Beste Willem,
Ik hoorde gisteren uw boomloze kersttoespraak.
Ik kan niet anders zeggen: het begon mooi.
“Dit zijn dagen waarin we beschutting zoeken, thuis of bij familie en vrienden. Voor even de onzekere wereld buitensluiten.”
En toen u zei “De grote wereld achter de gordijnen is altijd hoorbaar en voelbaar en dringt zich aan ons op, soms beangstigend” dacht ik even dat u ging vertellen dat u in 2017 door hetzelfde gevoel was overvallen als ik. Klaar met de corruptie van politici, het gedram van militante beroepswerklozen en de overdreven aandacht van de media voor Het Grote Niets. Samen te vatten als: Pechtoldbeu, Sylvanamoe en Gordongaar.
Good for you, dacht ik.
Maar toen nam u toch een andere afslag.
“Het lijkt steeds moeilijker te worden om elkaar in het dagelijks leven te ontmoeten. De plaatsen waar heel uiteenlopende mensen elkaar van oudsher tegenkomen – kerk, kantoor, café, sportclub, school – verliezen die verbindende functie steeds meer. Misschien is alleen het ziekenhuis nog een plek waar je in contact komt met mensen met een andere achtergrond en levensstijl.”
Ik dacht: huh? Hij is toch zelf ook actief op sociale media? Hij weet toch waar onze minister-president altijd zegt dat hij ten diepste geraakt en geschokt is en meeleeft met de nabestaanden enzo als er weer eens een prevelende meneer met een baard op een menigte inrijdt? Hij weet toch waar zijn schoonzus Mabel haar Soros-advertorials voor gratis mag pluggen? Hij weet toch dankzij welk medium kwetsbare vrouwen in het hele land gewaarschuwd worden voor gevaarlijke meneren?
Nou, u bleek Twitter inderdaad te kennen!
“Onze communicatie via internet (…) biedt niet automatisch een open venster op de wereld. Het is vaak lastig feiten en verzinsels van elkaar te onderscheiden. Nuance en inlevingsvermogen lijken bij voorbaat het onderspit te delven en Twitter maakt het debat soms bitter.”
Hèhè, daar was ie, hoor.
De koninklijke goedkeuring voor nog meer staatscontrole op wat ooit het meest eerlijke medium ter wereld was.
Het predikaat ‘koninklijk’ voor de onzin die minister van Binnenlandse Zaken Kajsa Ollongren alweer een dikke maand de wereld in slingert over ‘statelijke mogendheden’ die alle de Bilderbergers onwelgevallige verkiezings- en referendumuitslagen hebben beïnvloed.
Twitter, Willem, is één van de weinige plekken waar je helemaal zelf bepaalt wie je hoort (follow), naar wie je luistert (read), met wie je niks te maken wilt hebben (block) en – de mooiste categorie – wie je maar laat lullen (mute).
Kon dat IRL maar net zo gemakkelijk.
Groet,
JanD
PS. Gefeliciteerd nog, trouwens. Plek 75!
