Het bloed van de 59 doden en de honderden gewonde Amerikaanse country-concertgangers was nog niet opgedroogd of de linkse fatsoensmensen stonden al klaar om hun nepnieuws en deugmeningen aan het publiek op te dringen. ‘Amerikanen zijn stom en dom omdat zij vuurwapens niet willen verbieden na een schietpartij,’ ‘Europeanen zijn slim en verlicht omdat zij het niet nodig vinden zichzelf te verdedigen tegen, bijvoorbeeld, de hordes verkrachters en misdadigers die illegaal zijn binnengedobberd’. Het hernieuwde leven van een conservatieve beweging in de Westerse wereld onder leiding van president Trump, die standvastig de vrijheden van de Amerikaanse Grondwet blijft verdedigen, is voor de deugmens niet te slikken. Voor de Europeaan die zijn gezonde verstand nog niet is verloren, is dat des te meer reden om ook voor deze rechten te pleiten..
Als eerste mag trouwens best vermeld worden dat de schutter een terrorist was, een linkse terrorist, net als de meeste massamoordenaars afgelopen 100 jaar trouwens. Het nepnieuwskartel was boven alles vooral bezorgd om het feit dat alleen islamtische terroristen als dusdanig genoemd worden. Maar erg bezorgd om de slachtoffers waren ze niet: toch alleen maar countryfans, dus conservatief, dus Trump-supporters die het leven niet waard zijn, zo zei bijvoorbeeld een directielid van zender CBS. Toen bleek dat deze reactie wellicht niet zo goed valt bij het gewone publiek ging CBS snel over op symbolische nepsympathie alvorens een hernieuwd offensief tegen de Second Amendment te openen, met een snuifje racisme ertussendoor in de vorm van gezeik over ‘boze blanke mannen’ (dat kunnen tegenwoordig trouwens ook zwarte mannen zijn, of Aziaten.
“Zonder legaal te verkrijgen vuurwapens had dit immers nooit kunnen gebeuren. In het beschaafde en fatsoenlijke Europa komt dit immers nooit voor, en plukken wij vol blijdschap de vruchten van de illegale massa-immigratie die Trump met zijn stomme muur tegen probeert te houden”, aldus de deugmedia. “Doe iets!”, drammen deugmedia tegen de overheid, bijgestaan door stoottroepen op Twitter. Daar bedoelen ze mee: haal alle vuurwapens bij hun eigenaren weg en verbied de verkoop.
Best vreemd: toen een stel cultuurverrijkers met verboden vuurwapens 130 mensen in Parijs overhoop knalden, was het bij de deugmensen muisstil over nieuwe regels en verboden. Ook na de honderden doden die zijn gesneuveld onder de wielen van tolerante vredesvrachtwagens, bestuurd door cultuurverrijkers die illegaal Europa binnen zijn gedobberd, bleef het stil. Dat ‘iets doen’ betekent in Europa meestal: het aanpassen van je Facebook-profielfoto met een ‘Pray for [multiculturele stad X]’ en natuurlijk het accepteren van extra migranten in je land.
Deugmensen houden nou eenmaal niet van wapens in handen van de gewone burger. Dit omdat hun zogenaamd bevrijdende ideologie de werkende man allang voorbij is gesneld. Met geweld hebben ze geen moeite, maar alleen als dit eenzijdig, vanuit een staatsapparaat, kan worden toegepast.
We zien het al in het afgrijzen onder de fatsoenspolitici en kwaliteitsjournalisten wanneer Baudet met een praktisch voorbeeld in de Tweede Kamer demonstreert dat ons nationale leger niet het juiste materiaal kan betalen [LINK]. Voor een EU-wapenmacht is dan wel weer animo, omdat deze geen nationaal karakter heeft en dus niet als doelstelling heeft om een volk, maar alleen een instituut te verdedigen. We weten al lang dat de EU geen zin heeft om indringers (die een geforceerde en dus illegale entree maken) buiten de eigen grenzen te houden. Dat is immers elke dag zichtbaar aan de kusten van de Middellandse Zee. Tegelijkertijd moeten constant aangescherpte ‘EU-directives’, de Führer-erlassen van de Commissie in Brussel, voorkomen dat nationale regeringen hun burgers het recht geven om vuurwapens te bezitten, zoals in Tsjechië, dat onlangs een grondwetswijziging heeft doorgevoerd en hierdoor nu juridisch gezeik heeft met Brussel.
De Westerse wereld is onderhevig aan een cultuurstrijd waarbij de breuken tussen twee grote groepen steeds duidelijker worden bij dit soort gebeurtenissen. We zien hetzelfde patroon terugkomen bij elke radicale islamitische terreuraanslag, bij elke schietpartij, bij elk product dat uitgekotst wordt door de entertainmentindustrie, bij elke cultuurverrijking van jonge Europese vrouwen. Wie zich inbeeldt een middenweg te vinden houdt zichzelf alleen maar voor de gek.
Aan de ene kant mensen die geloven dat ieder vooral zelf verantwoordelijk is voor hun keuzes en hoe hun leven uitpakt, en dat mensen daar de vrijheid voor moeten hebben, maar ook dat alles zijn grenzen heeft. Aan de andere kant heb je de drammers, die geloven in de vernietiging van traditionele structuren om die te vervangen met meer, meer, meer overheid, wat vanzelf tot een perfecte wereld moet leiden.
Resultaten van links beleid zijn het best zichtbaar in de wijken die gebouwd zijn volgens de idealen van de socialistische architectuur: ellende zover het oog reikt, mensen die op een grote hoop zitten maar nauwelijks weten wie hun buren zijn en afhankelijk van staatssubsidies zichzelf met goedkoop vermaak nog net tevreden genoeg houden om niets beters van zichzelf te maken.
Bij dezen een enkele stellingen die tot voor kort volstrekt normaal waren. Dit ter herinnering, in deze tijd van postmoderne waanzin en afgedwongen dissonantie:
In het post-socialistische Oost-Europa veegt men de billen af met de intolerante en racistische deugterreur. Polen en Hongarije doen dit via een sterk overheidsapparaat dat steeds meer macht naar zich toetrekt in ruil voor het beschermen van de natie. Tsjechië heeft de grondwet gewijzigd om de burger duidelijk te maken dat groepen rovende en verkrachtende illegalen niet welkom zijn en geeft de burger het recht om zijn land tegen dit soort lui te verdedigen met legaal te verkrijgen schietgerei. Niets is een grotere trigger voor het Eurofiele deugvolk.
Tsjechië en de VS zijn echter afwijkingen op de norm. De meeste landen neigen naar meer wetten en regels, net als dat er de laatste 20 jaar meer regels zijn bijgekomen die de vrijheid van meningsuiting inperken en overheden steeds meer bevoegdheden geven voor het schenden van privacy. Nu moet je ongelooflijk dom zijn om nog steeds te geloven dat dit is om terrorisme tegen te gaan. Islamitische terreur is al lang geaccepteerd als, in de woorden van de burgemeester van Londen, ‘part and parcel’ van het West-Europese leven. Nieuwe sleepwetten zijn bedoeld om kritiek daartegen monddood te maken.
De linksmens heeft fysiek geweld in het Westen trouwens allang omarmd, zoals we kunnen zien aan de vele rellen sinds de verkiezing van Trump. Let maar eens op hoe weinig aandacht er is geschonken aan de anti-trumpiaanse denkbeelden van de Bernie Sanders-fan die eerder dit jaar op een honkbalveld een senator het ziekenhuis in knalde. We zien het ook aan het geweld van linkse gemaskerde losers op Amerikaanse universiteitscampussen en in Europa bijvoorbeeld bij de G20 in Hamburg, waar de Duitse politie lafhartig toekeek toen de rode terreurclubs tekeer gingen in de stad. De linksmens vindt het geweldig, zolang de stoottroepen van de overheid maar aan zijn kant staan.
Onder ondervraagde slachtoffers in Vegas bleek nog veel steun te zijn voor de second amendment, zelfs onder degenen die dierbaren zijn kwijtgeraakt. Meer dan ooit snapt ‘de gewone man’ het belang van deze fundamentele vrijheid om de strijd tegen een corrupte overheid op te kunnen nemen. Aan de regering-Trump komt ooit een einde, en het zou zomaar kunnen dat de volgende keer een knettergekke linkse fanaticus in het zadel wordt geholpen. Overheden dienen de burger te vrezen.
Nu heeft elke actie een tegenreactie. Onder de jongere generaties zijn er steeds meer jongeren die toch opstaan voor hun eigen cultuur, eigen identiteit, gedefinieerde maar vaststaande grenzen (tegenover een immer vloeibare ontaarde postmoderne wereld zonder definities) en voor vrijheden, tegen de dominante cultuur in. In Europa is het nóg moeilijker dan in de VS omdat we hier te lang te lijden hebben gehad onder de middelmatigheidsterreur van sociaaldemocraten. Deze generatie krijgt steeds meer door dat de wereld hen binnenkort een keuze geeft tussen strijd of totale onderwerping van het individu.
Winter is coming, en echt niet alleen op Netflix of HBO. Vergis je niet: de traditionele familie is al afgebroken, de nationale cultuur die banden tussen mensen in stand hield is afgebroken, het historische erfgoed is in afbraak, het idee dat ieder zijn eigen succes heeft te danken aan zijn eigen inspanningen is al lang zoek, kunst moet lelijk en ontaard zijn opdat het anders niet aan ideologische criteria voldoet en vroeg of laat komen ze om jouw uitgesproken trouw te eisen. En dit alles in de naam van ‘sociale rechtvaardigheid’, die ultieme nivelleringsdrang die heel weinig te maken heeft met wat normale mensen als rechtvaardig zien.
Wij doen er goed aan om naar onze buren aan de overkant van de grote sloot te kijken en om te strijden voor dezelfde grondrechten. Niet dat er een alternatief is. De Oost-Europese landen zijn te klein en bevinden zich net als wij aan de culturele periferie van de westerse wereld en West-Europa is inmiddels een mondiale schaamtevertoning geworden, een les in hoe naties door hun eigen vermoeidheid in elkaar storten. De strijd voor vrijheden zal in Amerika worden beslist.
