NASA heeft een kaart uitgegeven met daarop de kleine asteroïden die afgelopen twintig jaar de aarde hebben bereikt. Stuk voor stuk spatten de zogenaamde bolides in de atmosfeer uit elkaar. Reden voor ongerustheid.
Want zo’n 65 miljoen jaar geleden verdwenen de dinosauriërs van deze wereld door een inslag. En gemiddeld elke twee miljoen jaar komt er eentje voorbij die zo groot is dat het alle leven op aarde kan verwoesten. De meeste asteroïden branden echter op in de dampkring. Uitzondering op die regel was de Chelyabinsk meteoor, die in 2013 voor aanzienlijke schade en meer dan duizend gewonden zorgde.
Spoor van de Russische Chelyabinsk meteoor
Volgens NASA is een grote inslag een extreem zeldzaam evenement, en hoeven we iet in paniek te raken. Inslagen van ruimtepuin zijn echter te vergelijken met het neerstorten van vliegtuigen. Extreem zeldzaam, maar als er eentje gaat, dan is het een ramp.
Meteor Crater, USA
Onderzoekers hebben inmiddels meer dan negentig procent van alle asteroïden gevonden die zich dichtbij de aarde bevinden en groter dan een kilometer in diameter zijn. Er zijn echter slechts een paar objecten ontdekt die groter zijn.
Zolang we die niet in beeld hebben, blijft het gevaar bestaan.
Sterker: als we ze in beeld hebben, en ze komen op ons af, dan kunnen we er niks aan doen. Stoere mannen als Bruce Willis bestaan namelijk alleen maar in films, en het is niet de vraag óf het gebeurt, maar wanneer het gebeurt.
