Wanneer precies gaan al die anders zo intens deugende, ethische, moralistische en vooral fatsoenlijke media (‘kwaliteitsmedia’), met de Volkskrant voorop, gewoon weer practice what they preach? Een verdachte is toch pas schuldig als dat ook is bewezen? Onschuld tot het tegendeel is bewezen, was dat geen belangrijke journalistieke norm?
Hee Volkskrant, wat zegt die door jullie normaal zo geliefde ‘Code van Bordeaux’ en ‘Leidraad voor journalistiek’ eigenlijk over het schrijven van columns waarin verdachten zo overduidelijk worden beschreven dat iedereen kan achterhalen wie het is? En wat zegt dat grote journalistieke geweten eigenlijk over columns waarin zusjes van beschuldigers openlijk dreigen met geweld? Hoe journalistiek is eigenlijk het oproepen van anoniemen tot het insturen van eenzijdige beschuldigingen?
Hee Trouw, waar is nu toch weer die christelijke andere wang gebleven? De ene misdadiger om een tweede kans te geven is zeker de ander niet?
Is de journalistieke ethiek ineens op? Is die door jullie altijd zo bejubelde rechtstaat, waar men absoluut geen kritiek op mag leveren op straffe des demoniserings, en die onwrikbare onafhankelijkheid van of vertrouwen in rechters en magistraten nu ineens verdwenen?
Bevalt zeker wel, dat gevoel van macht wanneer je weet dat je iemand kapot hebt gemaakt? Voelt goed zeker, dat gelegitimeerde uitoefenen van frustraties?
Schrijftafelmoord, in sommige kringen zal het nooit uitsterven.
En morgen weer lekker laffe manifesten opstellen tegen het gemene Geenstijl dat zomaar mensen schandpaalt, en via het Radio 1 Mediaforum gewoon weer iedereen onderkotsen die zomaar namen van moordverdachten durft op te schrijven. Want dat zijn ‘populisten’ en het gaat om ‘beschaving’ die moet worden beschermd.
Eén grote hypocriete, mannenhatende, totaal doorgeslagen slachtoffercultus.
De nieuwste hashtag heet: #wetoo. Voor iedereen die de afgelopen jaren slachtoffer is geworden van de linkse haat- en rancunemedia. Te beginnen met professor Buikhuisen. U kent hem wel, iemand die kapot moest van een columnist met de naam Brandt Corstius. De liefde voor geweld is genetisch bepaald, kennelijk. Had die Buikhuisen dan toch gelijk?
Waarheid, iets met onderbouwing en bewijzen, het blijft een lastig ding. En wij maar denken dat nou juist de journalistiek zo zorgvuldig aan waarheidsvinding deed.
Misschien toch maar eens opnieuw denken: kennelijk zijn sommige waarheden veel meer waar dan andere waarheden.
