Erg oud is de band nog niet. Bear’s Den begon pas in 2012. Het folktrio bracht twee EP’s uit en heeft inmiddels ook een debuutplaat op de naam staan. Islands. Bij het label Communion, waar onder andere ook Ben Howard, Half Moon Run en Michael Kiwanuka zijn getekend.
De associatie met Mumford & Sons is snel gemaakt als je het folk album van Bear’s Den aanzet. Een zwoele stem, een harmonica, akoestische gitaren, laag pianospel en een banjo. Het is een makkelijke associatie, het folktrio tourde met Mumford & Sons al door Noord-Amerika. Een voor de hand liggende combinatie, dus.
Een makkelijke en zeker een terechte associatie, maar het betekent niet dat Bear’s Den geen eigen geluid heeft. Waar Mumford & Sons vaak de meer opzwepende country-kant opgaat, kiest Bear’s Den voor meer rust en zijn hier en daar soms zelfs elektronische invloeden te horen. Islands is dromerig en melancholischer. Ook sleept Bear’s Den de luisteraar net even wat meer mee.
Het nummer Elysium werd al uitgebracht als single, maar nummers als Isaac en The Love We Stole hebben ook zeker radiopotentie. Het zijn nummers die blijven hangen en tevens fijn mee te zingen zijn. Toch vallen ze niet uit de toon bij de rest van het album. Wellicht is dat de reden dat Bear’s Den meesleept. Er is een duidelijke lijn op het album zonder te vervallen in tien praktisch hetzelfde klinkende liedjes.
Bear’s Den zet een heerlijk debuut neer. Het is een album waarmee ze komende zomer prima terecht kunnen op festivals als Down The Rabbit Hole. Als het op album al zo weet mee te slepen, moet het live helemaal een succes zijn.
