Ik heb twee semesters les gegeven aan de school voor journalistiek in Zwolle. Niet de gelukkigste periode uit mijn werkzame leven. Tot afgelopen woensdag dacht ik er niet veel meer aan. Toen verscheen er een rapport waaruit blijkt dat tientallen leerlingen van Windesheim, zo heet die school, ten onrechte een diploma hebben gekregen. De school zou gesloten kunnen worden. Ik begon met veel enthousiasme aan het werk. Ik gaf interviewtechnieken aan tweedejaars. Ik deed ook toen al meerdere interviews per week voor radio en televisie en het leek mij leuk en nuttig om mijn vaardigheden te delen met jonge gemotiveerde leerlingen.
Zoveel docenten liepen er op Windesheim niet rond die dagelijks een stukje tikten voor de krant, een gesprek voerden op de radio of een reportage maakten voor de televisie. De meesten hadden zo’n twintig jaar tevoren hun blocnootje of microfoon verruild voor het klaslokaal, waar zij onderwezen uit boeken vol ingewikkelde theorieën over interviewen. Theorieën waaraan je in de praktijk weinig hebt.
Middelmaat
Veel leerlingen hebben een zes gekregen voor een scriptie die geen voldoende waard was. Dat verbaast mij niets. In de tijd dat ik op Windesheim rondliep, zag ik veel middelmaat. En onder de middelmaat. Die middelmatigen en ondermiddelmatigen gingen almaar over. Omdat ze redelijk goede reflectieverslagen hadden geschreven ( dat zijn stukken waarin ze hun eigen werk beoordelen), terwijl hun werk verder niet voldeed. Die verslagen waren de maat der dingen. Presteren werd op Windesheim niet gestimuleerd. Zoveel mogelijk kinderen zo snel mogelijk aan een diploma helpen, dat was het streven. Afgestudeerde leerlingen brengen geld in het laatje, afgehaakte studenten kosten alleen maar. Zolang dit zo blijft, zullen we verontrustende verhalen horen over de kwaliteit van het onderwijs.
Aan een diploma in de journalistiek heb je op zich weinig. In de media- business word je niet alleen op basis van een papiertje aangenomen. Werkgevers willen bewijzen van kwaliteit: goed geschreven verhalen, mooi gemaakte reportages en prikkelende interviews. De meeste Windesheimers komen van de opleiding met lege handen. Ze zijn opgeleid voor werkloosheid. Buitengewoon treurig.
Deze column verscheen eerder in het Parool en op de website van Teun van de Keuken.
