“In een democratie moet je het recht hebben de draak te steken met domheid. Onzinnige ideeën móet je durven minachten. En grappen over jouw religie, of jouw uiterlijk moet je kunnen verdragen. Als iemand beledigende dingen zegt over kale mensen, sla ik ze ook niet op hun neus.
Schrijvers zouden uit alle macht moeten opkomen voor hun recht anderen te beledigen.
Een progressieve samenleving zou burgers moeten trainen zich beledigd te voelen zónder daarop met agressie te reageren. Dát vermogen kalft af. Nederlanders hebben zo’n lange liberale traditie, jullie vergeten misschien hoe bijzonder het is dat de wet jullie beschermt
Het idee dat iedereen het Westen mag beledigen, maar dat het Westen nooit iemand terug mag beledigen, vind ik gevaarlijk”.
In de Verenigde Staten heb je die idiote regel dat er in universiteiten zogenaamde ‘veilige plekken’ zijn, waar niemand iets kan horen dat hem of haar kan beledigen. En dat schept het tegendeel van wat de vrije, democratische samenleving zou moeten zijn
Op zich is het politiek correct denken goed bedoeld: je laat stemmen horen die niet eerder gehoord werden. Toch is het uitgelopen op een catastrofe.
Als het gaat om empirische vragen, is politiek correcte censuur een catastrofe.”
HAHAHA, die ‘kwaliteitscourant’ Trouw toch! Die courant is inmiddels zó slecht dat onlangs hun eigen filosoof-columnist zich afvroeg wat hij eigenlijk nog deed op hun filosofie-pagina en waar ze als ‘nieuws’ publiceren dat er ‘te veel witte mannen in talkshows zitten‘.
Om het jaar 2017 geheel in stijl anti-objectief, links-ideologisch maar policor af te sluiten hebben ze bij Trouw hun aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-correctste slachtofferdenker columniste Leonie Breebaart op échte vrijdenkende liberaal Carlo Strenger afgestuurd.
Breebaart schrijft normaal gesproken columns die je kunt samenvatten als: ‘Islam is liefde, populisme is stom, lees Trouw, lees mij, de rest is hysterie, slachtoffers zijn lief, schuld van blanke mannen, weg met ons’.
Echt, als je serieus iets wilt lezen waarbij je compleet communistisch 1973 als een marmeren plaat frontaal in je smoelwerk wilt voelen moet je de columns van Leonie Breebaart lezen. Die woont niet in een ivoren toren, die woont in een van NRCs en The Guardians opgetrokken landhuis ergens ver, heel ver weg van alles wat ook maar iets met realisme heeft te maken, laat staan met gewone mensen.
Enfin, deze Breebaart dus mag van Trouw een ‘kritisch’ interview doen met Strenger. En dan krijg je hemeltergende totaaldraken van policor-geobsedeerde anti-journalistieke vragen als:
“Waarom zou je geen patriot kunnen zijn als je de wandaden van je eigen continent onderkent?”
LOL.
“Maar verlichting betekent toch ook dat autoriteit niet vanzelf spreekt, dat de grote verhalen minder neutraal zijn dan we altijd dachten, alleen al omdat minderheden daarin meestal geen plaats kregen? Is politiek correct denken niet een manier om minderheden, zoals vrouwen, erbij te betrekken?”
(Het staat er echt!) en:
“Ik heb toch de indruk dat links regelmatig met grafieken en feiten schermt om populisten tegen te spreken”
(Ook dat staat er echt!).
Gelukkig laat Strenger zich niet omverduwen door het ronkende slachtoffermoralisme van deze Trouw-columnist en verwijst hij de hinderlijke anti-objectiviteit van de vragenstelster moeiteloos door naar de verhakselaar terwijl hij terugblaast met gouden powerquotes als bovenstaande.
Ceterum censeo: Ger Groot moet inderdaad principieel zijn column opzeggen, want linkse policor-courant waar het alleen nog maar om sneue identiteitspolitiek draait. Nu Sylvain Ephimenco nog!
(Blendle-link.)
