“In het Witte Huis trok hij zich terug op zijn eigen slaapkamer. Het was de eerste keer sinds de Kennedy’s dat een presidentieel koppel in het witte huis gescheiden slaapkamers had (ook al was Melanie zelden in het Witte Huis aanwezig). In de eerste dagen bestelde Trump twee televisie’s, als aanvulling op de televisie die reeds in zijn slaapkamer hing. Ook wilde hij een slot op zijn deur, wat een probleem opleverde met de Secret Service die er op stonden te allen tijde zijn kamer in te kunnen. De huishouders kregen straf als ze zijn shirts van de vloer opraapten: “Als mijn shirt op de vloer ligt dan is dat omdat ik wil dat het op de vloer ligt.”
Hij stelde een nieuwe regel in: niemand mocht iets aanraken, al helemaal zijn tandenborstel niet. Hij heeft een obsessieve angst om te worden vergiftigd, daarom eet hij zo graag bij McDonalds: niemand daar weet wanneer hij komt en het voedsel is van te voren al bereid dus veilig.
De huishouding kregen van hem zelf te horen wanneer ze zijn lakens moesten wassen, en hij wilde zijn eigen bed afhalen. Als hij niet om halfzeven dineerde met Steve Bannon dan (wat hij het liefste had) lag hij rond die tijd op bed met een cheeseburger, om naar zijn drie televisies te kijken en te telefoneren. De telefoon was zijn belangrijkste manier van communiceren met de buitenwereld, meestal met een kleine groep vrienden, waaronder Tom Barrack, die zijn stijgende en dalende ergernissen door de avond heen in kaart bracht en die aantekeningen met elkaar vergeleek.”
Voor wie het gemist had: het boek Fire and Fury, inside the trump White House, van Michael Wolff gaat, volgens Michael Wolff, president Trump ten van brengen.
Trump zelf vindt van niet.
Wij zijn nu even een cheeseburger eten op bed.
