen.
Op internationale schaal weten de VS niet goed raad met de agressieve politiek van China en Rusland. Onder Obama namen de VS te zeer een afwachtende houding aan, zodat deze tegenstanders meer en meer speelruimte kregen. Alhoewel ISIS in het Midden-Oosten min of meer overwonnen is, dankzij Rusland, gaat er nog steeds een dreiging van uit middels terroristische aanslagen in het Westen. Ook is er de nucleaire dreiging van Noord-Korea en Iran is op dit gebied niet te vertrouwen. De cyberwar ziet Schoen eveneens als een grote dreiging. Wat kunnen we van deze analyse leren voor de plaats van Europa in de internationale politiek?
Er is al heel lang vrede. De Amerikanen en de Europeanen zijn in slaap gesust. Ondertussen bouwen China en Rusland hun legers verder uit. Alleen al in 2015 steeg het Chinese defensiebudget met 10,1 procent.
Douglas Schoen is een democraat, maar heeft nauwelijks een goed woord over voor de erfenis van Obama. Er was geen echt leiderschap onder Obama. Hij heeft de militaire macht van de VS verzwakt. De wereld neemt de VS niet meer serieus, vooral omdat daar zo’n grote verdeeldheid heerst. Alleen een samenwerking tussen Democraten en Republikeinen kan volgens Schoen het aanzien en de macht van de VS herstellen.
Het valt moeilijk te ontkennen dat in deze tijd van toenemende spanningen en ongekende uitdagingen een sterk leiderschap noodzakelijk is. Dit is nu juist het zwakste punt van de EU. De VS zullen het wel redden met Trump. Bij ons echter zit gebrek aan leiderschap ingebakken in het systeem. Nooit zullen Europese naties één Europese leider erkennen en aanvaarden. We kunnen dit als axioma aannemen.
Europa is een verzameling van landen die elk een eigen geschiedenis en cultuur hebben. De VS zijn het product van een filosofie. Thatcher zei het al: “Europe was created by history. America was created by philosophy“. Hiermee wordt bedoeld dat de Europese landen gebaseerd zijn op etniciteit, op taal, op de Europese cultuur die in de loop der eeuwen is tot stand gekomen. De VS zijn een construct gebaseerd op gemeenschappelijke morele waarden. De VS kennen zichzelf de verantwoordelijkheid toe om die waarden over de gehele wereld uit te dragen en te verdedigen.
Globalisten zien de EU naar analogie van de VS. Dit is een fundamentele vergissing. Er komt nooit een ‘Verenigd’ Europa in de zin van de Verenigde Staten. Dat zou een ontkenning zijn van tweeduizend jaar geschiedenis. Dit is te vergelijken met een kind dat botweg wordt gescheiden van zijn ouders. De EU is een trauma.
We moeten om die reden twee politieke doelen nastreven: ten eerste de Europese natiestaten zo sterk mogelijk maken op politiek en economisch vlak; ten tweede de samenwerking tussen die landen op het gebied van defensie maximaliseren.
Hoe die twee doelen bereiken? Wat de defensie betreft kan elk land best een eigen leger hebben, zolang de taken op elkaar worden afgestemd. Een eigen nationaal leger heeft het onvervangbare voordeel dat de militairen weten waarvoor ze strijden: de bescherming van wie hen dierbaar zijn en van het ongeëvenaarde nationale erfgoed. Dus niet een onbekende Griek die geniet van wijn en vrouwen en niet de kleurloze monumenten van op onze bankbiljetten.
Het eerste doel vereist eerst en vooral dat links en rechts leren met elkaar samen te werken. De problemen en de uitdagingen waarvoor we staan worden steeds groter. Europa is een te mooie prooi voor andere volkeren. Bovendien zal de ellende in Afrika en het Midden-Oosten steeds groter worden, zodat uit pure wanhoop gigantische vluchtelingenstromen op gang komen.
Dat de Europese landen zwakke legers hebben die niet zoveel voorstellen, is een grote schande. Dit is een bewijs dat onze leiders geen benul hebben van wat ons te wachten staat. Ze weten trouwens evenmin hoe immens het gevaar is van de vijanden binnen de landsgrenzen. Ik bedoel het gevaar van het moslimextremisme. Misschien is het geen onwetendheid, maar pure verdringing uit onmacht.
Mijn stelling is dat deze onmacht voortkomt uit de illusie van een Verenigd Europa. Onze energie gaat verloren aan deze utopie. Europa is een leeg begrip, waarin we met z’n allen verstikken. De burgers zullen nooit door Europa worden geïnspireerd. Zij missen daardoor de kracht om op te komen voor de nationale belangen. Europa is geen ideaal, maar een verrottingsproces.
De oplossing zal worden geboden door Europese landen met sterke leiders die met elkaar willen samenwerken en zowel de vijanden binnen als buiten de grenzen van zich weten af te schudden. In het oosten van Europa hebben ze dit ondertussen al begrepen. Met Brexit is het Verenigd Koninkrijk op de goede weg. Laat elk Europees land verantwoordelijk zijn om de eigen toekomst veilig te stellen. Alle krachten samen zullen ons onoverwinnelijk maken, niet alleen defensief maar ook als moreel baken voor de wereld. Een confederatie van sterke Europese staten is de beste garantie voor wereldvrede.
De lakmoesproef voor Europa komt als de hervormingen in Frankrijk zullen mislukken en Duitsland voor de kosten zal moeten opdraaien. Dan zal blijken hoe verrot het Europese project van binnenuit is.
