Je moet er maar trots op kunnen zijn: nog voordat het lichaam van Anne Faber goed en wel was opgegraven, en dan weten we nog altijd bijna niets over welke gruwelijkheden er daadwerkelijk hebben plaatsgevonden, kwamen de moralisten en fastsoendominees als pissebedden van onder hun vochtige stenen vandaan om hun eigen morele egootje eens even lekker te bevredigen over de rug van een dood meisje.
Terwijl de nabestaanden van Anne Faber nog moesten beginnen met rouwen waren de fatsoenmoralisten al bezig om met hun wapperende vette worstenvingertje het publiek te vertellen wat er allemaal ‘FOUT’ was en hoe sommige zaken in de media ‘onfatsoenlijk’ waren, ‘echt niet konden’, ‘ranzig’ waren en, uiteraard, ‘voortaan moeten worden voorkomen door de overheid’. Vanaf hun digitale en mediale kansels besproeiden ze het ‘foute’ volk met hun speeksel dat van hun agressief schuimende lippen afspatte: die moord op dat meisje is misschien erg, maar de media plaatste zomaar luchtfoto’s van de graafwerkzaamheden, vertelde van alles over de verdachte, probeerde zelfs telkens feiten te achterhalen! Feiten! Dat is pas erg! KAN ECHT NIET! ONGEPAST! FOEI!
En ja, zoals gebruikelijk zijn die fatsoensmoralisten zonder uitzondering oude blanke mannen, niet zelden in de babyboomerleeftijd, en niet zelden morsen ze het volk onder met hun achterlijke hel en verdoemenis-tirades vanuit een ivoren toren waarin ze zich sinds 1968 hebben verschanst.
De vermissing en tragische dood van Anne Faber doet ons dus weer beseffen hoe de Nederlandse media zich nog altijd niet heeft kunnen ontworstelen aan die diep-christelijke wurggreep van moraalfanatisme door ‘fatsoen’ en ‘respect’ predikende linkse dominees die zonder ook maar het minste spoortje van empathie over het gedeelde volksverdriet heenkotsen om hun Eigen Grote Morele Gelijk maar weer eens aan iedereen te kunnen opdringen als ware het de wederkomst van Jezus Christus zelf.
Zo was er het bodemloze ‘interim-journalistieke’ dieptepunt dat Hans Laroes heet. Deze ultra-moralist en rancuneuze twitterstalker mag op kosten van de belastingbetaler, als dank voor het links-ideologische slopen van het NOS Journaal, de christelijke ledenomroepen KRONCRV journalistiek uitwonen met zijn achterhaalde links-elitaire gewonemensenhaat. Schaamteloos ventileert dit opdringerige verknipte sujet zijn zieke moralisme op Twitter, zonder er ook maar een seconde bij stil te staan dat dergelijk moralisme (lees: ‘alle foute meningen zijn stom, het beste geef je stomme mensen geen podium, en mensen met rechtse meningen zijn ook stom’) nogal haaks staat op de journalistieke missie en opvattingen van de KRONCRV waar hij, notabene, hoofdredacteur van is.
Toen bleek dat roomblanke autochtoon Michael P. uit Zeewolde verdacht werd van moord op, of tenminste de verdwijning van, Anne Faber was Hans Laroes niet zoals iedereen diep gegriefd door het leed dat was aangericht maar twitterde hij kirrend en jubelend als een kleuter dat eindelijk zijn speelgoed weer op zolder heeft teruggevonden, dolblij als hij was met zijn grote eigen gelijk, dat de mensen die tijdens het onderzoek naar de vermiste Anne Faber hadden verwezen naar de aanwezigheid van een asielzoekerscentrum in de omgeving van het zoekgebied ‘nu wel spijt zullen hebben’. Alsof asielzoekers verdenken van betrokkenheid bij een vermissing van een meisje per definitie anders is dan alle andere omwonenden verdenken.
Alsof asielzoekers per definitie onschuldiger zijn dan autochtonen. Alsof je alle instellingen (zoals, behalve een azc, ook een forensische kliniek) in een zoekgebied wel mag benoemen maar een asielzoekerscentrum niet. Nee, dat is al gauw racisme natuurlijk. Iedereen weet immers: asielzoekers verkrachten en vermoorden helemaal nooit meisjes.
Zie daar, het totaal verminkte, gevaarlijk eenzijdige wereldbeeld van moralist Hans Laroes die met dat wereldbeeld mag bepalen wat voor ‘journalistiek’ door mag gaan bij een publieke omroep. Alsof iemand met een beetje helderheid van geest nu nog ooit onbevooroordeeld naar de journalistieke producties van KRONCRV kan kijken. Alsof je nu ooit nog kunt denken dat dergelijke producties werkelijk ‘objectief’ zijn.
Weet u nog, die televisie-uitzending van die ontluisterende documentaire over de IND? Die bij de KRONCRV voor de verkiezingen zou worden uitgezonden maar om ‘onbekende redenen’ ineens ná de verkiezingen werd geprogrammeerd? Hans Laroes, medeverantwoordelijk voor het uitzenden van die documentaire, deed er alles aan om u te laten geloven dat hij er écht niets mee te maken had.
Yeah right.
Lees nog even die tweet van Hans Laroes terug. Lees ook vooral de rest van zijn tweets terug. Besef ook dat zijn KRONCRV-‘data-journalist’ Jerry Vermanen, bij Hans Laroes in dienst, eveneens een linkse moralist is van het allerzuiverste water, bereid om iedereen die ‘de verkeerde mening heeft’ uit te schelden voor ‘racist’. (“Wat is eigenlijk jouw taakbeschrijving als medewerker van de verbindende NPO?” “Oh gewoon, beetje op Twitter mensen uitschelden voor racist. Hoezo?”) Vraag jezelf dan nogmaals af of Hans ‘linkse ideologie voor alles, ozo!’ Laroes werkelijk niets te maken heeft gehad met het uitstellen van die ontluisterende documentaire over de IND, die de potentie had om een hoop zwevende kiezers alsnog richting rechts te sturen, tot na de verkiezingen.
Mij is het sowieso een raadsel waarom enerzijds een NPO-baasje als Shula Rijxman onophoudelijk blijft krijsen dat de ‘NPO er echt voor iedereen is’ en vooral ‘wil verbinden in de samenleving’ terwijl anderzijds de dogmatische links-ideologische actiejournalistiek, die helemaal niets met objectiviteit of verbinding heeft te maken, er door Hans Laroes en zijn AFA-frontsoldaatjes er via de KRONCRV doorheen wordt gedramd. Mij is het trouwens ook een raadsel waarom dit soort mensen, die al lang uit de journalistiek verdwenen hadden moeten zijn, alsnog voor tonnen per jaar op uw en mijn kosten een riant baantje in het hart van de NPO krijgen. Zelfs het woord ‘mediakartel’ dekt in dit geval de lading niet echt. Je kunt het beter gewoon morele NPO-mafia noemen.
Maar wie denkt dat het alleen bij twittergestalk van NPO-moraalridderkongsi Laroes, Vermanen, Schellevis blijft heeft het mis, grondig mis, en vergist zich deerlijk. Nee, het wordt nog véél erger. De moralisten zijn nog maar net vanonder hun steen vandaan gekropen, het grote offensief moet nog beginnen. We gaan weer een hete betuttel- en dwingelandij-herfst tegemoet.
Neem deze dood- en doodzieke column (alleen die titel al zegt genoeg…) waarin Trouw-Ombudsman Adri Vermaat wordt opgevoerd (lol, Trouw WC Eend vraagt expertise aan Trouw WC Eend in navelstaarbode Trouw) (Blendle-link). Die Vermaat is opzich al een volstrekt onbekwame en incompetente laffe linkse dominee (duh, Trouw is een christelijke courant met een laffe en incompetente hoofdredacteur) die werkelijk geen flauw benul heeft van het nut van een Ombudsman, maar er wel van overtuigd is dat spinnen, liegen en draaien ter meerdere eer en glorie van het merk Trouw de taakbeschrijving van ‘ombudsman’ redelijk dekt. Doorgaans bedient hij zich van striemende argumentatie als ‘ja maar jij’ en ‘jouw toon is heel kwetsend, dus jij mag nu niet klagen’, maar dankzij de vermissing en dood van Anne Faber kan hij zich pas echt als een aasgier uitleven op het grote nationale leed en verdriet, want ‘de media waren onfatsoenlijk’!
Onfatsoenlijk! HeerjezuschristusGodzalonstochbewaren! Je zult toch gewoon willen kunnen rouwen om de dood van je kind en dan, per ongeluk uiteraard, Trouw openslaan om aldaar te moeten lezen dat het gedrag van de media ook heel stom was hoor! Maar écht! Hoe slaap je dan nog normaal als ‘ombudsman’? Hoe kun je dan nog in de spiegel kijken als je je ‘s ochtends staat te scheren?
Enfin, citaten doen de rest. Lees en huiver, en treur mee. Uit de Trouw van zaterdag 14 oktober 2017:
“Onfatsoenlijke journalistiek, noemt Adri Vermaat, ombudsman van Trouw, het maken en afdrukken van de foto [deze foto dus, BB]. “De politie zoekt daar naar een mens. Dit soort berichtgeving raakt de ethiek van ons vak, de privacy van betrokkenen, en belemmerde de opsporing van Faber.”
Welja! Adri ‘had ik een eeuw geleden geleefd dan had ik geloofd dat ik Napoleon was’ Vermaat, Trouw-ombudsman weet hoe het werkelijk zit hoor mensen: ONFATSOENLIJKE JOURNALISTIEK!
Het is 2017 maar bij Trouw gaat het nog gewoon over ‘fatsoen in de journalistiek’, alsof de boekdrukkunst gisteren is uitgevonden en het internet nog gewoon een boze toekomstdroom is. Adri ‘ombudsman? Oooooh, ik dacht dominee!’ Vermaat weet namelijk wel wat ‘de ethiek van ons (lol @ ‘ons’) vak de journalistiek is’. Ethiek! Je kunt er over debatteren en je kunt er over filosoferen en je kunt vinden dat ethiek soms gewoon heel erg ver weg staat van de naakte, pure, harde maar immer ware feiten waarover de journalistiek gaat, maar dan heb je dus geen rekening gehouden met Het Grote Morele Trouw-Geweten Adri Vermaat. Dat is de Alfa en Omega van de ethiek. Fuck Aristoteles! Hier is Adri V., ethisch moraalterrorist.
Het blijft evenwel een groot raadsel hoe die, overigens prachtige en briljante, wat mij betreft prijswinnende, luchtfoto van ANP-fotograaf Koen van Weel precies de ‘privacy van betrokkenen’ heeft geschaad en vooral hoe een rondcirkelend vliegtuigje op 300 meter hoogte de ‘opsporing van Faber’ heeft kunnen belemmeren. Maargoed. Als ethisch orakel kun je ook weer niet teveel met argumenten werken natuurlijk. Ethiek, dat blijft toch een beetje een kwestie van ‘je hebt ‘t of je hebt ‘t niet’, zal ik maar zeggen (hahaha, net als fatsoen! Ohnee, dat moet je doen). Ethische waarheden kunnen produceren alsof je je avondmaaltijd opboert: het is een soort onderbuikgevoel, maar dan van goud.
“Media zijn onnodig ver gegaan”, stelt Vermaat. “En het ergste is nog: dat is niet voor het eerst. De journalistieke waarden lijken op te schuiven naar steeds bedenkelijkere grenzen. We springen van incident naar incident. En hoewel een krant zich juist onderscheidt door niet mee te doen, door een zaak als deze juist fatsoenlijk te verslaan, neemt iedereen steeds weer deel aan de jacht.”
Jaaaaaaa! Daar zijn ze al hoor! De ‘bedenkelijke grenzen’! Die bepaalt Adri ‘kan iemand de verwarming in de kerk even aandoen?’ Vermaat namelijk. En vrijwel alles wat niet helemaal in de lijn van zijn gedachten past is al snel ‘bedenkelijk’, dat ligt voor de hand. Zo deed God dat ook: of je bent het met me eens, of ik vernietig je dorp met vuur en lava uit de hemel en laat je in een zoutpilaar veranderen. Einde discussie. Mensen moeten maar eens leren wat ‘grenzen’ zijn en een ‘ethicus’ als Adri ‘jongens, wat heb ik nou gezegd?’ Vermaat kan dat gewoon zomaar allemaal bepalen, zonder onderbouwing, zonder argumenten. Het is gewoon zo en daarmee uit, nu smoelen dicht ja!
FATSOEN GODVERDOMME EN WEL NU!
Want ‘een krant’ (lol, is dat zo’n papieren dingen waarvan de oplage elke jaar weer daalt?) ‘onderscheidt zich juist door daar niet aan mee te doen’. Nee, stel je voor: een krant die ook nog aan verslaggeving doet en feiten publiceert. Dan is het einde wel snel zoek ja. Een beetje informatie kunnen halen uit een krant, godnondeju, dat is wel het laatste wat je moet willen. We lezen couranten als sinds het jaar 3 uitsluitend vanwege het ‘fatsoen’, nietwaar?
Typisch Trouw (margekrant met belachelijk lage oplage waarvan eigenlijk alleen columnist Sylvain Ephimenco blijft volhouden dat het ‘de beste krant van Nederland is’, maar die komt uit Frankrijk dus die kan er écht niks aan doen): eerst was er Gods woord, toen de boekdrukkunst, toen Gods woord op schrift, en als afsluiter kwam Trouw, ook een soort van Gods woord op schrift. Een en al fatsoen. Fuck feiten, fuck actuele verslaggeving, fatsoen moeten we willen hebben, potjandorie, wis en waarachtig, want mijn naam is Adri ‘zingen wij nu Psalm 4045 Halleluja zijn naam is Adri Vermaat zijn naam is groot’ Vermaat.
Ik zou het graag hierbij willen laten, want teveel aandacht voor teveel Trouw (bekend van enorm veel nepnieuws dat werd geproduceerd door Perdiep Ramesar zonder dat er ook maar één Adri ‘ik weet dus echt alles ere zij Adri in den hoge amen’ Vermaat was die daar een stokje voor stak, want gratuit babbelen over fatsoen en respect en normen en waarden is één maar ook daadwerkelijk ervoor zorgen dat je een journalistiek betrouwbare courant aflevert aan het bejaardenpubliek is twee en dus heel wat anders zo blijkt) is ook niet goed. Alleen, het artikel gaat nog verder. Want zoals het ‘fatsoenlijke journalistiek’ betaamt is er ook nog even wat ‘expertise’ gevraagd aan een ‘expert’, en eveneens zoals het hoort bij ‘fatsoenlijke journalistiek’ is die expertise gevraagd aan een alfa-wetenschapper van de communistische universiteit van Amsterdam (UvA), te weten hoogleraar Journalistiek (ja, ook daarin kun je in Nederland Hoogleraar zijn, maar waarin niet) Mark Deuze.
Jammer. Dat is nou juist één van de weinige alfa-wetenschappenhoogleraren die ik wél hoog heb zitten. Het is namelijk altijd zo’n beetje de enige expert in medialand geweest die wél iets wilde begrijpen van online journalistiek, van de opkomst van internet, van social media, van Geenstijl en de rest. Waar de vastgeroeste en dichtgetikte media-experts (vanaf 55 jaar en ouder, dagelijks te beluisteren via het Radio 1 Mediaforum, want Radio 1 is linkse haat van alle kanten) nooit verder kwamen dan ‘Geenstijl is fout, kranten zijn goed, journalistiek moet links zijn, punt uit’ deed Deuze serieus zijn best het een en ander in context te plaatsen en gewoon het nuttige, goede, ware, mooie en schone van (nieuwe) online journalistiek in te zien. Hij heeft er dan ook als een van de weinigen écht verstand van.
Nouja, hij is natuurlijk gewoon een UvA-hoogleraar (afkomstig uit de VS weliswaar maar zoals we allemaal sinds de verkiezing van Trump weten is de ‘kwaliteitsjournalistiek’ aldaar ook gewoon dertien keer nepnieuws en veertien keer de Volkskrant) en heeft een wel erg duidelijke naar links neigende mening over hoe in Nederlandse journalistiek wordt omgegaan met islam en de multiculturele samenleving, anders kreeg hij natuurlijk geen baan bij de UvA denk ik, maar qua opvattingen over journalistiek is hij een witte raaf. Waar scholieren van de Nederlandse schooltjes voor journalistiekje doorgaans standaard dichtgetike moralistische linkse ideologie-handboeken uit 1876 krijgen te verstouwen zorgt het door Deuze geschreven overzichtswerk Wat is journalistiek? (2004) (pdf) voor verlichting en verluchting: daarin gaat het eindelijk eens niet over de moraal, maar over algemene journalistiek objectief beschouwd.
In zijn slotwoord benadrukt hij zelfs:
“Journalistiek is niet zo bijzonder. […] Door het in dit boek niet te hebben over de zogenaamde waakhondfunctie van de journalistiek in de democratie of op een andere manier het gevoel van belangrijkheid van journalisten te legitimeren, heb ik geprobeerd journalistiek te laten zien als een zichzelf organiserend sociaal systeem – als de manier van handelen van een bepaalde groep mensen in de samenleving die dingen niet (altijd) willekeurig doen en niet zomaar iedereen tot hun gelederen toelaten en over het algemeen moeite hebben met het goed uitleggen waarom ze nu eenmaal de dingen doen die ze doen. De journalistiek is, met andere woorden, gewoon maar een baan.”
Je bent natuurlijk gewoon een baas (geef die man een standbeeld en een sigaar!) als je dit kunt opschrijven. Dan heb je dingen gewoon heel erg goed begrepen en snap je veel wat heel, heel, heel, heel veel anderen niet snappen omdat ze het niet willen en niet mogen snappen.
Maar toch: ook Deuze moet in Trouw even zijn vingertje laten wapperen (okee, dat wordt ook van hem verwacht, Trouw belt natuurlijk niet voor niets met een hoogleraar van de communistische UvA. Dat niemand in de war raakt en denkt dat slechts één (1) mening van slechts één (1) ‘expert’ in een ‘fatsoenlijk journalistiek Trouw-artikel’ werkelijk is bedoeld als wederhoor of als serieuze, objectief journalistieke onderbouwing: het is weliswaar bedoeld als onderbouwing maar dan wel alleen van het subjectieve eigen gelijk, anders hadden ze nog wel wat andere experts om een heel andere mening gevraagd. Juist, dit is nou die ‘fatsoenlijke’ en ‘ethische’ Trouw-journalistiek in de praktijk: per vooroordeel op voorhand je ‘experts’ selecteren, waarvan je van te voren al weet dat ze je hypothese gaan onderschrijven. Uitsluitend hoor, geen wederhoor en voila, ‘fatsoenlijke journalistiek!’) en het volk laten weten dat het inderdaad allemaal heel erg is in de Nederlandse media, en bovendien onfatsoenlijk, kwetsend, gemeen, naar, polariserend, kloof gravend, etc. etc. etc. etc. reutel, zwets, blaat sinds 1968:
‘”Mark Deuze, hoogleraar mediastudies aan de Universiteit van Amsterdam, sluit zich daarbij aan. Hij noemt de zaak-Faber een klassiek voorbeeld van een mediahype. ‘En in zulke gevallen nemen journalisten beslissingen die niet altijd even gelukkig zijn.’ Dat is kwalijk, vindt hij, maar ook zeer begrijpelijk. ‘Publiceer jij die foto niet, dan doen tien andere media het, en gaat de lezer zijn informatie elders halen. Heel Nederland wilde immers alles weten over het lot van deze jonge vrouw, die zomaar, zonder enige verdachte omstandigheden, spoorloos verdween. Het was een uniek incident, dat veel mensen raakte.'”
Ziet u wel? Ook de UvA-expert weet precies wat ‘kwalijk’ is of wat ‘niet even gelukkig is’. Voor wie dat dan ‘niet even gelukkig is’ en waar precies staat vastgelegd wanneer wat ‘niet even gelukkig is’ blijft, wederom, onduidelijk.
Kennelijk is er een soort van algemeen aanvaarde maat, een grens, een vaststaande waarheid, een massief dogma, dat wordt gedeeld door media-moralisten en alleen zij kennen het, maar ik niet, en de lezers die dit stuk nu lezen hoogstwaarschijnlijk ook niet. Sommige mensen, gewone mensen, kennen alleen de wet als absolute maat, grens of vaststaande waarheid. Andere mensen zijn daarentegen niet zomaar ‘gewone mensen’ maar véél belangrijker, die weten behalve wat in de geschreven wet staat ook wat in de ongeschreven wet staat, en dus wat de absolute waarheid is.
En ik maar denken dat het zoeken naar absolute waarheid al 2500 jaar geleden een issue zonder overtuigende conclusie was, maar het blijkt dat gewoon in Nederland Medialand de absolute waarheden voor het oprapen liggen, als kostbare vracht op het strand na een schipbreuk. Arme filosofen! Silly you! Jullie hadden gewoon even kunnen mailen met Trouw en met Mark Deuze dan hadden jullie het ook geweten!
Ik ben trouwens wél gelukkig met ‘de keuzes die de media maakten’. Ik wil namelijk wél gewoon van zoveel mogelijk feiten op de hoogte worden gehouden. Ik vind die luchtfoto wél een goede en belangrijke nieuwsfoto en ik vind wél dat elk zichzelf respecterend medium die foto had moeten plaatsen (hahaha, in your face zelfcensurende NOS).
Ik meen ook oprecht dat die foto wat mij betreft een Zilveren Camera of weet ik veel welke vakgroep WC Eend-award dan ook moet winnen. Juist op die foto komt alles over het gruwelijke nieuws samen: het uitgestrekte bosgebied waardoor de kijker direct ziet hoe moeilijk een speurtocht naar een lichaam kan zijn. Die mannen in witte pakken waarvan iedereen intuïtief aanvoelt dat er iets gaande is, iets wat nooit positief kan zijn, de hekken die zijn bedoeld om mensen af te schermen van dat wat, door de aanwezigheid van mannen in witte pakken, overduidelijk alleen maar iets gruwelijks kan zijn. En, vooral dat, het niet zichtbaar aanwezig zijn van het lichaam: je ziet die foto en je weet dat daar ergens, verscholen tussen het drassige gras en onder het bontgekleurde bladerendek, het levenloze lichaam ligt van een meisje wat zo jong op tragische wijze aan haar einde kwam, dat meisje waarmee iedereen meeleefde. Juist door wat je niet ziet wordt deze foto extra krachtig.
Die foto geeft een perfect totaaloverzicht van dat wat gaande is: verdriet, de keiharde realiteit van het dagelijks bestaan, onmacht, wanhoop, maar uiteindelijk ook de overwinning door politie, rechercheurs, forensisch experts, soldaten en talloze vrijwilligers die twee weken lang alles aan de kant hebben gezet en ondanks de onmogelijkheid van hun missie dapper zijn doorgegaan met het zoeken naar een vermiste vrouw. Die foto heeft als titel: ‘Toch gevonden, veel te laat, maar we hebben alles gedaan wat we konden’.
Wat schrijnt, het zit allemaal in die ene trieste foto, de triestheid van leven samengevat. Dát, dát, dát is wat journalistiek moet zijn! Dát is wat nieuws is! Dát is wat verslag geven is!
Het leven zelf, dát is onfatsoenlijk! Het bestaan, dát is volstrekt niet ethisch! Een vrij rondlopend monster dat al is veroordeeld voor de verbijsterende, beestachtige verkrachting van twee minderjarige meisjes die amper zes jaar later gewoon weer kan toeslaan en weer vrij zijn gang kan gaan (oh pardon, daar gaat mijn fatsoenlijk ethiek weer: we weten natuurlijk nog altijd niet zeker of hij wel de moordenaar is, ook al is er dna-bewijs en heeft hij bij wijze van daderkennis zelf de vindplaats van het lichaam aangewezen), een meisje op ongetwijfeld verschrikkelijke wijze van het leven kan beroven, als zoveelste trofee van zijn onmenselijke en doodzieke verknipte lust, dát is pas onfatsoenlijk! Dáár zouden al die incompetente media-dominees het over moeten hebben! Dát is wat je aan de mensen moet laten zien!
Godverdomme!
Maar nee. De media hebben het gedaan. Die zijn stom. Die hebben, boodschappers van het onheil dat ze zijn, weer laten zien hoe gruwelijk de werkelijkheid is. Schande! Onfatsoenlijk! Respectloos! Ranzig! Kan echt niet! Ongepast!
Ja? Wat is er ongepast aan een werkelijkheid die zich aandient? Denken we nog steeds dat die werkelijkheid volledig maakbaar is? Hoe denk je dat de werkelijkheid wordt beleefd door de nabestaanden van het slachtoffer? Hoe denk je dat het slachtoffer de werkelijkheid beleefde in de laatste seconden van haar leven? Hoe zou de werkelijkheid zijn van die mannen in witte pakken, mannen die een ontbonden lichaam moeten opgraven, een lichaam waarvan ze weten dat het evengoed hun eigen dochter had kunnen zijn? Hoe fatsoenlijk en ethisch is de werkelijkheid eigenlijk als je de ouders van een dood gevonden meisje moet bellen, of bezoeken, om te vertellen dat hun dochter dood is gevonden?
‘Ethiek en fatsoen’, het resoneert als nooit wegstervende echo zo overheerlijk door de marmeren wandelgangen van ivoren torens. Maar in een ondiep drassig graf onder een door de herfst gekleurd bladerendak is er helemaal niemand die je hoort schreeuwen.
Tot zover gaat het nog over dominees die vanaf hun (papieren) courantenkansel hun schapen als goede herder hoeden en zieltjes trachten te redden. Maar er bestaat ook nog een categorie moraalridders die alleen het roepen van ‘fatsoen en respect!’ niet voldoende vinden. Dat zijn de crypto-fascisten (en wannabe crypto-fascisten zoals de door de fatsoenlijke media op een schild gehese aandachtszuigende hysterische narcistentrol en ex-TMG-advertentieverkoopster Marianne Zwagerman), de echte activisten, die hun mening niet alleen als enige ware juiste zien, en niet alleen oprecht overtuigd zijn van hun volledige enige echte morele waarheid, maar die waarheid ook aan iedereen willen opdringen. Koste wat kost. Desnoods middels censuur.
Ton F. van Dijk is zo’n naar censuur hunkerende crypto-fascist. En ja, Ton F. van Dijk is een oud-NPO-baasje. De archetypische exponent van de zakkenvullende en taxpoet graaiende egomane moralistenmediacratie.
Leest u, tot slot en bij wijze van toegift, nog even mee met de woorden van de nu kennelijk voorgoed verwarde media-opa Ton ‘waar hebben jullie mijn steek verstopt stelletje keizerlijke verraders van Frankrijk’ F. van Dijk?
“Enkele “journalisten””
Waarom zet je ‘journalisten’ tussen aanhalingstekens Ton ‘toen ik nog taxpoet graaide op het Mediapark was het leven zoveel overzichtelijker’ F. van Dijk? Je wil de journalisten die dingen doen waar jij het niet mee eens bent toch niet negatief framen? Dat zou erg onfatsoenlijk en bijzonder onethisch van je zijn. Het zijn, net als jij, gewoon journalisten die hun werk doen. Jij bepaalt, godzijdank, niet wat ‘journalistiek’ is. Ja, dat bepaalde je wellicht ooit als koninkje van het mediamonopolie-koninkrijk, maar die tijd is nu echt voorgoed voorbij.
“vonden het nodig met drones en naar verluidt zelfs een klein vliegtuigje de lucht in te gaan om met grote telelenzen de werkzaamheden van de forensische agenten te volgen.”
Het is me toch wat: fotojournalisten die foto’s nemen! Het moet niet veel gekker worden! Straks gaat nog blijken dat al die fotojournalisten niet eens eerst even toestemming hebben gevraagd aan Ton ‘noem mij gerust Grote Morele Roerganger’ F. van Dijk wat wanneer waar te fotograferen! Moeten we dat wel willen met z’n allen? Nog even en het blijkt dat we in een vrij land leven met, oh horror, persvrijheid!
“Het leidde niettemin tot een foto waarop te zien was hoe mannen in witte pakken bezig waren te zoeken naar het lichaam. En die foto werd door belangrijke media, zoals de NOS geplaatst.”
FAAL! Die foto werd in eerste instantie door de NOS geplaatst, maar nadat drammende moraalridders gezamenlijk het pus in open riool Twitter over de NPO-plinten heen lieten klotsen lafjes weer gecensureerd door diezelfde NOS. Als enige medium. De rest van de ‘belangrijke media’ staan wél gewoon nog voor hun zaak en laten zich niet sturen door dwingelandij van morsige fatsoensroepertjes met een levenslang machtsvacuümtrauma.
“Je vraagt je af welk doel dit dient?”
Het registeren van feiten? Of zeg ik nu echt heel gekke dingen over journalistiek?
“Wil men werkelijk laten zien, hoe een meisje van 25 wordt opgegraven op de plek waar haar moordenaar haar heeft achtergelaten?”
Ja, dat wil men werkelijk laten zien. Dat heet nou: verslag doen.
“Ik zou zeggen dat dit veel te ver gaat.”
Ah, de grenzen zijn alweer overschreden. Ook dit keer staat helemaal nergens wanneer iets precies ‘te ver gaat’, maar moeten we gewoon maar even accepteren dat Ton ‘hallo, die grenzen heb ik met mijn eigen handen nog in elkaar staan timmeren ja’ F. van Dijk bepaalt waneer iets ‘te ver’ gaat, zoals mamma en pappa voor kinderen tot 18 jaar ook dagelijks bepalen wanneer iets ‘te ver gaat’ (Foei! Voor straf geen tweede koekje!)
“En dat media als de NOS op dit specifieke punt hun moreel kompas zijn kwijt geraakt.”
Wat u zegt, wat u zegt! Dat een belastinggeld verslindend monster als de NOS eerst een foto plaatst om die vervolgens weer weg te zelfcensureren is niets anders dan duidelijk maken dat er gewoon geen moreel kompas meer is.
En dan te bedenken dat dit morele kompas eigenlijk altijd was geijkt op Het Grote Noorden Ton F. van Dijk! Hoe durven ze bij de NOS! Alsof Ton F. van Dijk lucht is passeren ze hem zomaar in het maken van hun morele keuzes! Waar moet het heen met dit land? We hadden toch met z’n allen afgesproken dat Ton ‘nog drie keer je kompas niet goed ijken en ik ga Godwins maken hoor!’ F. van Dijk het morele gelijk is waarnaar de rode kompasnaald moet wijzen?
“De zoektocht naar een lichaam verdient privacy.”
Jij bepaalt dat niet. Het luchtruim is openbaar. Als je privacy wilt moet je een grote tent opzetten. Maar nogmaals: jij bepaalt dat allemaal niet.
“In het belang van het slachtoffer zelf”
Ze is dood. Ze kan noch bevestigen noch ontkennen wat jij beweert. Beter onthoud je je gewoon van dit soort beweringen over wat iemand die dood is allemaal wel of niet belangrijk zou vinden. Ken je dan geen fatsoen en ethiek? Hmmm?
“de nabestaanden”
Die prima voor zichzelf kunnen spreken, die hebben echt geen Ton ‘ik was me al tijden aan het vervelen maar eindelijk kan ik mijn morele ego weer ergens lekker mee bevredigen, excelsior!’ F. van Dijk voor nodig.
“en het politieonderzoek.”
Ja, die agenten werden enorm gehinderd door een vliegtuigje driehonderd meter boven hun hoofd, het geluid van een propellor gaat je immers niet in de koude kleren zitten. Vreselijk! De dood van zo’n meisje is erg, maar journalisten in een vliegtuigje, dat is ook geen pretje hoor!
“Afspraken hierover lijken nu noodzakelijk.”
Wait, wut? ‘Afspraken’? Over wat? Over jouw bekrompen, beperkte, van het fatsoen walmende, door en door politiek-correcte mening? Omdat want? Omdat anders Ton ‘zo, het wordt hoog tijd dat er weer eens ouderwets wordt gecensureerd door het Ton F-politbureau’ van Dijk straks wéér moet concluderen dat ‘de media’ geen rekening hebben gehouden met zijn mening? Moeten we anders even de zuster voor je roepen, opa?
“Die dienen te worden vastgelegd in een mediacode,”
LOL! MOTHERFUCKER! Een mediacode! Jawel, daaristieweerrrrr: de mediacode! Rechtsreeks uit de Kulturkammer een verse nieuwe Deze Journalistiek Is Okee-stempelmachine! Weet je wie ook gek is op een Mediacode? De Oranjes! En weet je wie zich ook nooit aan die mediacode houden? Journalisten! Omdat mediacodes helemaal niets, nooit, toevoegen of veranderen. Nobody gives a shit om mediacodes, opa, al helemaal het internet niet. Het is 2017, geen 1971. Journalisten willen nieuws maken en media willen hun producten verkopen. Het laatste waar ze zich dan aan gaan houden zijn mediacodes: de als papieren tijger verpakte eenzijdige pogingen tot censuur door de laatste sterke maar sociale restjes van het Mediapark-kartel. Een mediacode…hoe kom je er op! Echt! En er zijn al zoveel codes in de journalistiek. Er zijn bijna nog meer codes dan dat er nieuwsfeiten zijn. Nee, dit gaan we niet doen. Nu niet, nooit niet. De enige geldende code staat in het Wetboek en daarmee uit. Zie verder: artikel 7 Grondwet. Zuster! Waar blijft u nu! Opa Ton F. heeft weer in zijn broek geplast en had weer een nachtmerrie over 1968!
“die moet voorkomen dat dit soort journalistieke excessen plaatsvinden”
Ja, maar het is dus geen ‘exces’. Hoe vaak wil je het eigenlijk nog horen? Jij! Bepaalt! Dat! Niet! Jij hebt geen enkele macht te bepalen wanneer iets een exces is. Je hebt geen enkel recht van spreken om iets te vinden over wat goed is of fout door media. Echt nul komma nul. Het is géén exces. Er hoeft dus ook niets te worden ‘voorkomen’. Al helemaal niet met een soort fuck you back to 1984-censuurcode om Nederland te veranderen in een soort journalistiek CCCP waarin door de media alles maar vooral nooit de hele waarheid wordt voorgespiegeld. Niet wéér, we zijn juist zo blij dat dit dankzij het internet is doorbroken.
“en zelfs de NOS, die van ons allemaal is, dit soort beelden publiceert.”
‘Van ons allemaal’. Lees dit nou nog eens even hardop aan jezelf voor: ‘Van ons allemaal’. Dus niet: ‘Van mij alleen’. Of: ‘Van mijn soort mensen’. Of: ‘Van degene waarvan ik dat bepaal’. Nee, van ons allemaal.
ONS ALLEMAAL!
Iedereen, dus ook de mensen die wél die foto willen zien. Ook de mensen die wél zelf willen kunnen bepalen wanneer iets fatsoenlijk of onfatsoenlijk is. Dus ook van de mensen die helemaal niets te maken hebben met al die oudbakken half dementerende fatsoensmoraalkeizertjes uit dat achterlijke verleden van de links-moralistische Nederlandse deugmedia die te lang dit land en dit volk hebben gegijzeld.
Zuster! Opa Ton F. is in de war! Hij denkt dat zijn mening de mening van ons allemaal is. ZUSTER!
Ceterum censeo moralisten esse delendam.
Overigens, geen ‘mediacode’ of zelfs wet gaat mij, TPO, en de rest van het internet, ooit tegenhouden gewoon te publiceren wat we willen publiceren. Beloofd en erewoord. Vergeet dus vooral niet te doneren om dat zo te houden. Of koop een T-shirt. Of vijf.
