Zo probeert Jared Kushner namens zijn schoonvader Israël en de Palestijnen nader tot elkaar te krijgen

01-02-2018 16:44

Jared Kushner, de schoonzoon van Donald Trump, is belast met de onderhandelingen tussen Israël en de Palestijnen die rust, veiligheid en vooruitgang moet brengen in Israël en de omringende landen. Hij werkt aan een contract waaraan alle partijen zich moeten houden en waar alle partijen aan verdienen. De blauwdruk valt te destilleren uit de vele lekkages, maar opvallend nieuw is de zakelijke benadering van het historische conflict. Deze makelaarstransactie, het gaat voor een groot gedeelte over bezit – zowel land als vastgoed – lost de haat niet op maar wel de praktische problemen rond emotionele en religieuze claims. De afgelopen 40 jaar is het probleem niet opgelost omdat men die zaken niet wilde scheiden. Het religieuze conflict is niet op te lossen en zal er altijd zijn. De zaken waar wel concreet stappen kunnen worden gezet liggen op het terrein van vastgoed, grond en demografie. Zaken waar uitgerekend de familie Trump groot mee is geworden.

De nieuwe generatie onderhandelt zakelijk en pragmatisch

De orthodox-Joodse Jared Kushner is er niet op uit gestuurd om een vredesverdrag te sluiten. De jonge vastgoedmagnaat moet een allesomvattende herinrichting van gebieden en bezittingen bewerkstelligen en betrekt daar van meet af aan de omliggende landen bij. Kushner reist zonder pers of publieke optredens op-en-neer tussen Egypte, Israël, Jordanië en Saoedi Arabië en heeft binnen een jaar al meer bereikt dan in de afgelopen 40-jaar met diplomatie bereikt werd. De veelal jonge Arabische leiders die hij ontmoet zijn generatiegenoten die niet zelf de oorlogen van 1972 en 1967 hebben meegemaakt. Hun belangen liggen in de samenwerking met het moderne florerende Israël en elkaar om tot bloeiende welvaart en modernisering van de samenleving te komen. Daarvoor moet er openlijk kunnen worden samengewerkt met Israël en niet – zoals nu – heimelijk.

Jonge Arabieren willen goede scholen voor hun kinderen en een goed betaalde baan. Die gedeelde belangen en de dreiging uit het Sjiitische Iran hebben als katalysator van de onderhandelingen geleid. Dat Jared Kushner dezelfde generatie vertegenwoordigt heeft de gesprekken vereenvoudigd. De 31-jarige Saudische kroonprins, Mohammed bin Salman, is ondertussen een persoonlijke vriend van Jared Kushner (37) geworden. De gesprekken hebben een heel andere lading dan men voorheen gewend was. Hier wordt zakelijk en pragmatisch onderhandeld en om alle -vooral binnen de EU in leven gehouden- tegenstellingen heen gewerkt. Dat kan ook omdat de nadruk ligt op een werkbare overeenkomst tussen alle partijen, waarbij de PLO en Hamas wel betrokken zijn maar niet leidend. Een vastgoeddeal als uitgangspunt voor latere vredesonderhandelingen.

Het is een vastgoeddeal

Terwijl de Palestijnen in Judea en Samaria, het in 1948 op Israël veroverde en in 1967 door Israël terug veroverde Joodse heartland, de Stars and Stripes en poppen van Trump en vicepresident Pence staan te verbranden hebben de overige partijen al vergaande overeenstemming bereikt. Plannen die vooral Israël veel geld gaan kosten. Jeruzalem is van tafel gehaald, dat kan niemand zijn ontgaan. Die Palestijnse eis was jarenlang het obstakel om verder te praten terwijl ze historisch en feitelijk nergens anders op is gebaseerd dan jihadistische motieven. Jeruzalem heeft geen enkele religieuze betekenis voor moslims en moskeeën staan vandaag de dag overal op de wereld. Voor het van tafel ging had de Knesset al een wet aangenomen, die het wegschenken van delen van Jeruzalem aan derden moet voorkomen door een meerderheid van 80 van de 120 zetels. Het vereist bovendien een wijziging van de grondwet dus moet het twee keer met die meerderheden de Knesset passeren. De Oslo-akkoorden (1993) zijn wat dit betreft niet nageleefd vanwege halsstarrigheid van de PLO, die binnen vijf jaar na 1993 over Jeruzalem had moeten onderhandelen. Door de toegang tot de Al Aqsa-moskee te garanderen aan de Jordaanse Waqf voldoet Israël wel- en Jordanië tijdens de bezetting destijds (1948-1967) niet aan de door de VN gestelde voorwaarden.

De uiteindelijke grenzen van Jeruzalem blijven onderwerp van onderhandelingen tussen de partijen, zo heeft Trump meermaals aangegeven. Hij heeft erbij gezegd dat Israël daarover het laatste woord heeft. Daarmee anticipeert hij op de Palestijnse onwil zoals hij die al ervoer tijdens zijn eerste bezoek aan Ramallah direct na zijn aantreden. Koning Abdullah ll van Jordanië, de facto de koning van de Palestijnen, heeft zich neergelegd bij de status van Jeruzalem. De totale grondopbrengst van Oost-Jeruzalem met het zich daarop bevindende vastgoed vertegenwoordigt een waarde die Israël in harde shekels moet afrekenen. Eén van de VS-onderhandelaars, Jason Greenblatt, is daarom blij met de 42,5 miljoen euro, die de EU afgelopen woensdag heeft toegezegd. Daarvan wil de EU een Palestijnse staat oprichten met een deel van Jeruzalem als hoofdstad.

Trump doorbreekt koloniaal denken van de EU

U leest een paar zinnen terug om te begrijpen dat dat een politiek standpunt is dat gespeend is van iedere realiteit. Als u dat weigert te geloven denkt u waarschijnlijk dat er een aantal nullen aan het bedrag ontbreekt. Dat is niet zo. Precies dat narratieve oud koloniale denken heeft het onderhandelingsteam, dat door Trump is belast met de demografische en geografische herschikking van het Palestijns Israëlische conflict, doorbroken. Er wordt een samenlevingscontract met alle partijen opgesteld, dat eind maart het licht ziet en de basis moet vormen voor rust en welvaart in de regio. Daarna zoeken Israël en de Palestijnen zelf maar uit hoe en of ze tot vrede willen komen. Zo liggen de kaarten.

Het is een dure vastgoeddeal en Israël kan alle steun, ook van de EU, dus goed gebruiken. Het extra land dat Egypte in Kushners plannen biedt om Gaza in het noorden te verlengen de Sinaï in is niet gratis. Daarmee wordt Gaza twee keer zo groot en de kustlijn dus twee keer zo lang. De ontwikkeling van die kustlijn tot een levensvatbare toeristische kust moet grotendeels door Israël worden gefaciliteerd en gefinancierd. Ook de 42,5 miljoen euro die de EU beschikbaar stelt worden daarin gepompt al denk ik niet dat Federica Mogherini dat zo heeft begrepen. Ook moet Israël betalen voor de infrastructuur van dit Gaza 2.0 waardoor het investeert en terugverdiend. De PLO- enclaves in Judea en Samaria (Jordaanvallei) zullen verruimen en de bewoners krijgen gemakkelijker toegang tot Israël, maar er is geen sprake van een aaneengesloten Palestijns gebied. Abu Dis of Ramallah wordt de hoofdstad van de Palestijnen. Details over de werkvergunningen zijn nog niet bekend, maar die zullen worden versoepeld.

Gaza 2.0

Aan de andere kant moeten de voor Joden heilige plaatsen binnen die enclaves veilig toegankelijk worden onder strikte garanties. In Hebron, waar in 1929 de Arabische razzia op Joden plaatshad ‘het bloedbad van Hebron’-, ligt bijvoorbeeld het graf van de Aartsvaders. Het geheel, Judea en Samaria, blijft onder Israëlisch militair gezag, dat de veiligheid moet garanderen. Geografisch verandert er dus nogal het een en ander en alle Palestijnse enclaves inclusief Gaza 2.0 moeten tot welvaart leiden en daar zal dus een lucratieve SimCity-operatie ontstaan. Deze geografische en demografische oplossingen lijken op de Bismarck doctrine met dit verschil, dat alle partijen- exclusief de verdeelde Palestijnen- meepraten en profiteren. De PLO en aanverwante Palestijnse organisaties schreeuwen moord en brand. Maar dat zijn de oudere leiders. De opgeleide jongeren onder de Palestijnen, die verder willen in het leven, hebben een geheel andere kijk op de realiteit. Voor hen wordt de poort naar Israëlische opleidingen en bedrijven wijd open gezet en vice versa al zullen ze geen Israëlisch paspoort krijgen. Daar zit overigens de bottleneck. Tot zover profiteert ieder betrokken land inclusief de Palestijnen, maar wie blijft Palestijn?

Een Palestijn is een Arabische inwoner van voormalig Palestina. Dat is de korte versie. Arabieren die tussen 1946 en 1948 woonachtig waren in Palestina: – voor de mensen met modern onderwijs: Palestina was een Joods mandaatgebied inclusief Jeruzalem, waar het Joodse volk al ruim 3000 jaar onafgebroken aanwezig is. De Arabieren die daar samenwoonden met Joden stamden van allerlei omliggende landen. Deels aangetrokken door de Ottomanen, meestal arme herders en boeren in het ongerepte Palestina dat bestond uit moeras en woestenij. Toen Palestina in 1948 haar naam veranderde in Israël en als staat werd erkend vluchtte veel Arabieren naar omliggende landen. De VN bepaalde dat al die vluchtelingen en hun nazaten tot in de eeuwigheid recht hebben op hulp en richtte daartoe een aparte organisatie op: de UNRWA. Wie van hen de ‘vluchtelingenstatus’ krijgt heeft levenslang recht op steun en ook hun kinderen, kleinkinderen tot in de eeuwigheid. Per secula omnia seculorum.

Palestijnse vluchtelingenhulp is numeriek niet vol te houden

Door die gulle UNRWA status zijn er in de regio nu vijf miljoen geregistreerde Palestijnse vluchtelingen ontstaan. Die cijfers deugen natuurlijk niet want al vanaf het ontstaan is er opzichtig mee geknoeid. Ik ga hier verder niet in op de corruptie die optreedt wanneer er gratis geld wordt uitgedeeld, maar het feit dat overledenen stiekem ‘s nachts werden begraven waardoor het sterftecijfer de eerste 20 jaar vrijwel 0 was zegt genoeg. Effectief zijn er nog 20.000 vluchtelingen uit voormalig Palestina in leven. De nabestaandenstatus opheffen, wat in de plannen-Trump is meegenomen, betekent dat omringende landen 5,2 miljoen mensen met oorspronkelijke nationaliteiten moeten onderscheiden, absorberen of terugnemen. De 20.000 echte vluchtelingen worden ondergebracht in de reguliere UNHCR. Het gedeeltelijk intrekken van de steun aan UNRWA zoals Trump onlangs deed is een eerste stap, De volgende zit in de plannen. De cumulatieve zichzelf in stand houdende Palestijnse vluchtelingenhulp is numeriek niet vol te houden. Daarom is ook in de plannen afgerekend met het door de Palestijnse organisaties geëiste recht op terugkeer. Israël telt zes miljoen inwoners en is een geografische dwergstaat. Daarnaast wil het als enige Joodse staat in de wereld die status kunnen behouden. De UNRWA zal waarschijnlijk op termijn geheel verdwijnen.

De EU marcheert vooralsnog dwars door deze deal heen

Uiteraard is dit een schets van de blauwdruk van de overeenkomst zoals die uit talloze publicaties en speeches is gelekt. De details worden pas bekend als het volledige plan op tafel ligt. De benadering is vernieuwend en hoopgevend omdat het twee doelen bereikt: stabiliteit en welvaart. Het gaat geheel voorbij aan de Palestijnse jihad en reduceert die tot wat het is; een archaïsche religieuze strijd van de oudere generaties. De EU marcheert vooralsnog dwars door deze deal heen, maar moet op haar tellen passen. Waar een zo grote demografische bouwplaats wordt gecreëerd wordt veel geld verdiend, De tegenwerking en verouderde ideologische opvattingen uit Europa kunnen repercussies hebben. Als de EU besluit de jihad door de oude garde Palestijnen te laten prevaleren boven de moderniteit die met de VS en alle omringende landen is overeengekomen, profiteert het straks niet mee, Het samenlevingscontract biedt talloze investeringen die zichzelf grof terugverdienen. Ook Israël, dat bijvoorbeeld met hun innovatieve irrigatiesystemen koploper is in de wereld verdient geld terug. De zakendeal kost geld en levert geld op. Laat dat maar aan de vastgoedmagnaten Trump&Co over.

En de oprichting van die Palestijnse staat met als hoofdstad Jeruzalem laat ik verder graag over aan de EU.

 
Helaas: deze aanbieding is verlopen, maar probeer deze boeken eens